14.12.06

ΑΥΤΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ


Έβλεπα εχθές τον Φώτη με την Μαρία
Έβλεπα εχθές τον καλεσμένο τους.
Αυτόν αυτόν τον Γιώργο τον Μαρίνο.
Αυτόν που πέταγε την γιαγιά από το μπαλκόνι, που τραγούδαγε το ταρατατζούμ για τα άξια έθνη, αυτόν που τραγούδησε Μάνο Χατζιδάκι όπως κανένας άλλος.
Αυτόν που δεν φοβάται να μιλήσει για ιδιαιτερότητες αλλά και που ποτέ δεν φοβόταν να το κάνει.
Αυτόν που αγάπησε τους ανθρώπους και ζεί με τους σκύλους του κάπου έξω από την Αθήνα.
Αυτόν που με την ίδια ευκολία μας πρόσφερε αβίαστο γέλιο αλλά και συγκίνηση.
Αυτόν που τάραξε πριν κάποια χρόνια τα θεατρικά δρώμενα με την Ξανθιά του Φράουλα, αλλά και την Δίδα Μαργαρίτα του.
Αυτόν που ξαναγύρισε κοντά μας, χωρίς τσαούσες αλλά με όλο του το είναι.
Αυτόν που θέλω να γνωρίσω, να μιλήσω, να ακούσω.

ΑΥΤΟΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Ο ΜΑΡΙΝΟΣ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ

Όσο για μένα ... κι αύριο μέρα είναι

3 comments:

  1. Τι να πρωτοπείς για τον Μαρίνο; Τι να πεις για έναν άνθρωπο που πέρα από το ταλέντο του ποτέ δεν φοβήθηκε και να τσαλακωθεί και να κάνει την αυτοκριτική του (με λυπεί μόνο το γεγονός πως θεωρεί ότι δεν έχει κάνει και σπουδαία πράγματα ως τώρα), ούτε φοβήθηκε να υποστηρίξει τα πιστεύω του ακόμη και στην αλλοπρόσαλη δεκαετία του '60. Μακάρι να του έμοιαζαν κι άλλοι συνάδελφοί του - και όχι μόνο...

    ReplyDelete
  2. Γιαυτό και είναι μυστήριο...αλλά με την καλή έννοια!!!

    ReplyDelete
  3. Συνυπογράφω και επαυξάνω! Είχα και την χαρά τον δώ και ζωντανά, πριν αρκετά χρόνια, εκεί κάτω απ’ την Ακρόπολη…
    Έπαιζε το κοινό σαν πιάνο!

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?