Showing posts with label ΜΕΡΕΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ. Show all posts
Showing posts with label ΜΕΡΕΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ. Show all posts
25.12.14
15.12.14
Being Over Every Mind
Και ναι, είμαστε στον αέρα. Και ναι το ραδιόφωνο της παρέας μας το Boem Radio, μιας παρέας bloggers, δημοσιογράφων, ηθοποιών, σκηνοθετών, μουσικών και άλλων συναφών στοιχείων έκανε τα πρώτα του βήματα.
Κάνοντας μια βόλτα θα δείτε ότι έχει καλή μουσική για τα δικά μας αισθητικά κριτήρια. Οι μουσικές μας λίστες έχουν τραγούδια από την δεκαετία του '50 έως και σήμερα. Από όλα τα είδη. Τραγούδια που αγαπάμε, που έχουμε σιγοτραγουδήσει, που κάτι μας φέρνουν στο μυαλό.
Θα δείτε ότι έχει κι αρθρογραφία, κείμενα πρωτότυπα από αγαπημένους φίλους. Σκέψεις, κριτικές αλλά και δικές μας προτάσεις για διασκέδαση. Υπάρχουν και βίντεο, που τραβάμε εμείς και φιλοδοξούμε στο μέλλον να φιλοξενήσουμε και δικά σας.
Βέβαια τώρα τι σας λέω ... κάντε μια βόλτα από το Boem Radio και ανακαλύψτε το. Από σήμερα θα ξεκινήσουμε και κάποιες δοκιμαστικές εκπομπές. Να δοκιμάσουμε τα μικρόφωνα βρε αδερφέ, μήπως έχουν σκουριάσει. Να δούμε πως ακουγόμαστε!!! Επίσημα το πρόγραμμα θα ξεκινήσει με τον νέο χρόνο, αλλά μέχρι τότε τα έκτακτά μας αρχής γενομένης από σήμερα το βράδυ στις 22:00. Ναι του Αγίου Ελευθερίου ανήμερα! Σας περιμένουμε, ελάτε!!!!!!!!!!!!!!
Κάνοντας μια βόλτα θα δείτε ότι έχει καλή μουσική για τα δικά μας αισθητικά κριτήρια. Οι μουσικές μας λίστες έχουν τραγούδια από την δεκαετία του '50 έως και σήμερα. Από όλα τα είδη. Τραγούδια που αγαπάμε, που έχουμε σιγοτραγουδήσει, που κάτι μας φέρνουν στο μυαλό.
Θα δείτε ότι έχει κι αρθρογραφία, κείμενα πρωτότυπα από αγαπημένους φίλους. Σκέψεις, κριτικές αλλά και δικές μας προτάσεις για διασκέδαση. Υπάρχουν και βίντεο, που τραβάμε εμείς και φιλοδοξούμε στο μέλλον να φιλοξενήσουμε και δικά σας.
Βέβαια τώρα τι σας λέω ... κάντε μια βόλτα από το Boem Radio και ανακαλύψτε το. Από σήμερα θα ξεκινήσουμε και κάποιες δοκιμαστικές εκπομπές. Να δοκιμάσουμε τα μικρόφωνα βρε αδερφέ, μήπως έχουν σκουριάσει. Να δούμε πως ακουγόμαστε!!! Επίσημα το πρόγραμμα θα ξεκινήσει με τον νέο χρόνο, αλλά μέχρι τότε τα έκτακτά μας αρχής γενομένης από σήμερα το βράδυ στις 22:00. Ναι του Αγίου Ελευθερίου ανήμερα! Σας περιμένουμε, ελάτε!!!!!!!!!!!!!!
31.10.14
Τα Λουλούδια Στην Κυρία ...
Τις προάλλες βρέθηκα με έναν φίλο στο Από Μηχανής Θέατρο, μετά από παρότρυνση έτερου Καππαδόκη για την παράσταση "Τα λουλούδια στην Κυρία" του Άκη Δήμου, σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη και με τους : Γιάννη Διαμαντή, Πέτρο Σπυρόπουλο και Γιωργή Τσουρή.
Δεν θα μιλήσω για την παράσταση ... λέμε τώρα ... θα πω ότι πέρασα υπέροχα ... λόγος καθημερινός και άμεσος ... ηθοποιία εξαιρετική ... μεγάλη ανακάλυψη ο Διαμαντής κι ο Σπυρόπουλος, βέβαια τις εντυπώσεις κλέβει ο Τσουρής. Πλέον δηλώνω fun και των τριών. Η σκηνοθεσία του Παλούμπη έξυπνη, σε βάζει στο σαλόνι των τριών αγοριών και γίνεσαι ένα με την παρέα ... αλλά τι σας λέω τώρα εγώ ... καλύτερα ακούστε μια απολαυστική συνέντευξη που έδωσαν ο Γιώργος Παλούμπης κι ο Γιάννης Διαμαντής στο Στέλιο Δημόπουλο. Τα γέλια που ακούγονται είναι τα δικά μου ...
ΥΓ Η φωτογράφιση έγινε μετά την παράσταση, ερασιτεχνικά από τον Mahler ...
ΥΓ1 Θα με φάνε για την φωτό που ανέβασα ...
 | |
| Γιάννης Διαμαντής, Πέτρος Σπυρόπουλος, Γιωργής Τσουρής |
Δεν θα μιλήσω για την παράσταση ... λέμε τώρα ... θα πω ότι πέρασα υπέροχα ... λόγος καθημερινός και άμεσος ... ηθοποιία εξαιρετική ... μεγάλη ανακάλυψη ο Διαμαντής κι ο Σπυρόπουλος, βέβαια τις εντυπώσεις κλέβει ο Τσουρής. Πλέον δηλώνω fun και των τριών. Η σκηνοθεσία του Παλούμπη έξυπνη, σε βάζει στο σαλόνι των τριών αγοριών και γίνεσαι ένα με την παρέα ... αλλά τι σας λέω τώρα εγώ ... καλύτερα ακούστε μια απολαυστική συνέντευξη που έδωσαν ο Γιώργος Παλούμπης κι ο Γιάννης Διαμαντής στο Στέλιο Δημόπουλο. Τα γέλια που ακούγονται είναι τα δικά μου ...
ΥΓ Η φωτογράφιση έγινε μετά την παράσταση, ερασιτεχνικά από τον Mahler ...
ΥΓ1 Θα με φάνε για την φωτό που ανέβασα ...
25.8.13
23.6.13
Ζωντανά στο Μερόπειο
15:00 -21:00 στα μικρόφωνα και τις μουσικές επιλογές οι
Blueprints Evil Chef Moody Times Λουστράκος
Ζωντανά από το Μερόπειο Ίδρυμα
Guests οι παραγωγοι (και όσοι τολμηροί ακροατές) που θα βρεθούν στο Μερόπειο !
14.3.13
Μια Ζωή Σαν Παλιό Σινεμά - PodCast
Μια Ζωή Σαν Παλιό Σινεμά ...
Με τον Άρη Δαβαράκη Κι Εμένα
Για να ακούσετε την εκπομπή πατείστε ... εδώ ...
29.1.13
Απομακρύνσου...
Άδεια οθόνη. Πρέπει να γράψω. Πρέπει να την γεμίσω.
Με τι και τι; Μα έχω καλεσμένο. Θα έχω καλεσμένο. Τον έναν και μοναδικό. Τον ανυπέρβλητο. Αυτόν που έκανε τον Συκιά να παραληρεί. Αυτόν που έκανε τις δικαστικές αίθουσες να γεμίζουν από θαυμαστές και όχι μόνο. Αυτόν που και μόνο στο άκουσμα του βελάσματος του, έρχονται σε οργασμό άντρες και γυναίκες.
Αυτόν που ή τον λατρεύεις ή τον μισείς. Δεν έχει μέση οδό. Δεν έχει γυρισμό. Αν πάρεις το τρένο που γράφει το όνομα του να το ξέρεις, δεν έχει επιστροφή. Train with no return.
Μια φιλική συμβουλή. Την Πέμπτη 31/01/2013 και στις 21:00 το βράδυ απομακρύνσου από τον υπολογιστή σου. Κρατήσου μακριά. Πες να σε δέσουν. Να σε κλειδώσουν σε ένα δωμάτιο χωρίς ρεύμα. Τουλάχιστον για δύο ώρες.
Μην πληκτρολογήσεις SinRadio. Μην μπεις στο SinRadio. Μην μπεις στην εκπομπή του Λουστράκου. Κινδυνεύεις. Αν ακούσεις έστω και την φωνή του θα εθιστείς. Κι η ιστορία έχει δείξει ότι είναι σκληρό ναρκωτικό η επαφή μαζί του.
Μην πεις μετά ότι δεν σε προειδοποίησα. Μην έρθεις μετά να μου ρίξεις ευθύνες. Μην έρθεις μετά να μου ζητήσεις κι άλλο. Πρόσεξε. Το Πρόβατο χτυπάει μόνο μια φορά...
Ο Θεός να βάλει το χέρι του να μην θρηνήσουμε κι άλλα θύματα της προβατίσιας γοητείας του.
Είπαμε την Πέμπτη 31/01/2013 και στις 21:00 το βράδυ, μην κάνεις το λάθος να ακούσεις SinRadio. Μην κάνεις το λάθος να ακούσεις το Πρόβατο, να βελάζει ζωντανά στον Λουστράκο.
Μετά θα βελάζεις εσύ κι εγώ δεν θα φταίω...
Με τι και τι; Μα έχω καλεσμένο. Θα έχω καλεσμένο. Τον έναν και μοναδικό. Τον ανυπέρβλητο. Αυτόν που έκανε τον Συκιά να παραληρεί. Αυτόν που έκανε τις δικαστικές αίθουσες να γεμίζουν από θαυμαστές και όχι μόνο. Αυτόν που και μόνο στο άκουσμα του βελάσματος του, έρχονται σε οργασμό άντρες και γυναίκες.
Αυτόν που ή τον λατρεύεις ή τον μισείς. Δεν έχει μέση οδό. Δεν έχει γυρισμό. Αν πάρεις το τρένο που γράφει το όνομα του να το ξέρεις, δεν έχει επιστροφή. Train with no return.
Μια φιλική συμβουλή. Την Πέμπτη 31/01/2013 και στις 21:00 το βράδυ απομακρύνσου από τον υπολογιστή σου. Κρατήσου μακριά. Πες να σε δέσουν. Να σε κλειδώσουν σε ένα δωμάτιο χωρίς ρεύμα. Τουλάχιστον για δύο ώρες.
Μην πληκτρολογήσεις SinRadio. Μην μπεις στο SinRadio. Μην μπεις στην εκπομπή του Λουστράκου. Κινδυνεύεις. Αν ακούσεις έστω και την φωνή του θα εθιστείς. Κι η ιστορία έχει δείξει ότι είναι σκληρό ναρκωτικό η επαφή μαζί του.
Μην πεις μετά ότι δεν σε προειδοποίησα. Μην έρθεις μετά να μου ρίξεις ευθύνες. Μην έρθεις μετά να μου ζητήσεις κι άλλο. Πρόσεξε. Το Πρόβατο χτυπάει μόνο μια φορά...
Ο Θεός να βάλει το χέρι του να μην θρηνήσουμε κι άλλα θύματα της προβατίσιας γοητείας του.
Είπαμε την Πέμπτη 31/01/2013 και στις 21:00 το βράδυ, μην κάνεις το λάθος να ακούσεις SinRadio. Μην κάνεις το λάθος να ακούσεις το Πρόβατο, να βελάζει ζωντανά στον Λουστράκο.
Μετά θα βελάζεις εσύ κι εγώ δεν θα φταίω...
17.9.12
Ες αύριον τα σπουδαία
Είμαστε πλέον στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε πως αύριο, ημέρα Τρίτη μετά τις 17:00 θα έχετε την δυνατότητα να επισκεφθείτε τη νέα σελίδα του Αμαρτωλού Ραδιοφώνου και να την γνωρίσετε.
Επίσης, από αύριο ξεκινάνε κι οι εγγραφές των μελών που θα έχουν δικαίωμα σχολιασμού στα άρθρα, τις εκπομπές των παραγωγών και τις υπόλοιπες ενότητες που θα ανοίξουν προσεχώς.
Η διεύθυνση στην οποία θα μας ακούτε από αύριο το απόγευμα είναι η κάτωθι:
Τα σχόλια στις ζωντανές εκπομπές των παραγωγών μέχρι να ρυθμιστούν κάποιες τελικές λεπτομέρειες θα γίνονται στα μπλογκς όπως έχουμε μάθει(εικάζουμε ότι αυτό δε θα είναι για πολλές μέρες ακόμα).
Επίσης, από αύριο ξεκινάνε κι οι εγγραφές των μελών που θα έχουν δικαίωμα σχολιασμού στα άρθρα, τις εκπομπές των παραγωγών και τις υπόλοιπες ενότητες που θα ανοίξουν προσεχώς.
Η διεύθυνση στην οποία θα μας ακούτε από αύριο το απόγευμα είναι η κάτωθι:
Τα σχόλια στις ζωντανές εκπομπές των παραγωγών μέχρι να ρυθμιστούν κάποιες τελικές λεπτομέρειες θα γίνονται στα μπλογκς όπως έχουμε μάθει(εικάζουμε ότι αυτό δε θα είναι για πολλές μέρες ακόμα).
16.8.12
Τεσσαράκοντα Εννέα Συναπτά Έτη ...
Επτά επί Επτά...
Πενήντα μείον Ένα...
Όπως και να το κάνεις το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Τεσσαράκοντα Εννέα, συναπτά έτη συμπληρώνονται σήμερα. Πατημένα, κλεισμένα, πες το όπως θέλεις.
Τεσσαράκοντα Εννέα, χρόνια ζωής. Μια ζωή έντονη, με τα πάνω της και τα κάτω της, με τα καλά της και τα στραβά της. Μια ζωή που είχε όλα τα στοιχεία να γίνει σενάριο. Μαγική για πολλούς, απλή και συμπαθητική για μένα. Μια ζωή που όσο πίσω κι αν γυρνάω, όσο μου επιτρέπει αυτή η λατρεμένη επιλεκτική μνήμη που έχω, δεν θα της άλλαζα ούτε ένα κόμμα, ούτε μία απόστροφο.
Άνθρωποι μπήκαν, βγήκαν, χάθηκαν. Μια πόρτα ανοιχτή όλη μου η ζωή, να δέχομαι κόσμο. Σαν σαλόνι ακριβού ξενοδοχείου. Πέρασαν, έφυγαν, μείνανε. Ανάλογα με τον ρόλο που επέλεξα να δώσω στον καθένα. Ανάλογα με τις ανάγκες της εποχής.
Ακριβές γνωριμίες, παρακαταθήκη για μια ζωή ολάκερη. Ακριβές απώλειες, που ακόμα πονάει η θύμησή τους, που μου δείχνει για μια ακόμα φορά πόσο γρήγορα εξελίσσονται όλα. Εξελίσσονται ή ελίσσονται σε έναν στροβιλισμό, σε έναν κύκλο, που απλά κάποιες φορές ο ένας κύκλος συναντά και εφάπτεται για λίγο με έναν άλλον.
Ακούω το soundtrack της ζωής μου, γελάω, βουρκώνω, πέφτω, σηκώνομαι και πάλι από την αρχή. Τραγούδια θλιμμένα, παραπονιάρικα. Τραγούδια, κεφάλαια ζωής, μικρές ιστορίες καθημερινές, άλλα με happy end και άλλα όχι με τόσο. Τεσσαράκοντα Εννέα χρόνια μουσικής. Τεσσαράκοντα εννέα τραγούδια.
Την ώρα που γεννιόμουνα, κάπου ένα πικ απ έπαιζε το Flamenco Fantasy, κι εγώ στα πατουσάκια μου τα μικρά προσπάθησα να σταθώ, να στροβιλιστώ, να ορθοποδήσω. Πολλές φορές έπεσα, ακόμα πέφτω και πάντα θα πέφτω. Μα δεν υπήρξε ούτε μία φορά που δεν σηκώθηκα. Που όσο κι αν πόναγα εγώ γέλαγα, ξόρκιζα το κακό με το γέλιο.
Με ρωτάνε τι με έχει σημαδέψει, κάνε τον απολογισμό σου, ερώτηση θέμα που τέθηκε στο γραφείο. Πως αισθάνεσαι που κλείνεις τα Τεσσαράκοντα Εννέα σου χρόνια. Τι σε έχει σημαδέψει στην μέχρι τώρα σου πορεία; Πες μας δυο φράσεις κλειδιά. Χαμογέλασα, ας με διάβαζαν, θα ήξεραν......Μωρελ' μ', Αυτό το τεκνό εγώ θα το πάρω. Έστω ας διάβαζαν αυτό που έχει γραφτεί για μένα Είναι Πολύ Δύσκολο Ν' Αγαπάς....
Δυό μεγάλα κεφάλαια, τα μεγαλύτερα, τα καλύτερα, ακόμα τα ζω, ακόμα γράφω την ιστορία τους, εύχομαι μέρα που είναι σήμερα, αν οι ουρανοί είναι ανοιχτοί, τα κεφάλαια αυτά να μείνουν χωρίς επίλογο.
Περνάνε τα χρόνια, βλέπω τα παιδιά στον δρόμο και σκέφτομαι τι όνειρα κάνουν. Κάνουν όνειρα; Κάποτε ήμουνα παιδί, έκανα όνειρα, γελούσα. Κύριος ετών Τεσσαράκοντα Εννέα, που ακόμα επιμένει να κάνει όνειρα, που ακόμα γελάει, που ακόμα είναι παιδί, κι ας βλέπει την αλήθεια στον καθρέφτη.
Σήμερα δεν θα γιορτάσω όπως τις άλλες χρονιές. Σήμερα έχω ανάγκη να ακούσω ξανά και να μοιραστώ μαζί σας το soundtrack της ζωής μου. Τεσσαράκοντα Εννέα έτη, Τεσσαράκοντα Εννέα τραγούδια. Μαζί με τους παλιούς και τους νέους μου φίλους. Μαζί με τις σταθερές της ζωής μου.
υγ Ελάτε δίπλα στο σπιτικό του Λουστράκου, να σας τρατάρω τις μουσικές μου στις Εννέα το βράδυ.
Πενήντα μείον Ένα...
Όπως και να το κάνεις το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Τεσσαράκοντα Εννέα, συναπτά έτη συμπληρώνονται σήμερα. Πατημένα, κλεισμένα, πες το όπως θέλεις.
Τεσσαράκοντα Εννέα, χρόνια ζωής. Μια ζωή έντονη, με τα πάνω της και τα κάτω της, με τα καλά της και τα στραβά της. Μια ζωή που είχε όλα τα στοιχεία να γίνει σενάριο. Μαγική για πολλούς, απλή και συμπαθητική για μένα. Μια ζωή που όσο πίσω κι αν γυρνάω, όσο μου επιτρέπει αυτή η λατρεμένη επιλεκτική μνήμη που έχω, δεν θα της άλλαζα ούτε ένα κόμμα, ούτε μία απόστροφο.
Άνθρωποι μπήκαν, βγήκαν, χάθηκαν. Μια πόρτα ανοιχτή όλη μου η ζωή, να δέχομαι κόσμο. Σαν σαλόνι ακριβού ξενοδοχείου. Πέρασαν, έφυγαν, μείνανε. Ανάλογα με τον ρόλο που επέλεξα να δώσω στον καθένα. Ανάλογα με τις ανάγκες της εποχής.
Ακριβές γνωριμίες, παρακαταθήκη για μια ζωή ολάκερη. Ακριβές απώλειες, που ακόμα πονάει η θύμησή τους, που μου δείχνει για μια ακόμα φορά πόσο γρήγορα εξελίσσονται όλα. Εξελίσσονται ή ελίσσονται σε έναν στροβιλισμό, σε έναν κύκλο, που απλά κάποιες φορές ο ένας κύκλος συναντά και εφάπτεται για λίγο με έναν άλλον.
Ακούω το soundtrack της ζωής μου, γελάω, βουρκώνω, πέφτω, σηκώνομαι και πάλι από την αρχή. Τραγούδια θλιμμένα, παραπονιάρικα. Τραγούδια, κεφάλαια ζωής, μικρές ιστορίες καθημερινές, άλλα με happy end και άλλα όχι με τόσο. Τεσσαράκοντα Εννέα χρόνια μουσικής. Τεσσαράκοντα εννέα τραγούδια.
Την ώρα που γεννιόμουνα, κάπου ένα πικ απ έπαιζε το Flamenco Fantasy, κι εγώ στα πατουσάκια μου τα μικρά προσπάθησα να σταθώ, να στροβιλιστώ, να ορθοποδήσω. Πολλές φορές έπεσα, ακόμα πέφτω και πάντα θα πέφτω. Μα δεν υπήρξε ούτε μία φορά που δεν σηκώθηκα. Που όσο κι αν πόναγα εγώ γέλαγα, ξόρκιζα το κακό με το γέλιο.
Με ρωτάνε τι με έχει σημαδέψει, κάνε τον απολογισμό σου, ερώτηση θέμα που τέθηκε στο γραφείο. Πως αισθάνεσαι που κλείνεις τα Τεσσαράκοντα Εννέα σου χρόνια. Τι σε έχει σημαδέψει στην μέχρι τώρα σου πορεία; Πες μας δυο φράσεις κλειδιά. Χαμογέλασα, ας με διάβαζαν, θα ήξεραν......Μωρελ' μ', Αυτό το τεκνό εγώ θα το πάρω. Έστω ας διάβαζαν αυτό που έχει γραφτεί για μένα Είναι Πολύ Δύσκολο Ν' Αγαπάς....
Δυό μεγάλα κεφάλαια, τα μεγαλύτερα, τα καλύτερα, ακόμα τα ζω, ακόμα γράφω την ιστορία τους, εύχομαι μέρα που είναι σήμερα, αν οι ουρανοί είναι ανοιχτοί, τα κεφάλαια αυτά να μείνουν χωρίς επίλογο.
Περνάνε τα χρόνια, βλέπω τα παιδιά στον δρόμο και σκέφτομαι τι όνειρα κάνουν. Κάνουν όνειρα; Κάποτε ήμουνα παιδί, έκανα όνειρα, γελούσα. Κύριος ετών Τεσσαράκοντα Εννέα, που ακόμα επιμένει να κάνει όνειρα, που ακόμα γελάει, που ακόμα είναι παιδί, κι ας βλέπει την αλήθεια στον καθρέφτη.
Σήμερα δεν θα γιορτάσω όπως τις άλλες χρονιές. Σήμερα έχω ανάγκη να ακούσω ξανά και να μοιραστώ μαζί σας το soundtrack της ζωής μου. Τεσσαράκοντα Εννέα έτη, Τεσσαράκοντα Εννέα τραγούδια. Μαζί με τους παλιούς και τους νέους μου φίλους. Μαζί με τις σταθερές της ζωής μου.
υγ Ελάτε δίπλα στο σπιτικό του Λουστράκου, να σας τρατάρω τις μουσικές μου στις Εννέα το βράδυ.
21.6.12
Την Τύχη Μου ... Μέσα ...
Δεν μου φτάνει η ζέστη, δεν μου φτάνει που έφυγα από το χωριό μου - χωριουδάκι μου, με τα ωραία του τα Λιμανάκια, με τα χταπόδια, τους σωλήνες (όχι καλέ του νερού, τους άλλους τους θαλασσινούς), με τις γαρίδες μου, τα μπαρμπουνάκια μου, τα αχ Βαγγελίστρα μου πείνασα....
Δεν μου φτάνει που έφυγα με το άγχος να σηκώσω τις καταθέσεις, να τις χώσω (όχι εκεί που φαντάζεστε) στο πορτοφόλι μέσα ... τι με περάσατε βρε, για εκατομμυριούχο; Ένας φτωχός πλην τίμιος Λουστράκος είμαι.
Δεν μου φτάνει που έφυγα χωρίς κυβέρνηση και ξύπνησα με τον Αντωνάκη τον ανοιξιάτικο πρωθυπουργό ... ποιον ανοιξιάτικο, τς, τς, τς, αυτόν καλέ της Αννούλας (άτυχο αυτό το κορίτσι, πρώτη κιουρία θα ήτο τώρα και ουχί απόβλητη, αλλά τι να πεις γούστα είναι αυτά) ... να συγκυβερνά παρέα με το τρίτο κόμμα (αυτό που κατέστρεψε την Ελλάδα καλέ) και με το έκτο κόμμα (αυτό που κατέστρεψε την αριστερά) μα όλα εγώ θα σας τα λέω ...
Δεν μου φτάνει που τρέχω να φτιάξω τις μουσικές μου λίστες (τρέχω, λέμε τώρα) ... ποιες λίστες; Μα τι σκ@τ@, δεν με διαβάζει κανένας; Εμένα κανένας δεν με αγαπάει; Μιλάω βρε, τρεις την εβδομάδα από Τετάρτη έως και Παρασκευή στο Sin Radio, τσακίσου και ξεκόλλα από την τηλεόραση κι έλα μαζί μας .. όχι δεν το βαράω μόνος μου το λαλα ... το βαράνε κι άλλοι παρεούλα ... από όλα έχουμε βρε, από μαγείρους, χρώματα, λύκους, σπιρτόκουτα κι άλλα εδώδιμα και αποικιακά ... ααααα στις εννιά μην το ξεχνάς!!!
Δεν μου φταίει η τύφλα μου η μαύρη και το ριζικό μου τ'άσπρο ... έχω και τα ζαβά ... ποια ζαβά; ... πολλά είναι αλλά δύο τσίμπησα ... τον Mahler ... και την αδερφή μου (καλά αυτή δικαιολογείται λόγω γονιδίων) που θέλουν να τους πω και να παίξω και να γελάσω και να χορέψω και να ... τι έλεγα; ... ααααα ναι να βάλω ποιο τραγούδι ήταν Νο1 σε Αγγλία και Αμερική όταν γεννήθηκα.
Δεν μου φτάνει που έφυγα με το άγχος να σηκώσω τις καταθέσεις, να τις χώσω (όχι εκεί που φαντάζεστε) στο πορτοφόλι μέσα ... τι με περάσατε βρε, για εκατομμυριούχο; Ένας φτωχός πλην τίμιος Λουστράκος είμαι.
Δεν μου φτάνει που έφυγα χωρίς κυβέρνηση και ξύπνησα με τον Αντωνάκη τον ανοιξιάτικο πρωθυπουργό ... ποιον ανοιξιάτικο, τς, τς, τς, αυτόν καλέ της Αννούλας (άτυχο αυτό το κορίτσι, πρώτη κιουρία θα ήτο τώρα και ουχί απόβλητη, αλλά τι να πεις γούστα είναι αυτά) ... να συγκυβερνά παρέα με το τρίτο κόμμα (αυτό που κατέστρεψε την Ελλάδα καλέ) και με το έκτο κόμμα (αυτό που κατέστρεψε την αριστερά) μα όλα εγώ θα σας τα λέω ...
Δεν μου φτάνει που τρέχω να φτιάξω τις μουσικές μου λίστες (τρέχω, λέμε τώρα) ... ποιες λίστες; Μα τι σκ@τ@, δεν με διαβάζει κανένας; Εμένα κανένας δεν με αγαπάει; Μιλάω βρε, τρεις την εβδομάδα από Τετάρτη έως και Παρασκευή στο Sin Radio, τσακίσου και ξεκόλλα από την τηλεόραση κι έλα μαζί μας .. όχι δεν το βαράω μόνος μου το λαλα ... το βαράνε κι άλλοι παρεούλα ... από όλα έχουμε βρε, από μαγείρους, χρώματα, λύκους, σπιρτόκουτα κι άλλα εδώδιμα και αποικιακά ... ααααα στις εννιά μην το ξεχνάς!!!
Δεν μου φταίει η τύφλα μου η μαύρη και το ριζικό μου τ'άσπρο ... έχω και τα ζαβά ... ποια ζαβά; ... πολλά είναι αλλά δύο τσίμπησα ... τον Mahler ... και την αδερφή μου (καλά αυτή δικαιολογείται λόγω γονιδίων) που θέλουν να τους πω και να παίξω και να γελάσω και να χορέψω και να ... τι έλεγα; ... ααααα ναι να βάλω ποιο τραγούδι ήταν Νο1 σε Αγγλία και Αμερική όταν γεννήθηκα.
Sweets For My Sweet by The Searchers
Fingertips Pt II by Little Stevie Wonder
Λοιπόν τι άλλο, αααα, έχουμε και μάζωξη!!! Ποιοι εμείς; Τα παιδιά της αμαρτίας!!! Που την έχουμε την μάζωξη; Θα σε γελάσω και δεν θα το ήθελα!!! Πότε την έχουμε την μάζωξη; Αυτό το ξέρω 6/7/2012 και μετά τις 21:30, να πέσει ο ήλιος καρδιά μου. Πως θα έρθεις και που θα το μάθεις; Ε, στείλε mail στο sinwebradio@gmail.com και θα τα μάθεις όλα!!! Ρεφενίζοντας και μη αμαρτάνοντας που λένε και στο χωριό μου!!!
Δεν κατάλαβες τίποτα; Ε, ίσως αν πας από το σπιρτόκουτο καταλάβεις τι παίζει!!! Την τύχη μου μέσα....
18.5.12
Χρώμα στο Όνειρο ...
Έχεις αισθανθεί ποτέ την διάθεση να πετάξεις, να φύγεις, να ελευθερωθείς, αλλά τα πόδια σου να είναι αλυσοδεμένα στην γη και μάλιστα να φοράς και τσιμεντένια παπούτσια;
Έχεις αισθανθεί ποτέ την διάθεση να φωνάξεις, μέχρι που να μην υπάρχει αέρας στα πνευμόνια σου κι όμως τα πρέπει και τα μη να σε κρατάνε βουβό, όπως στα όνειρα, που όσο κι αν φωνάζεις η φωνή δεν βγαίνει;
Έχεις αισθανθεί ποτέ την διάθεση να σηκώσεις τα χέρια ψηλά στον ουρανό, σαν γροθιά στον ουρανό κι όμως να τα έχεις στην τσέπη, βαθιά χωμένα, κρυμμένα, φοβισμένα;
Έχει αισθανθεί το κορμί σου βαρύ, σίδερο, εξουθενωμένο από την κούραση, τα βλέφαρα βαριά κι όμως όταν ξαπλώνεις να μην μπορείς να κοιμηθείς, να μην μπορείς να βρεις έστω μία ψεύτικη υπόσχεση ευτυχίας μέσα στα όνειρα;
Έχεις αισθανθεί ποτέ το μυαλό σου, να μην μπορεί να συγκεντρωθεί, να θέλει να ελευθερωθεί, να τρέξει στο σύμπαν, κι όμως να χτυπιέται στα τοιχώματα του κρανίου σου, ανήμπορο να κάνει μια φυσιολογική σκέψη;
Έχεις αισθανθεί ποτέ την καρδιά σου να σε πονάει, ραγισμένη, πετσοκομμένη, σκορπισμένη και εσύ να μην έχεις το κουράγιο να βγάλεις από το συρτάρι για άλλη μια φορά την κόλλα για να την κολλήσεις για άλλη μια φορά;
Έχεις αισθανθεί ποτέ την κατάθλιψη και όλο της το σόι, να σου έχουν έρθει επίσκεψη και να σου έχουν κάνει κατάληψη μέσα στο μυαλό και την καρδιά σου και ενώ να το ξέρεις πως είναι εκεί, πως σου έχουν κάνει αρμένικη βίζιτα, να μην έχεις το κουράγιο ούτε λίγο αλάτι να ρίξεις κάτω από την καρέκλα τους;
Έχεις αισθανθεί ποτέ ότι τα λόγια είναι τόσο φτωχά, τόσο μικρά, που αναγκάζεσαι να τα ντύσεις με μουσικές, με στίχους, με φωνές όμορφες, μελωδικές, προκειμένου να σκεπάσουν τις δικές σου κραυγές αγωνίας;
Έχεις αισθανθεί ποτέ, ότι όλα αυτά δεν αφορούν κανέναν, παρά μόνο εσένα, κι όταν πιάνεις την δημόσια εικόνα σου για να την βγάλεις βόλτα πρέπει να είσαι χαρούμενος, κεφάτος, η ψυχή της παρέας;
Έχεις αισθανθεί ποτέ, ότι η διέξοδος σου τώρα πια, η μόνη πια, είναι ένα μικρόφωνο, οι μουσικές σου και οι άνθρωποι που σου αφιερώνουν τον χρόνο τους για να επιλέξετε μαζί τα χρώματα που θα ντύσετε τα όνειρά σας και αυτό είναι που σου δίνει το κουράγιο να συνεχίσεις και να πας παρακάτω, να φτιάξεις ξανά την ζωή, να αλλάξεις την καθημερινότητα και να βάλεις χρώμα στο όνειρο;
Έχεις αισθανθεί ποτέ την διάθεση να φωνάξεις, μέχρι που να μην υπάρχει αέρας στα πνευμόνια σου κι όμως τα πρέπει και τα μη να σε κρατάνε βουβό, όπως στα όνειρα, που όσο κι αν φωνάζεις η φωνή δεν βγαίνει;
Έχεις αισθανθεί ποτέ την διάθεση να σηκώσεις τα χέρια ψηλά στον ουρανό, σαν γροθιά στον ουρανό κι όμως να τα έχεις στην τσέπη, βαθιά χωμένα, κρυμμένα, φοβισμένα;
Έχει αισθανθεί το κορμί σου βαρύ, σίδερο, εξουθενωμένο από την κούραση, τα βλέφαρα βαριά κι όμως όταν ξαπλώνεις να μην μπορείς να κοιμηθείς, να μην μπορείς να βρεις έστω μία ψεύτικη υπόσχεση ευτυχίας μέσα στα όνειρα;
Έχεις αισθανθεί ποτέ το μυαλό σου, να μην μπορεί να συγκεντρωθεί, να θέλει να ελευθερωθεί, να τρέξει στο σύμπαν, κι όμως να χτυπιέται στα τοιχώματα του κρανίου σου, ανήμπορο να κάνει μια φυσιολογική σκέψη;
Έχεις αισθανθεί ποτέ την καρδιά σου να σε πονάει, ραγισμένη, πετσοκομμένη, σκορπισμένη και εσύ να μην έχεις το κουράγιο να βγάλεις από το συρτάρι για άλλη μια φορά την κόλλα για να την κολλήσεις για άλλη μια φορά;
Έχεις αισθανθεί ποτέ την κατάθλιψη και όλο της το σόι, να σου έχουν έρθει επίσκεψη και να σου έχουν κάνει κατάληψη μέσα στο μυαλό και την καρδιά σου και ενώ να το ξέρεις πως είναι εκεί, πως σου έχουν κάνει αρμένικη βίζιτα, να μην έχεις το κουράγιο ούτε λίγο αλάτι να ρίξεις κάτω από την καρέκλα τους;
Έχεις αισθανθεί ποτέ ότι τα λόγια είναι τόσο φτωχά, τόσο μικρά, που αναγκάζεσαι να τα ντύσεις με μουσικές, με στίχους, με φωνές όμορφες, μελωδικές, προκειμένου να σκεπάσουν τις δικές σου κραυγές αγωνίας;
Έχεις αισθανθεί ποτέ, ότι όλα αυτά δεν αφορούν κανέναν, παρά μόνο εσένα, κι όταν πιάνεις την δημόσια εικόνα σου για να την βγάλεις βόλτα πρέπει να είσαι χαρούμενος, κεφάτος, η ψυχή της παρέας;
Έχεις αισθανθεί ποτέ, ότι η διέξοδος σου τώρα πια, η μόνη πια, είναι ένα μικρόφωνο, οι μουσικές σου και οι άνθρωποι που σου αφιερώνουν τον χρόνο τους για να επιλέξετε μαζί τα χρώματα που θα ντύσετε τα όνειρά σας και αυτό είναι που σου δίνει το κουράγιο να συνεχίσεις και να πας παρακάτω, να φτιάξεις ξανά την ζωή, να αλλάξεις την καθημερινότητα και να βάλεις χρώμα στο όνειρο;
22.4.12
Sin Radio
Ναι είναι αλήθεια, είναι πραγματικότητα!!! Το φτιάξαμε, το στήσαμε, είμαστε στον αέρα!!!
Είμαστε περήφανοι (πόσο ψώνιο Θεέ μου) και σας το παρουσιάζουμε!!!
Κυρίες και Κύριοι το ραδιόφωνο μας, το δικό σας ραδιόφωνο είναι πραγματικότητα.
Το Sin Radio ήρθε και έχει σκοπό να μείνει. Δεν θα πω τα κοινότυπα τύπου "το ραδιόφωνο που θα ταράξει τα νερά, το ραδιόφωνο των επιτυχιών κλπ".
Θα πω όμως ότι το ραδιόφωνο των φίλων είναι γεγονός. Ζούμε σε μια πόλη που μας έχει αποξενώσει. Μας έχει απομακρύνει, κόντεψε να μας κάνει να ξεχάσουμε τον άνθρωπο δίπλα μας. Ε, αυτό θα σπάσουμε με το Sin Radio. Θα έρθουμε κοντά, όσο κι αν οι αποστάσεις και οι καταστάσεις δεν μας το επιτρέπουν. Αυτό θα είναι το ραδιόφωνο μας. Αυτό θα είναι το ραδιόφωνο σας. Ανοικτό σε όλους και σε όλα. Και όποιος από εσάς έχει το μεράκι και θέλει να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί, εδώ είμαστε. Θα χαρούμε να μεγαλώσει η παρέα μας και με νέους φίλους - παραγωγούς.
Ας παρουσιάσουμε λοιπόν τις εκπομπές μας :
Και για αρχή ο υποφαινόμενος ή κατά ραδιόφωνο Λουστράκος, την Τετάρτη 25/04/2012 θα έχει καλεσμένη στο studio του Πύργου την Τασία Χριστοδουλοπούλου, υποψήφια βουλευτή με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α' Αθηνών, έτοιμη να δεχτεί τις ερωτήσεις σας.
Όποιος φίλος ή φίλη, υποψήφιος ή μη, θέλει να ακουστεί η φωνή του ας επικοινωνήσει με το Sin Radio και εμείς θα χαρούμε να τον έχουμε στην παρέα μας.
Είμαστε περήφανοι (πόσο ψώνιο Θεέ μου) και σας το παρουσιάζουμε!!!
Κυρίες και Κύριοι το ραδιόφωνο μας, το δικό σας ραδιόφωνο είναι πραγματικότητα.
Το Sin Radio ήρθε και έχει σκοπό να μείνει. Δεν θα πω τα κοινότυπα τύπου "το ραδιόφωνο που θα ταράξει τα νερά, το ραδιόφωνο των επιτυχιών κλπ".
Θα πω όμως ότι το ραδιόφωνο των φίλων είναι γεγονός. Ζούμε σε μια πόλη που μας έχει αποξενώσει. Μας έχει απομακρύνει, κόντεψε να μας κάνει να ξεχάσουμε τον άνθρωπο δίπλα μας. Ε, αυτό θα σπάσουμε με το Sin Radio. Θα έρθουμε κοντά, όσο κι αν οι αποστάσεις και οι καταστάσεις δεν μας το επιτρέπουν. Αυτό θα είναι το ραδιόφωνο μας. Αυτό θα είναι το ραδιόφωνο σας. Ανοικτό σε όλους και σε όλα. Και όποιος από εσάς έχει το μεράκι και θέλει να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί, εδώ είμαστε. Θα χαρούμε να μεγαλώσει η παρέα μας και με νέους φίλους - παραγωγούς.
Ας παρουσιάσουμε λοιπόν τις εκπομπές μας :
Singing With The Wolf
Warning ... SpIrToKoYto On Air
Που Πας Καλέ μου Λουστράκο;
Ραδιοτυπίες
Όλα στο Κόκκινο
Όποιος φίλος ή φίλη, υποψήφιος ή μη, θέλει να ακουστεί η φωνή του ας επικοινωνήσει με το Sin Radio και εμείς θα χαρούμε να τον έχουμε στην παρέα μας.
3.2.12
Thank God It's Friday
Thank God It's Friday @ Loustrakos'
Και σαν Παρασκευή που είναι, μέχρι τις 19:00 κάντε και από μια παραγγελιά!!!
29.1.12
27.1.12
.jpg)
25.1.12
20.1.12
Let's Dance @ Loustrakos
Let's Dance @ Loustrakos
Tonight @ 21:00 @ pbr
Δεχόμεθα παραγγελιές, μέχρι 5 super χορευτικά τραγούδια, όλων των ειδών από τον καθένα σας.
Παραγγελιές δεκτές μέχρι 17:00
υγ μη χορευτικά κατά την κρίση του παραγωγού κόπτονται και απομακρύνονται
ως μολυσματικά ...
Subscribe to:
Posts (Atom)