27.8.07

ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΣΑΚΗ

Αυτό ήταν.
Χάθηκε. Λες και άνοιξε η γη και τον κατάπιε. Πέρναγε ο καιρός. Τίποτα. Ούτε καν ένα μήνυμα. Τίποτα.
Τα γνώριζα τα σημάδια και τις συμπεριφορές. Πόσο καλά Θεέ μου τα γνώριζα. Μου έδινε χρόνο, του έδινε χρόνο. Να σκεφτεί, να αποφασίσει, να δει αν είχε κάνει λάθος. Τον τρόμαζε το λάθος.
Εγώ τις ευαισθησίες μου, τις φοβίες μου, τις ανασφάλειές μου, τις κρύβω κάτω από ένα πέπλο δυναμισμού και αυτοπεποίθησης. Αυτός? Ποιος ξέρει. Ίσως με τον ίδιο τρόπο.
Το είπαμε, είμαστε ιδανικοί στο να ανακαλύπτουμε, ανθρώπους με τις ίδιες αναπηρίες με εμάς.
Από μένα θα είχε όσο χρόνο χρειαζόταν. Αλλά και όσο χρειαζόμουν και εγώ για να δω που πήγαινε. Για να πάρω αποφάσεις.
Άλλωστε πλησίαζε Πάσχα. Χρειαζόμουν ξεκούραση. Και ο Α, το ίδιο.
Αποφασίσαμε να πάμε Αίγυπτο εκείνο το Πάσχα. Κλείσαμε με ένα γραφείο και μια ωραία πρωία πίναμε το τσάι μας μέσα σε μία φελούκα στον Νείλο.
Ήταν από τα ωραιότερα ταξίδια της ζωής μου. Ήταν σαν τάμα να κάνω βόλτα στον Νείλο, να κάνω παζάρια στον Χαν αλ Χαλίλι και να πίνω ναργιλέ στο καφενείο που σύχναζε ο Μαχφούζ, αυτός ο μεγάλος συγγραφέας.
Να βλέπω τις Πυραμίδες και την Σφίγγα.
Ο Α, δίπλα μου. Πάντα δίπλα μου, και στα όμορφα και στα άσχημα . Περίεργο τραίνο. Χαμηλών τόνων, υψηλών προδιαγραφών μοντέλο. Ίσως ο μόνος άνθρωπος που δεν χρειάστηκε ποτέ να μιλήσω. Καταλάβαινε μόνο και μόνο κοιτάζοντάς με στα μάτια.
Το καλύτερο δώρο που μου έκανε ποτέ η ζωή.
Από το Κάιρο, στο Λούξορ. Αλεξάνδρεια δεν πήγαμε. Πιστεύω ότι της άξιζε κάτι παραπάνω από ένα δίωρο που της είχαν αφιερώσει στο πρόγραμμα. Προτίμησα να μην πάω, αλλά να ξαναπάω στο μουσείο στο Κάιρο. Και να ξαναέρθω Αίγυπτο, αποκλειστικά για την Αλεξάνδρεια. Να την χαρώ, να την μυρίσω, να ξυπνήσω θύμησες. Να ξαναδιαβάσω τον Καβάφη εδώ. Στην πόλη του.
Βόλτα στην κοιλάδα των νεκρών βασιλέων. Οι εκδρομόγριες από το γκρουπ να τρέχουν με 45 υπό σκιά να δουν. Να προλάβουν. Ο ξεναγός να μας μετράει συνεχώς. Ίσως να φοβόταν μην του πεθάνει κανένας.
Ήχος και φως στο Λούξορ. Και ο Α, να μου πιάνει το χέρι και να μου ψιθυρίζει στ’ αυτί : Σ’ αρέσει μικρέ μου Φαραώ?
Γιατί το είπε τώρα αυτό? Πως το σκέφτηκε? Γιατί δεν μας αφήνει η ζωή να χαρούμε? Που να είναι τώρα ο Σάκης? Είναι καλά?
Τον είχα αφήσει πίσω. Κάπου σε μια χαραμάδα του μυαλού μου. Άλλωστε και ποιος ήταν τελικά? 3-4 φορές βρεθήκαμε και άλλες τόσες μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Τι περίεργα που μας φέρετε καμιά φορά η ζωή.
Επιστροφή στο ποταμόπλοιο. Αραχτοί στο κατάστρωμα να πίνουμε παγωμένη λεμονάδα και να βλέπουμε το φεγγάρι να πλατσουρίζει στον Νείλο. Τι πιο ωραίο. Λένε ότι το φεγγάρι στην Αίγυπτο είναι πιο μεγάλο. Ίσως και να έχουν δίκιο.
Από κει στο Ασσουάν, στα παζάρια τα νουβιάνικα, στο ξενοδοχείο Old Cataract. Εκεί που γυρίστηκε το Έγκλημα στον Νείλο. Άλλες εποχές, άλλες μυρουδιές. Αλλιώς εγώ και ο Α. Λες και μόλις είχαμε γίνει ταίρι. Τίποτα δεν μας άγγιζε. Άτρωτοι. Τα απογεύματα να πίνουμε το τσάι στην βεράντα και να χάνεται το μάτι μας, μαζί με τις φελούκες στον Νείλο. Μετά στο δωμάτιο κουλουριασμένοι και σφιχταγκαλιασμένοι σαν φίδια. Βόλτες, εξοχές, μυρουδιές, μυστήριο. Αίγυπτος.
Αποφάσισα να ανοίξω το κινητό. Το είχα κλειστό από την μέρα που φύγαμε.
Έχετε ένα νέο μήνυμα.
“Καλό Πάσχα από Νέα Υόρκη. Μου λείπεις … μωράκι”
(Άντε και γαμήσου…)
Εκεί τέλειωσαν και οι διακοπές μου.

14 comments:

  1. Eeeee ti etsi tha se afine? Mesa stin galhnh kai thn eytyxia kai thn (fainomenikh) anemelia sou tha pernages etsi anaimakta?ooooxi bebaia...So far o Sakhs moy fainetai i klassikh periptwsh toy ''erwteyomai to unabtainable kai to mysthrio pou se peribalei''...
    hmmm more and more interesting..

    ReplyDelete
  2. Μου ρχονται στο μυαλο ενα τραγουδακι κ μια παροιμια...
    Το ασματακι λεει..."Με Σακη ασχολεισαι?Ποσο μαλακας εισαι..." και η παροιμια "Της γριας το καταχειμωνο της θυμηθηκε αγγουρι".
    Αααα....η γρια ειναι ο Σακης..μην πεις πως κανω ηλικιακο ρατσισμο :P

    ReplyDelete
  3. όμορφο το διάλλειμμα απο τις φωτιές και τη μαυρίλα μας. Χαίρομαι Pavlo μου θυμισες και μενα το μοναδικά όμορφο ταξίδι μου στο Νείλο.. Αναγνωρισα δικές μου στιγμές εκει...
    α... πηγες στο καφενείο του Μαχφούζ!! Ζηλεύω!! Τότε δεν τον είχα διαβάσει ακόμα (1995) αργότερα όταν διάβασα τα περισσότερα βιβλία του ηθελα να ξαναπαω κάποτε αυτό το ταξίδι με άλλες εικόνες πια...

    Καλη σου μέρα Pavlo

    ReplyDelete
  4. EXEI ARXISEI KAI ME EKNEVRIZEI O SAKHS...!EFI

    ReplyDelete
  5. Συμφωνώ, όμορφο το διάλειμμα με τον Σάκη.

    Παρόλα αυτά, σιχαίνομαι όταν το κάνουν αυτό. Σκοτσέζικο ντους κυριολεκτικά. Μια φρένο μια γκάζι.

    Α, τώρα που είπα γκάζι, δεν τον πήγαινες κατά 'κει;

    ReplyDelete
  6. G for George psilliazomai pws otan diadramatizotan i istoria den yphrxe Gazi...oxi me ayti th morfh toylaxiston.

    ReplyDelete
  7. Πολλή αξία του δίνεις. Μια χαρά σε κόβω να περνάς και με τον Α... ΑΑΑΑ ντε γιατί ΑΑΑντε από κει, πυραμιδοκόφτη Σάκη! Δίδυμος πύργος είναι...θα πέσει!

    ReplyDelete
  8. Λενε για να κερδισεις την αγαπη μη κηνυγας το αδυνατο... αλλα μετα τι νοημα εχει το κυνηγι?
    Ειναι αυτος ο σκοπος για να αποσυρθεις απο το παιχνιδι?
    Ισως γι αυτο δεν συμβιβαζομαστε.
    Πηραν τα στηθια μου φωτιααααα
    Πυρκαγιαααα

    ReplyDelete
  9. Δεν επρεπε να χαλαστεις ετσι με τον golden υδραυλικο.
    Ισα ισα που η τοποθεσια διακοπων των δυο σας σου εδινε μια πρωτης ταξης ευκαιρια για εκδικηση.
    Επρεπε να μπουκαρεις στο πρωτο θρησκευτικο σχολειο που θα εβρισκες με τον αλλο τυπο ουρλιαζωντας για τον μεγαλο σατανα και κουβαλωντας αφισα σε φυσικο μεγεθος του
    α)Bin Laden
    β)Μουλα Ομαρ
    γ)Παρασκευα
    δινωντας στον επικεφαλη δασκαλο wannabe τρομοκρατη τις συντεταγμενες του ξενοδοχειου του σακη(σακηηηηηηη)λεγωντας πως μολις μιλησες με τον dick(!!!!)cheney και εχεις πρωτης ταξεως πληροφοριες για το
    α)που ειναι
    β)τρια σιγουρια ματσακια για το παμε στοιχημα
    Μετα τηλεφωνας του σακη του τιγρη και τον σωζεις στο παρα ενα απο 747 που πεφτει...
    Θα σου χρωστα αιωνια ευγνωμοσυνη και θα βγαλεις καλα φραγκα απο το στοιχημα.
    Ο Λες που τον λενε τελοςπαντων απο που ειναι;
    Μη μασας χουρμαδες και str8 να ησανε παλι καποια καριολα θα σε ειχε στο ζεστη/κρυο,κατι ξερουμε και εμεις τα παλουκαρια

    ReplyDelete
  10. Αχ τι τέλεια!

    (Και εγώ πήγα στο αγαπημένο καφέ του Μαχφούζ.Για να μη με περάσεις για αμόρφωτο)

    Πάντως και εμένα ο Σάκης αρχίζει λίγο και μου τη δίνει. Συνειδητοπόιησε άνθρωπε μου τι θέλεις και πες το μας!

    Ενώ είχες το άλλο το καλό το παιδί.
    Τες πα.Περιμένω συνέχεια.

    ReplyDelete
  11. Τώρα αν σου πω ότι μια τέτοια φάση βιώνω κι εγώ, τι θα μου πεις; Γιατί πρέπει να εξαφανίζονται οι μαλάκες; Για να γινόμαστε ακόμη πιο κυνικοί;;;

    ReplyDelete
  12. Μας ταξίδεψες στην Αιγυπτο με τον Α.και ξαφνικά απο το πουθενά ο Σάκης...πως τα φέρνει η ζωή εκεί που δεν τα περιμένεις συμφωνώ.

    ReplyDelete
  13. Αχα, το διασκεδαζουμε γενικώς βλεπω. Τί γίνεται Παύλο; Η φαντασία οργιάζει εν καιρώ...πολεμου. Τί εγινε με τη μάνα ;
    ριτς

    ReplyDelete
  14. Kαι για να είστε οι πρώτοι, που το μαθένετε, το νέο site του Σάκη είναι istoriestoysaki.blogspot.com να ελευθερωθούμε λίγο κι από εδώ, γιατί το αισθανόμουνα ψιλοδέσμευση. Εκεί θα έχει μόνο Σάκη. Εδώ όλα τα άλλα.
    Σας ευχαριστώ όλους μαζί και έναν έναν ξεχωριστά.

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?