ΚΕΦΙΑ...

Συννεφιές σήμερα, πάει να φέρει την μπόρα αλλά δεν το έχει καταφέρει ακόμα! Τίποτα όμως δεν πρόκειται να μου χαλάσει την διάθεση απόψε.

Από το πρωί που έχω σηκωθεί, έχω ένα ηλίθιο χαμόγελο στην φάτσα μου χαραγμένο, λες και είμαι η προσωποποίηση του κλασικού χαζοχαρούμενου παιδιού, που θα πάει με τους γονείς του να του αγοράσουν εκείνο το κίτρινο ποδήλατο, που τόσο πολύ θέλει.
Ίσως να φταίει που υπάρχει μάζωξη δύο πολύ καλών φίλων σήμερα το βράδυ. Δύο φίλων που έχουμε καιρό να τα πούμε από κοντά. Να μην σας πω και ένα χρόνο.

Από το πρωί το φακιόλι στο κεφάλι, και στην κουζίνα μέσα. Θαλασσινοί μεζέδες θα υπάρχουν στο τραπέζι μας! Ετοιμάζω χταποδάκι κρασάτο, ευγενική χορηγία του φίλου από το χωριό, ψαρεμένο από τον ίδιο κάπου στον Ευβοϊκό. Οι κλασικές γαρίδες σαγανάκι, ψαράκι τηγανητό, ένα ριζότο με το ζουμί από το χταποδάκι, μπόλικο ούζο και καλή καρδιά.

Μπορεί να φταίει και το τραγουδάκι που άκουσα με το που άνοιξα τα μάτια μου. Είναι αυτό που και σεις ακούτε, που από το πρωί έβαλα τις κλακέτες στα πόδια και έχω ταράξει τον από κάτω ένοικο. Βέβαια αχώνευτος είναι, οπότε του χρειάζεται.

Ίσως φταίει που κάτι καλό πάει να γίνει στην δουλειά μου, αλλά να μην το σχολιάσω από τώρα. Είπαμε, μια δόση προκατάληψης την διαθέτει το μαγαζί.

Ακόμα και το conn-x που σήμερα έχει αποφασίσει να συνδέεται όποτε του κάνει κέφι, ακόμα και αυτό δεν μπορεί να μου χαλάσει την διάθεση.
Α, και να μην ξεχαστώ. Αύριο στην αίθουσα τέχνης, ΗΩΣ και στις 8 το βράδυ, τι δεν ξέρετε που είναι; Μα στην καρδιά της Αθήνας Χέυδεν 38, ξεκινάει η έκθεση ζωγραφικής της Αικατερίνης Κολιάκου που θα παρουσιάσει την τελευταία σειρά έργων της. Με θέματα ανθρωποκεντρικά, αντρικές και γυναικείες φιγούρες, άλλοτε χαρούμενες και άλλοτε κυνικές, με έντονα χρώματα και προσωπικό ύφος.