11.10.07

ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ BLOGGERS 4th part


8. Jo Jo

Κοτόπουλο "χαλλλαρό"

Υλικά:
4 μερίδες κοτόπουλο (εγώ προτιμώ το μπούτι αλλά αυτά είναι περί ορέξεως)
πατατούλες κομμένες και καθαρισμένες σε μπαλίτσες
καροτάκια επίσης κομμένα σε μπαλίτσες (με τη βοήθεια του ειδικού εργαλείου που καθαρίζουμε τα κολοκύθια - αν δεν έχετε κόψτε τα κυβάκια και η ευθύνη δική σας)
μανιταράκια κονσέρβας ολόκληρα (μικρά, μην είναι γαϊδούρια)
κρέμα γάλακτος (όχι light, please)
2 ποτήρια λευκό κρασί
αλάτι, πιπέρι
Εκτέλεση
Ξεκινάμε το μαγείρεμα το πρωί μαζί με τον καφέ, γιατί αν το ξεκινήσουμε αργότερα θα πεινάσουμε μέχρι να γίνει και θα καταλήξουμε να φάμε γύρο.
Άπαξ και καθαρίσουμε και κόψουμε τα καρότα και τις πατάτες σε μπαλίτσες -η εμφάνιση είναι το παν - το δύσκολο μέρος της συνταγής έχει τελειώσει.
Βάζουμε το κοτόπουλο που έχουμε αλατοπιπερώσει, σε μια κατσαρόλα που το καπάκι της κλείνει καλά και το αφήνουμε στο μάτι καλά σκεπασμένο να σιγοψηθεί στην πιο σιγανή φωτιά (στο μισό για κλίμακα από 1-3, στο 2 για κλίμακα από 1-9) για 2-3 ώρες μόνο με το δικό του ζουμί. Δεν προσθέτουμε ούτε λάδι, ούτε νερό.
Εντωμεταξύ μπορούμε να κάνουμε άλλες δουλειές, να πάμε για ψώνια, για καφέ, να πιάσουμε την κουβέντα στο τηλέφωνο, κλπ.
Αφού περάσει η ώρα, μάθουμε τα νέα, κάνουμε τα ψώνια μας και αυτό βράσει στο ζουμί του και βγάλει τα υγρά του , ρίχνουμε στην κατσαρόλα ένα ποτήρι κρασί και μόλις αυτό πάρει μια βράση προσθέτουμε τα καρότα, πατάτες και μανιτάρια μαζί με το ανάλογο αλάτι για τα υλικά.
Κλείνουμε ξανά την κατσαρόλα και το αφήνουμε να βράσει με την ησυχία του ενώ εμείς πίνουμε το άλλο ποτήρι κρασί να περάσει η ώρα.
Μόλις δούμε ότι έβρασαν κι αυτά σε καμιά ωρίτσα), προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και την αφήνουμε λίγο να βράσει για να "δέσει".

Η λεπτή, ραφινάτη γεύση του θα σας αποζημιώσει για τις όλες τις ώρες που χάσατε στην κουζίνα σας και σήμερα....

pavlos Μια Σαλονικιά, που την γνώρισα από τα κείμενά της και τις φωτογραφίες της. Ένα μωρό, που περιμένει μωρό. Μία blogger, που με τιμά όπως και όλοι σας. jo jo δεν σε έχω γνωρίσει αλλά νομίζω ότι σε ξέρω χρόνια. Με τις καλύτερες ευχές μου για την ομορφότερη φωτογραφία της ζωής σου που ετοιμάζεσαι να βγάλεις.



9. grimdal

Dear Pavlo,
επειδή είμαι αντικομφορμιστής από τη φύση μου ποτέ δεν ακολούθησα συνταγή στο μαγείρεμα, πάντα ξεκίναγα με μια ιδέα έκανα του κεφαλιού μου + πάντα έβγαινε τέλειο το αποτέλεσμα, οπότε sorry, αλλά δεν μπορώ να προτείνω συνταγή.

Εξάλλου, το μαγείρεμα είναι σαν το σεξ, πρέπει να χρησιμοποιεί κανείς τη φαντασία του + να ξεφεύγει από τις νόρμες! Άρα, σαν συνταγογράφος αποτυγχάνω αλλά σαν γευσιγνώστης διαπρέπω! Όποτε θέλεις μου λες έρχομαι να δοκιμάσω!
pavlos Σου έχω τα υλικά, περιμένω να έρθεις για να τα μαγειρέψεις. Άφησε την φαντασία σου ελεύθερη να δημιουργήσει. Η κουζίνα μου σε περιμένει.
η φωτογραφια
η φωτογραφια.mp3
Hosted by eSnips

6 comments:

  1. επειδή μ'αρέσουν τα "χαλαρά" πράγματα (καλά είμαι και φαν της jojo, δεν το αρνούμαι), μπορεί να ψηφίσω και το Σαλονικό κοτόπουλο, ουφ, θα'ναι δύσκολος ο συναγωνισμός τελικά

    ReplyDelete
  2. *pavlo (& blueprints), η αγάπη σας και η εκτίμησή σας με έχει κατασκλαβώσει και με κάνει να νιώθω ιδιαίτερα τυχερή γιατί και γω αισθάνομαι το ίδιο!
    σας ευχαριστώ πολύ!

    πάντως blueprints, μπροστά στο μαντί σου, το κοτοπουλάκι μου δεν έχει καμμία ελπίδα!
    το έχω αποδεχτεί και έτσι είναι και το σωστό.
    πιστεύω πως δύσκολα θα το ξεπεράσει κάποιο άλλο! :)

    ReplyDelete
  3. Διαβάζω εδώ και λίγες μέρες τις συνταγές που ανεβάζεις στο μπλογκ από τους διάφορους φίλους και ομολογώ ότι είναι πολλά υποσχόμενες όλες!

    Ορισμένες θα τολμήσω να τις δοκιμάσω …και θα έχω μετά και γνώμη για το πόσο νόστιμες είναι !

    Πάντως η ιδέα σου είναι πραγματικά εξαιρετική …και χαίρομαι που οι άντρες είναι τόσο δημιουργικοί στη κουζίνα.

    ReplyDelete
  4. Εχεχεχεχε τετοια υλικά έχεις στη Κουζίνα σου Παυλο; lol.... μη το διαδίδεις γιατι θα πλακώσουν όλοι.....

    ReplyDelete
  5. jojo μην προδικάζεις καλή μου, πολλές φορές το απλό (και χαλαρό) είναι προτιμότερο από το μπελαλίδικο (απλά λόγω μικρασιατικής καταγωγής έχω μια πετριά στις προετοιμασίες και στα πολύπλοκα)
    Υ.Γ: κι εγώ χαίρομαι πολύ που έστω κι έτσι έχουμε έρθει κοντά :-)

    ReplyDelete
  6. προς xipaki: κανονικά θα έπρεπε να το αφήσω στη δική σου συνταγή αλλά: ποτέ δεν αναφέρθηκα σε Κίνα ή οτιδήποτε κινέζικο στη συνταγή σου, ίσα ίσα που κινέζικη κουζίνα λατρεύω, γιαπωνέζικη μου φαίνεται χάλια, σόρυ δηλαδή αλλά περί ορέξεως... (p.s: χωρίς παρεξήγηση έτσι;)

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?