16.3.10

ΠΑΜΕ ΚΟΥΖΙΝΑ?


ΤΙ ΤΟ ΚΟΙΤΑΣ; ΠΑΤΑ PLAY ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΟ ΛΑΛΑ!


Μέσα σε δύο μέρες, νέο ποστ? Ε, δεν πάω καλά. Και όταν δεν πάω καλά, τι κάνω? Πάω κουζίνα, ανοίγω ψυγείο, βλέπω διαθέσιμα προϊόντα, βάζω ποδίτσα και αυτοσχεδιάζω!!!

Χθες λοιπόν αγαπητοί μου αναγνώστες έφτιαξα αρακά, βλέπετε το έτερον ήμισυ είναι σε νηστεία, οπότε είπα να μην τον βάλω σε πειρασμό.

Φτιάχνω φαγάκι μούρλια, να γλείφεις τα δάχτυλά σου. Καθόμαστε στο τραπέζι του πύργου, και όχι δεν μετακόμισα, επίσκεψη πήγα ο κακομοίρης, αλλά έτσι όπως τα έγραψα άλλοι στείλαν μήνυμα νομίζοντας ότι μετακόμισα και άλλοι νόμιζαν ότι χώρισαν.

Όχι αγαπημένοι μου, να μετακομίσω μπορεί, να χωρίσω όμως, χαχαχαχαχα, παίξατε και χάσατε και ξέρετε εσείς για ποιούς χτυπάει η καμπάνα.

Αλλά τι λέγαμε; Α, μάλιστα, καθίσαμε λοιπόν στο τραπέζι, εγώ το έτερον ήμισυ και ο φιλοξενούμενος. Αυτός βρε, ο νέος ένοικος. Τι δεν το ξέρετε; Ε, μάθετε το, εδώ και κάποιους μήνες έχουμε φιλοξενούμενο. Ας όψεται η κρίση και η καλή μας καρδιά. Τεσπά....

Όπως τσουγκρίζουμε τα ποτήρια γυρνάει και λέει ο ένοικος. Αλήθεια η σάλτσα από το κοκκινιστό που έκανα, τι την έκανες; Γυρνάω με μια αθωότητα αφοπλιστική και λέω, μα δεν την πέταξα, την έβαλα στον αρακά για να νοστιμίσει!!!!

Τι ήταν να το πω; Το έτερον, ένεκα νηστείας, σπρώχνει το πιάτο μπροστά, με κοιτάει με εκείνο το βλέμμα, το ίδιο της Tamar, το λίγο θλιμμένο, λίγο νευριασμένο, λίγο να τρέχουν τα σάλια, λίγο να σιχτιρίζει εμένα από μέσα του που δεν το σκέφτηκα, λίγο να διαολοστέλνει τον φιλοξενούμενο που από την λιγούρα του θυμήθηκε την σάλτσα, λες και δεν είχε φαγητό μπροστά του. Σηκώνεται με το ύφος ξέρετε το πληγωμένο, πάει κουζίνα και φτιάχνει κάτι πρόχειρο να φάει.

Οι τύψεις με έφαγαν όλο το βράδυ, μάτι δεν έκλεισα ο άνθρωπος. Να περνάνε αρακάδες και σάλτσες από κοκκινιστό από μπροστά μου και να με βρίζουν, να με δένουν πάνω στην κουζίνα και να με λούζουν με καυτό λάδι. Μάτι δεν έκλεισα.
Πρωί, πρωί και με το μάτι μες την τσίμπλα γρήγορα κουζίνα. Έπρεπε να φτιάξω κάτι να εξιλεωθώ, αλλά και να φάει το έτερον ήμισυ. Τι να φτιάξω; Ε, λοιπόν ντολμαδάκια γιαλαντζί. Σπεσιαλιτέ μου λέμε!!! Βάζω κάτι πρόχειρο και πάω μανάβη. Λέω να μην πάω στον καλό στα Εξάρχεια, ας πάω στην γειτονιά. Κάνω μία λίστα και μου έλειπαν φρέσκα κρεμμυδάκια και τα μυστικά υλικά μου. Ποια είναι αυτά; Κανονικά δεν έπρεπε να σας πω αλλά θα το κάνω γιατί είμαι στις καλές μου, ετοιμάζομαι και για την επανάσταση... Λοιπόν η συνταγή είναι η κλασσική όπως την ξέρετε απλά προσθέστε και κανά δύο φύλλα ψιλοκομμένο μαρούλι και τρίφτε και ένα κολοκυθάκι. Θα με θυμηθείτε. Το κάναν οι γιαγιάδες στην Μυτιλήνη, οι μικρασιάτισσες. Τι λέτε, να μην ήξεραν αυτές;

Πάω που λέτε στον μανάβη και δεν είχε ούτε φρέσκα κρεμμυδάκια. Και μετά μου λέτε γιατί ξενιτεύομαι για τα ψώνια μου. Τέλος πάντων. Μεταξύ μας βαριόμουνα και να τρέχω σε άλλες γειτονιές, οπότε είπα να αυτοσχεδιάσω. Γυρνάω σπίτι, ανοίγω ψυγείο και βλέπω κατάλοιπα από κόκκινες πιπεριές Φλωρίνης και κρίταμο τουρσί!!! Χα, τα ψιλοκόβω τα προσθέτω στα υπόλοιπα υλικά, τυλίγω τα ντολμαδάκια και έτοιμα!!!

Περιττό να σας πω, ότι μάλλον το έτερον ήμισυ δεν θα τα δοκιμάσει. Μπαίνω, βγαίνω στην κουζίνα και όλο και από έναν τσιμπάω!!!

Άντε δοκιμάστε το και μην φοβάστε να αυτοσχεδιάσετε. Συνήθως πετυχαίνει η συνταγή.

17 comments:

  1. mmmmm...yiam yiam...peinasa... :)

    kalisperes me xamogelo

    ReplyDelete
  2. A να χαθείς δεν ντρέπεσαι λίγο.
    Πόσα θες να μου φτιάξεις 2 με 3 κατσαρόλες;

    ReplyDelete
  3. Latrevw ntolmadakia se oles tous tis morfes kai me oti yliko kai na valoun mesa, alla kai araka! Sto telos emeinan oloi eyxaristimenoi opote mia xara!;-)
    Kalo apogevma

    ReplyDelete
  4. Μου τρέχουν τα σάλια...! Μου τρέχουν!!!
    Μπράβο που ξέρεις να τα φτιάχνεις!

    ReplyDelete
  5. 1ον: είπαμε η Ταμάρ είναι ίδια με σένα, σε μένα μοιάζει μόνο στα καλά
    2ον: καλό ήταν, λίγο το ρύζι κράταγε, αλλά όντως ο κρίταμος κάτι του πρόσθετε
    3ον: κι εγώ έφτιαξα γουακαμόλε (και μάλιστα αρτίσιμο με μπέϊκον), αλλά δεν το έκανα θέμα, πόσο μάλλον ποστ...
    anyhow, πάμε και κουζίνα, όπου θες πάμε

    ReplyDelete
  6. Αχ Γιάννη! μου τα έλεγε χτες στο τηλέφωνο και κόντεψα να στείλω το στεφάνι μου για φόρο... δεν ξέρω τι λιγουρεύτηκα περισσότερο, τον κοκκινιστό αρακά ή τα ντολμαδάκια.

    Το μπέικον είναι νηστίσιμο καλέ;


    Καλημέρα στον πύργο :))))

    ReplyDelete
  7. Απλά τα αγαπώ! Ήδη σκέφτομαι το μεσημέρι και είναι ακόμη πρωί..χμμ... Καλημέρεςςςς :-)

    ReplyDelete
  8. Τα ντολμαδάκια αν είναι πετυχημένα είναι από τα καλύτερα φαγητά και εκλεπτυσμένες γεύσεις.
    Δοκίμαζε να μαγειρεύεις.
    Θέλει μόνο φαντασία και παίρνεις μεγάλη ικανοποίηση εσύ και τεράστια γαστρονομική χαρά οι άλλοι.
    Την καλημέρα μας.

    ReplyDelete
  9. μμμμ, αυτός ο επισκέπτης με τις λιγούρες, θα σας μείνει καιρό?

    ReplyDelete
  10. γιαμ!
    Τα σάλια μου τρέχουν -ναι, είσαι καλός στα ντολμαδάκια!!! :)
    (κρίταμο ε; χμμ..)

    Να σου πω, δεν έτοιμάζεις καμιά κατσαρόλα ακόμα, προς το Σάββατο;
    :p

    (αφού πρόλαβε και δοκίμασε, πάλι καλά!)

    Φιλιά :)

    ReplyDelete
  11. Βαλτός είσαι άνθρωπέ μου; Μόλις έφαγα πρωινό και ήδη ονειρεύομαι ντολμαδάκια γιαλαντζί και αρακά με κόκκινη σάλτσα (που δεν μου αρέσει κιόλας)!!!

    ReplyDelete
  12. Καλά ξανα-μετακομίσατε;

    ReplyDelete
  13. άντε ρε μπούρδα, με τρόμαξες! xxx

    ReplyDelete
  14. οπτικα το λατρεψα....αλλα να βαλουμε λιγο χοιρινο μεσα?δεν αντεχω αλλη νηστεια ...

    ReplyDelete
  15. Μιάμ Μιάααμμ!!Είμαι ικανή να φάω όλη την κατσαρόλα;και μάλιστα την Μ.Δευτέρα θα φτάξω και εγώ μιας και έρχονται και οι κόρες μου...Ευχαριστώ που μ'έβγαλες απο το να σκεφτώ τι να μαγείρευα...αλλά προς το παρών παίρνω ένα δύο πέντε ούπς καλέ άδειασε και φεύγω!!Νάχεις ένα όμορφο Σαβ/κο!!

    ReplyDelete
  16. Τί;;; Δηλαδή δεν χωρίζεις;;; Νταννννν

    ReplyDelete
  17. NOΣΤΙΜΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ:
    ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΟΡΕΞΗ!

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?