10.2.11

ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ...

Είναι εδώ και αρκετές μέρες, που θέλω να γράψω κι όμως κάποιο αόρατο χέρι με σταματάει.

Θέλω να γράψω για τον κόσμο που βλέπω στο Μετρό. Τα σκοτεινά τους πρόσωπα, έτοιμα να εκραγούν στο παραμικρό. Τα πιτσιρίκια, με ακουστικά στα αυτιά και κατεβασμένα μάτια, που σαν να έχουν σηκώσει ένα αόρατο τείχος γύρω τους, μια ασπίδα προστασίας για το κακό που τα περιβάλλει. Τον καθαρό αέρα, έξω από το Μετρό, με την υποψία του δειλινού στον ορίζοντα και τα διαολεμένα κορναρίσματα των οδηγών, που όλοι βιάζονται να φτάσουν κάπου, αλλά μένουν ακινητοποιημένοι να βρίζουν την τύχη τους την κορδελιάστρα.

Θέλω να γράψω για τις απεργίες στα ΜΜΜ, στα φαρμακεία, στους γιατρούς, στους, στους, στους. Μα το μόνο που έχω είναι συμπαράσταση. Αυτά είναι τα μέσα τους για τον αγώνα τους. Δεν κρίνω αν είναι δίκαιος ή όχι. Από την μεριά τους είναι δίκαιος. Άρα το δίκιο τους θα το υποστηρίξουν όπως μπορούν.

Θέλω να μιλήσω για τους 300, τους λαθρομετανάστες. Μα εδώ έχουν κάνει λάθος το νούμερο. Δεν είναι 300, είμαστε πάνω από 9,000,000 λαθρομετανάστες στην ίδια μας την πατρίδα. Προσέξατε; Κάποτε την πατρίδα την έγραφα με Π κεφαλαίο. Τώρα με π μικρό. Και όχι γιατί ντρέπομαι που γεννήθηκα Έλληνας ή που μένω ακόμα Ελλάδα, αλλά γιατί κάποιοι θέλουν να την μικρύνουν, να την τσεκουρώσουν. Την έχουν κάνει έρμαιο των δικών τους προσωπικών φιλοδοξιών.

Χαίρομαι για τους Αιγύπτιους που αποφάσισαν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους. Ένας από τους πιο ευγενικούς λαούς που έχω γνωρίσει ποτέ. Μακάρι να είχα τα κότσια να πήγαινα να μείνω και εγώ μαζί τους στην πλατεία Ελευθερίας. Για όσο χρειαστεί. Αφού δεν βγαίνουμε εδώ στους δρόμους, ας βγούμε στους δρόμους στο Κάιρο.
Θέλω να σχολιάσω για τον τρόπο διαμαρτυρίας των Ιταλών, με τα πανό στα μπαλκόνια τους και την λέξη παραιτήσου. Το σκέφτεστε να το κάνουμε και εδώ; Εγώ στο μπαλκόνι μου, όχι ένα αλλά τρία πανό θα βάλω. Ένα για να παραιτηθούν. Ένα για να μου δώσουν ένα ποσοστό από αυτά που φάγαμε μαζί. Και ένα τρίτο για να μου δώσουν πίσω την ζωή μου.

Να μιλήσω για τα συνδικάτα μας. Τους εργατοπατεράδες μας, που μέσα στα γραφεία τους και με εξασφαλισμένες παχουλές αποδοχές αποφασίζουν για 4ωρες στάσεις εργασίας. Μα έτσι κερδίζετε ο αγώνας; Με 4ωρα; Πριν πολλά, πολλά χρόνια στο εργοστάσιο που δούλευα κάναμε απεργία που κράτησε κοντά μήνα. Και εννοείται ότι η πλειοψηφία των αιτημάτων μας έγινε δεκτή. Τώρα με το 4ωρο, τι να χέσουν.

Θέλω να πω και για το κίνημα πολιτών ¨δεν πληρώνω¨. Αλλά τι να πω. Βρε φίλε αν είχα δεν θα πλήρωνα; Πάντα δεν πλήρωνα τα δικά μου μαζί με τα δικά σου ρε φίλε; Αλλά όταν είχα. Τώρα που δεν έχω δώσε πίστωση. Ακριβαίνουν τα πάντα, εκτός από τους μισθούς, που φτηναίνουν ένα πράγμα, σαν τις ζωές μας.

Θέλω να μιλήσω για πολλά, που βλέπω, διαβάζω και ακούω. Κι όμως κάποιο αόρατο χέρι με τραβάει μακριά από την οθόνη και με βγάζει στους δρόμους. Δειλά στην αρχή σαν παρατηρητή. Πιο θαρρετά αργότερα, με λίγους ακόμα δειλούς παρατηρητές σαν και μένα. Που θα βρούμε κι άλλες ομάδες δειλών παρατηρητών εκεί έξω. Που ο καθένας θα μας μεταφέρει όσα βλέπει κι ακούει. Και κάπου στο τέλος ένα μεγάλο ποτάμι από ομάδες δειλών παρατηρητών, που δεν θα τους νοιάζει πια τίποτα, γιατί δεν θα έχουνε και τίποτα άλλο να χάσουν, παρά μόνο την αξιοπρέπεια τους, που κάποιοι πήγαν να βάλουν και σε αυτή χέρι.

Το τραγουδάκι αφιερωμένο στα 300 "παληκάρια" της Πλατείας Συντάγματος.

26 comments:

  1. Μπάχαλο!
    Οι κάτοικοι της Κερατέας τι να πούνε; Είδες τι ξύλο έφαγαν; Ηλικειώμενοι και γυναίκες! Τους έριχναν δακρυγόνα τα ΜΑΤ (!) μέσα στις αυλές των σπιτιών τους!

    ReplyDelete
  2. @ roadartist Είναι τόσα πολλά αυτά που συμβαίνουν που δεν μπορεί κάποια στιγμή θα ενωθούν ολα μεταξύ τους και το μπαμ θα γίνει. Όσο για την Κερατέα, το ίδιο δεν έγινε πριν κάποια χρόνια έξω από την Βεργίνα; Μα τα ΜΑΤ, τον τσαμπουκά τους εκεί τους παίρνει να τον δείξουν.

    ReplyDelete
  3. παραλείπω τα δικά μας, και πάω στα της ιταλίας. καλά ο σίλβιο δεν έχει πολύ πλάκα; κάθε μέρα βγαίνει και από μία!κυριολεκτικά έχει πηδήξει τη μισή ιταλία!δεν ξέρω πώς να τον συγκρατήσουμε!χαχα

    ReplyDelete
  4. @ tovenito Μα πες το μου αυτό, δεν τον προλαβαίνουμε, κούνελος ο Σίλβιο. Τι σκατά παίρνει και δεν μας δίνει και μας!

    ReplyDelete
  5. Πότε θα γίνει αυτό και θα πάρουμε τη τύχη στα χέρια μας ... δεν ξέρω, είναι να το περιμένεις όμως..
    Βαραίνει η ατμόσφαιρα όσο πάει..
    Ποτάμι είναι και θα ξεσπάσει.. μπορεί να είναι λίγο νωρίς ακόμη. .

    ReplyDelete
  6. τελικα απο οτι καταλαβα αυτο το Αορατο χερι σε εβαλε να γραψεις πολλα κ σημαντικα
    τα ιδια σκεφτομαστε ολοι
    τα ιδια
    μια κατηφορα χωρις τελος

    ReplyDelete
  7. "Δεν πληρώνω - δεν πληρώνω" αφού "δεν εισπράττω - δεν εισπράττω"!

    Μ αρέσει όπως προσεγγίζεις την επικαιρότητα.

    Κώστας

    vloutis.blogspot.com
    vloutis.wordpress.com
    facebook.com/kostasvloutis
    twitter.com/kostasvloutis
    friendfeed.com/kostasvloutis

    ReplyDelete
  8. είδα φως και είπα να μπω μετά από πολυ καιρό να πω μια καλησπέρα!
    Πολύ μαυρίλα ρε Παύλε...
    Να δουμε που θα καταλήξει..

    ReplyDelete
  9. τρομάζω μ'αυτά που ακούω γύρω μου, με την μαυρίλα που έχει καθήσει πάνω απ'τα κεφάλια μας και δεν λέει να φύγει.
    φοβάμαι οτι μια μέρα θα ξεσπάσει η καταιγίδα και οι συνέπειες θα είναι δραματικές για όλους...
    καμιά ομπρέλα ρε παιδιά???? (ή έστω ένα αλεξικέραυνο...)

    ReplyDelete
  10. Desperate times need desperate measures.. Έτσι δεν λένε? Φιλάκια πολλά.

    ReplyDelete
  11. Πριν από λίγα χρόνια με το πρωινό ξύπνημα και βλέπαμε το γαλάζιο του ουρανού. Τώρα ξυπνάμε και το χρώμα λείπει. Το μαύρο έχει γεμίσει τον ορίζοντα μας , κατι σαν τον κλέφτη των χρωμάτων στον Μίκη Μάους . Που είναι ο Μίκη να μας ξαναφέρει τα χρώματα ?? http://www.youtube.com/watch?v=yjWShEALsoY

    ReplyDelete
  12. Πριν από λίγα χρόνια με το πρωινό ξύπνημα και βλέπαμε το γαλάζιο του ουρανού. Τώρα ξυπνάμε και το χρώμα λείπει. Το μαύρο έχει γεμίσει τον ορίζοντα μας , κατι σαν τον κλέφτη των χρωμάτων στον Μίκη Μάους . Που είναι ο Μίκη να μας ξαναφέρει τα χρώματα ?? http://www.youtube.com/watch?v=yjWShEALsoY

    ReplyDelete
  13. Έχω την αίσθηση (για να μη πω τη βεβαιότητα) ότι το κείμενό της τελευταίας παραγράφου είναι προφυτικό.

    ReplyDelete
  14. @ Hfaistiwnas Κάτι μου λέει ότι είμαστε πολύ κοντά...

    ReplyDelete
  15. @ άσωτος γιος Ναι μας έχει πάρει η κατρακύλα και καιρός είναι να σταματήσει...

    ReplyDelete
  16. @ Κώστας Βλουτής Καλή σου μέρα αγαπητέ συνιστιολόγε...

    ReplyDelete
  17. @ _ST_ Καρντάση, καλά έκανες και μας ήρθες. Έχει τσίπουρο και μεζέ για τους καλούς φίλους. Να είσαι σίγουρος ότι θα μας φέρει τα καλύτερα στο φινάλε. Μην χάνουμε την αισιοδοξία μας!

    ReplyDelete
  18. @ maya Αγαπημένη μου φίλη και εγώ τρομάζω, αλλά βαρέθηκα να είμαι απαθής πια.

    ReplyDelete
  19. @ Fevis Έτσι λένε καλή μου, αλλά και ο σοφός μας λαός λέει ¨πίσω έχει η αχλάδα την ουρά¨!!! Πολλά φιλιά

    ReplyDelete
  20. @ ISOS & ISAS Εμείς είμαστε ο Μίκυ που θα ξαναφέρει το χρώμα στην ζωή μας!

    ReplyDelete
  21. @ Το λαγωνικό Λές; Μακάρι!!!

    ReplyDelete
  22. Ωχ πάλι με μελαγχόλησες, κι έχεις και τόσο δίκιο. Δεν είναι κρίμα να καθόμαστε στον καναπέ και να θαυμάζουμε απλά την λεβαντιά άλλων λαών? Αχ Παύλε Παύλε..... άντε καλό σου ΣΚ .... κάνε κάτι όμορφο με την παρέα σου να σε βγάλει έξω απ'αυτές τις σκέψεις.

    ReplyDelete
  23. έχεις και μεγάλο μπαλκόνι θα μπορούσαμε να γράψουμε πολύ πράγμα αγορίνα. Τα φιλιά μου και την καλημέρα μου.

    ReplyDelete
  24. @ Ginger Νομίζω θα ακολουθήσω την συμβουλή σου αγαπητή μου!!!

    ReplyDelete
  25. @ Mahler Μέχρι και πανί για προβολές ταινιών μπορούμε να κρεμάσουμε, χαχαχαχα

    ReplyDelete
  26. hugZz & kisses apo emena...aplo!

    :)

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?