26.11.10

16 ΧΡΟΝΙΑ ... 16 ΧΡΟΝΙΑ?

16 χρόνια, 16 χρόνια…

Τι λες, ρε μεγάλε; Πέρασαν κιόλας 16 χρόνια; Σαν ψέματα μου φαίνεται ή μάλλον σαν ένα μεγάλο ταξίδι που ακόμα καλά κρατάει. Με τις φουρτούνες, τις μπουνάτσες, τα σκαμπανεβάσματα.

10 χρόνια, 10 χρόνια…

Πλάκα μου κάνεις; 10 χρόνια κάτω από την ίδια στέγη. Παρέα και με το παιδί. Θυμάσαι; Τα παράτησες όλα όταν σου είπα ένα Σάββατο, δεν έρχεσαι να δουλέψουμε παρέα στο χωριό και να μείνουμε και μαζί; Δεν απάντησες τότε, αλλά την Δευτέρα με πήρες στο τηλέφωνο και μου είπες, ξέρεις πριν από πέντε λεπτά παραιτήθηκα, το βράδυ είμαι στο χωριό.

Θυμάσαι το άγχος της μάνας μου; Τι θα πούνε βρε παιδί μου στο χωριό, να έχουμε τόσο μεγάλο σπίτι και εσύ να μένεις στο ενοίκιο και μάλιστα με άντρα παρέα; Θα λένε ότι έχουμε τσακωθεί. Θυμάσαι τι της απάντησα; Ε, να έρχεσαι με τον μπαμπά κάθε Κυριακή και να τρώμε όλοι μαζί παρέα στην βεράντα, να μας βλέπουν και να μην έχουν τι να πουν.

Θυμάσαι την ατάκα της μάνας σου, όταν πρωτοπήγαμε στο χωριό σου ένα Σαββατοκύριακο; Αφού μας έστρωσε στο διπλό κρεβάτι, μας τάισε, μας πότισε και όλα τα σχετικά, την ώρα που φεύγαμε είπε την ατάκα που ακόμα με κάνει να τρέχω, σε συμπαθώ γιατί αγαπάς τον γιό μου, όχι σαν την άλλη την άχρηστη του άλλου μου γιου!!!

Είναι τόσα αυτά που θέλω να γράψω, να πω, να φωνάξω. Αλήθεια θα έχει μονόπετρο φέτος; 16 χρόνια το περιμένω, πότε επιτέλους θα με αποκαταστήσεις; Θυμάσαι που όταν ξεκίνησε το θέμα γάμου και μας ρώταγαν; Τους κοιτάγαμε και γελάγαμε. Λες και θα άλλαζε κάτι.
Δεν θα μπω στην διαδικασία να γράψω πάλι για το πώς συνέβη το μοιραίο. Άλλωστε ακόμα και μετά από τόσο καιρό που το έγραψα, όλοι μου λένε ακόμα για την ατάκα, αυτό το τεκνό εγώ θα το πάρω.

Δεν θα μπω στην διαδικασία να γράψω την καθημερινότητά μας. Άλλωστε δεν αφορά κανέναν ποιος από τους δυο μας έχει κάνει τους μεγαλύτερους συμβιβασμούς για να περπατήσει αυτή η σχέση. Για να μην πω ότι δεν με συμφέρει κιόλας.

Σε βλέπω, πάλι πήρες αυτό το πονηρό γελάκι, αυτό που τόσο μου αρέσει και τόσο πολύ θυμίζει τον Αλέκο, όταν κάνει διαολιές. Περάσαμε δύσκολα, κόσμος μπήκε και βγήκε από την ζωή μας, φίλους αγαπημένους χάσαμε, δουλειές τινάξαμε στον αέρα, αλλά εμείς εκεί. Σε πείσμα των κακών. Θυμάσαι, άραγε, τον και καλά φίλο αστρολόγο, που από το πρώτο εξάμηνο μας έλεγε, εσείς χρόνο δεν βγάλετε παρέα. Να τον χαίρονται στην εφημερίδα που γράφει.

Δεν ξέρω, είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να γράψω, αλλά από την άλλη φοβάμαι να τα μοιραστώ. Ίσως γιατί βρίσκω πολύ φτωχές τις λέξεις ή να πω καλύτερα το λεξιλόγιό μου, για να περιγράψω κάτι τόσο μεγάλο. Ίσως πάλι, γιατί εμείς μιλάμε με τα μάτια, με ένα άγγιγμα, με ένα πεταχτό φιλί.

Γελάω όταν με ρωτάνε, είσαι μόνος; Αλλά πιο πολύ γελάω όταν λέω ότι έχω μία σχέση εδώ και 16 χρόνια, που κρατάει γερά. Γελάω με την έκφραση θαυμασμού ανάμικτης με απορία, που βλέπω στα πρόσωπά τους. Μάλλον είμαστε είδος προς εξαφάνιση.
Δεν μπορούν να φανταστούν, πως είναι να γυρνάς από την δουλειά και να υπάρχει φαγητό στο σπίτι. Να υπάρχει ένας άνθρωπος που με μια ματιά να ξέρει τι έχεις όρεξη να φας. Που με μια ματιά να ξέρει πια κουβέντα θα σε ανακουφίσει.

Το ξέρω δεν μιλάμε και πολύ μεταξύ μας. Ίσως γιατί και οι δυο μας είμαστε από εκείνη την πάστα των ανθρώπων, που δεν θέλουμε να φορτώνουμε τα προβλήματά μας σε άλλους. Δεν είναι τυχαίο που και οι δυο μας λατρέψαμε το δεν μιλάμε με τον Τερζή.
Πολλοί ρωτάνε πως είναι το σεξ μετά από τόσα χρόνια. Τι να απαντήσεις; Ότι σεξ είναι ακόμα και μια αγκαλιά τα κρύα βράδια του χειμώνα; Σεξ είναι να βάζεις κομπρέσες στο μουσκεμένο μέτωπο από τον ιδρώτα; Σεξ είναι να βλέπεις τον άνθρωπό σου να είναι εκεί, στα δύσκολα, στα εύκολα, στα πάντα;

Αγαπημένο σου καλαμπούρι είναι όταν σου είχε ανοίξει το κεφάλι και έτρεχε αίματα και εγώ έψαχνα κόκκινη πετσέτα για να μην αφήσω λεκέ. Σκέφτηκες πολύ ότι αυτός είναι δικός σου τρόπος σκέψης που έγινε δικός μου;

Με φοβίζει καμιά φορά το πόσο σου μοιάζω, αλλά ακόμα περισσότερο το πόσο μου μοιάζεις εσύ πλέον. Καμιά φορά νομίζω ότι έχω σχέση με εμένα. Τρομακτικό, δεν νομίζεις;
Λίγο μελό μου έχει βγει φέτος, ίσως γερνάω. Αλλά προτιμώ το μελό να μου βγει εδώ και το γέλιο να βγει σε σένα, ζωντανό, καθαρό, φωτεινό. Θέλω να είμαστε ανέμελοι, κι ας μην μας αφήνουν. Να αρχίσουμε ξανά τις μικρές αποδράσεις, ακόμα και μέσα στο σπίτι. Να αλλάξουμε και λίγο τα χρώματα στο σαλόνι. Τα θέλω ακόμα πιο φωτεινά, πιο εκτυφλωτικά. Θέλω να πετάξω όλα τα παλιά έπιπλα, να καθόμαστε πάλι στις μαξιλάρες, που έχει κάνει κατάληψη το παιδί, να μουδιάζει το πόδι μου και να με τραβάς γελώντας να σηκωθώ.

Θέλω, θέλω, θέλω αλλά πιο πολύ απ’ όλα θέλω και τα επόμενα 16, για να μην πω 116 να είμαστε μαζί. Εσύ, εγώ και η κουμπάρα, ξεδοντιασμένα γερόντια, να θυμόμαστε τα παλιά και η αλήθεια είναι ότι έχουμε πολλά να θυμόμαστε. Βέβαια, φοβάμαι ότι σκόπιμα κάποιοι θα κάνουν τους κουφούς, κάποιοι θα κάνουν τον ανήξερο, κάποιοι θα λένε ότι έχουν πάθει αμνησία. Φαντάζομαι το πώς θα είμαστε και με πιάνουν τα γέλια. Σκέψου αν με λες τώρα παράξενο, τι έχεις να αντιμετωπίσεις.

Αλήθεια πες μου, πως περάσανε 16 χρόνια; Ή μήπως θα έπρεπε να πω, πως με ανέχτηκες 16 χρόνια;

Αλήθεια πες, μου, πως πας από αντοχές; Θα αντέξεις για άλλα τόσα κι ακόμα περισσότερα γιατί, εγώ αντέχω!!!

υγ μια βόλτα από εκεί θα σας δώσει μια άλλη εκδοχή της ιστορίας...


37 comments:

  1. Aπλά καταπληκτικό κείμενο. Μπράβο σου.

    Να τα κατοστήσετε!!!

    ReplyDelete
  2. πολυ ομορφο ποστ,

    γλυκο!

    σας ευχομαι τα καλυτερα μεσα απο την καρδια μου!

    ReplyDelete
  3. Βρε παλιόπαιδα, πρωί πρωί κοντεύω να κλάψω πανάθεμά σας!!!!
    Πάντα μαζί βρε παιδιά!!!!

    ReplyDelete
  4. να είσαστε πάντα έτσι καλά μικρά μου!!!

    ReplyDelete
  5. Πόσο με κάνεις να χαίρομαι Παύλο και να σας καμαρώνω κι ας μην σας ξέρω καθόλου - τι σημασία έχει;
    Ο έρωτας είναι ζωντανό πράγμα, υπάρχει. Είναι εκεί έξω και χαίρομαι όταν τον βλέπω να κατοικεί και σ'άλλα σπίτια εκτός απ'το δικό μου. Αν θες αποδεικνύει και τη δική μου αλήθεια, κι έτσι, σχεδόν εγωιστικά, παίρνω φόρα και συνεχίζω να τον υπερασπίζομαι.

    Με συγκίνησαν πολύ πολλά που έγραψες για τον κοινό τρόπο ζωής και κυρίως αυτό που διατρέχει το κείμενό σου: το πώς καταλήγουμε να διατρέχει ο ένας τον άλλον τελικά, να μπαίνει ο ένας μέσα στον άλλον.

    Δεν σας εύχομαι άλλο, παρά να συνεχίσετε έτσι να αποτελείτε αυτή την υπέροχη ενότητα, να αποδεικνύετε κι εσείς ότι οι κυνικοί κάνουν λάθος.

    ReplyDelete
  6. να ερωτεύεστε κάθε μέρα που περνά ακόμα περισσότερο. ακόμα αληθινότερα. χιλιόχρονοι! στα ακόμα ευτυχισμενερότερα!

    ReplyDelete
  7. με συγκινησες και ειμαι και κλαψιαρης εγω
    υπεροχο κειμενο
    αυτο με τη κοκκινη πετσετα μου θυμισε κατι δικο μου

    τι να πω ρε παιδια κατι τετοια κειμενα ειναι και ο λογος που το μπλογκιν μου χει γινει γλυκεια εμμονη

    ReplyDelete
  8. x.r.o.n.i.a...p.o.l.l.a :)
    panta etsi agaphmenoi...me xamogela kai omorfes stigmes...

    epishs...anti gia monopetro syntoma mia megalh LCD-tv :))
    [8a me skotwsei o allos]

    agkalies kai polla filia ;)

    ReplyDelete
  9. Οσα, γλυκά και χαρούμενα.

    ReplyDelete
  10. Με συγκίνησες άσπλαχνε! Είστε πραγματικά έμπνευση με τόσα που συμβαίνουν στις σχέσεις και ειδικά σε τέτοιου είδους σχέσεις. 16!!! Wow!!!Να είστε πάντα καλά κι ευτυχισμένοι και σύντομα το μονόπετρο:-)
    Happy Anniversary!!!

    ReplyDelete
  11. Σας αγαπάμε και σας καμαρώνουμε.. Και φυσικά είμαι σίγουρη πως ο γλυκούλης θα σε ανεχτεί άλλα 16 χρόνια παλιάνθρωπε.:-))) Φιλιά πολλά και στους δυο σας και πάω και στο άλλο το μαγαζάκι να ευχηθώ και εκεί...:-)

    ReplyDelete
  12. και τα ζουμια με πηρανε, και το κεφαλι κουνησα καταφατικα, και πόσο πόσο τέλειο ποστ!
    Να ζησετε, να ειστε παντα μαζι, και εμεις εδω καθε χρονο να θαυμαζουμε αυτό που πολλοί θα ζήλευαν... Την αληθινή αγάπη! :)

    ReplyDelete
  13. Σα δε ντρέπεστε λέω εγώ, να μας τρίβετε στη μούρη τον έρωτά σας σε εμάς τα singles. :p

    Αλλά άντε χαλάλι σας. Καλά να περνάτε, χρόνια σας πολλά και πάντα αγαπημένοι! :D

    ReplyDelete
  14. @ gay super hero Να σαι καλά αγορίνα, ευχαρισούμε!

    ReplyDelete
  15. @ dimitris.jp Και για σένα τα καλύτερα από καρδιάς!

    ReplyDelete
  16. @ Hfaistiwnas Έλα άσε τους μελοδραματισμούς έχουμε χαρές και πανηγύρια!!! Ευχαριστώ όμορφο αγόρι!

    ReplyDelete
  17. @ mahler76 Καλά το μικρά μου με έστειλε, χαχαχα

    ReplyDelete
  18. @ Ιφιμέδεια Σε ευχαριστώ από καρδιάς, μπορεί να μην έχουμε γνωριστεί, αλλά είμαι σίγουρος ότι ξέρεις μέλος της οικογένειάς μου!!!

    ReplyDelete
  19. @ |b|a|s|n\i/a ευχαριστούμε και μην ξεχνάς επειδή ξεγλύστρισες μια φορά δεν θα υπάρξει δεύτερη, σηκωτό θα σε φέρουμε!!!

    ReplyDelete
  20. @ ασωτος γιος Η αλήθεια είναι ότι μου βγήκε λίγο συγκινητικό αν και δεν το ήθελα. Να σαι καλά άσωτε!

    ReplyDelete
  21. @ {.πavλος. Αχ, τον λέω τον πόνο μου αλλά ποιός να τον ακούσει, χαχαχαχα. Σε περιμένουμε ξανά!

    ReplyDelete
  22. @ Γλυκό-Κερασο-Ζουζούνα Παρομοίως!!

    ReplyDelete
  23. @ musicbug Άσπλαχνος? Εγώ?
    Να σαι καλά μουσικούλη μου!

    ReplyDelete
  24. @ Fevis Και εμείς σας αγαπάμε και φυσικά και θα με ανεχτεί, δεν είναι και στο χέρι του!

    ReplyDelete
  25. @ φαβούλα γλυκειά, ήταν εξαιρετικά!!!
    υγ τον έστειλα, χαχαχα

    ReplyDelete
  26. @ Αιθεροβάμων Είδες παιδί μου, χάλασε ο κόσμος, δεν εμεινε τσίπα πια!!! Σ'ευχαριστούμε αμφότεροι!

    ReplyDelete
  27. Δεν ξέρω τι να πω, γιατί δεν μου αρέσει να γίνομαι και συναισθηματική τελευταία, αλλά πραγματικά είναι οι πράξεις που μετράνε και οι γενναίες αποφάσεις που αποδεικνύουν την αγάπη μας.
    Σας εύχομαι 116 ευτυχισμένα και γενναία χρόνια μαζί αλλά κυρίως να συνεχίσετε να επαναπροσδιορίζεται τετριμμένα θέματα όπως το σεξ, δίνοντας τους δικούς σας ορισμούς μέσα από την σχέση σας.
    Τα φιλιά μου και πάω να διαβάσω την άλλη πλευρά της ιστορίας!
    Καλημέρα! :)

    ReplyDelete
  28. @ Drama Queen Αγαπημένη μου Queen, σε ευχαριστώ για τις ευχές σου. Το 116 το έχω βάλει στόχο και εγώ!!!
    Τις καλημέρες μου...

    ReplyDelete
  29. :)
    :*

    το ξέρεις πως πάντα με συγκινούν τα επετειακά σου κείμενα. νομίζω πως είναι τόσο υπέροχα ακριβώς επειδή είναι η σχέση σας τόσο μοναδική. δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την τύχη να ζήσουν τον έρωτα σε τόσο μεγάλη δόση και διάρκεια.

    Φτου σκόρδα!

    ReplyDelete
  30. Ούτε ξέρω τώρα ποιές περίργες διαδρομές με έφεραν στο blog σου αλλά μόλις έφτασα έριξα μια ματιά στους blogger που διαβάζεις κι αφού είδα τον Ηφαιστίωνα (εγγύηση) είπα να προχωρήσω στα ενδότερα. Μ'αρεσε τόσο η γρήγορη, χαρούμενη γραφή σου και...κόλυσα...απλά στο λέω να το ξέρεις και τώρα πάω πίσω στην ανάρτηση να διαβάσω και το υπόλοιπο γιατί μου αρέσει τρελλά. Καλή βδομάδα σου.
    ΥΓ. ήμουνα τόσο ανηπόμονη που δεν περίμενα καν να διαβάσω ολόκληρη την ανάρτηση. Καλύτερα όμως σε δυο δόσεις. Ααααα μη ξεχάσω και πάντα μαζί κι ευτυχισμένοι παιδιά!!!!

    ReplyDelete
  31. @ mamma σκόρδα, σκόρδα, σκόρδα χαχαχα
    Πολλά φιλιά ταλαίπωρη μάνα, μας έχετε λείψει!

    ReplyDelete
  32. @ ginger Καλώς όρισες στα λημέρια μας! Η αλήθεια είναι ότι ο Ηφαιστίωνας όχι μόνο είναι εγγύηση, αλλά και ένα από τα καλύτερα παιδιά εδώ μέσα! Ευχαριστούμε για τις ευχές.

    ReplyDelete
  33. Καλησπέρα και από εμένα. Όπως πάντα γράφεις όμορφα Παύλο...φιλιά...

    ReplyDelete
  34. @ Ρίτσα Μασούρα Το να το λες εσύ είναι μεγάλο κοπλιμέντο και σε ευχαριστώ.

    ReplyDelete
  35. Παύλο μου...Δεν έχω λόγια να σου πω... Διάβασα και τα δύο κείμενα... Σου γράφω μία πρόταση και σταματάω και ξανασκέφτομαι τα κείμενα σας... Να ευχηθώ... 2 λέξεις τόσο σημαντικές...Κάθε ευλογία... Να είστε πάντα έτσι ευτυχισμένοι... γεμάτο δύναμη να ξεπερνάτε κάθε εμπόδιο ή πρόβλημα...Εύχομαι κάθε ευλογία να φωτίζει το κοινό μονοπάτι της ζωής σας..Να σας δίνει κουράγιο και υπομονή...
    Σε θεωρώ πρότυπο μέσα σε μία σχέση χωρίς καν να σε ξέρω... Μόνο και μόνο επειδή προσπαθήσατε να δουλέψει...
    Δώσε χαιρετισμούς στον δικό σου και πολλά φιλιά!!!
    Όσο για το μωρό σας....Αχχχχχ....ΦΑΤΣΑ ΕΙΝΑΙ!!!!
    ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!

    ReplyDelete
  36. Είναι πολύ γλυκό και όμορφο να είσαι με έναν άνθρωπο τόσα χρόνια. Βλέπω ένα ζευγάρι φίλων μου και νόμιζα πως διάβαζα την ιστορία τους. Είναι και αυτοί 17 χρόνια μαζί και είναι τόσο αγαπημένοι που νομίζεις οτι ζούν τον πρώτο πάθος. Να είσατε καλά και να παίρνουμε παραδείγματα εμείς και όχι να ζηλεύουμε. Φιλιά!!!!

    ReplyDelete
  37. Ένα μήνα μετά δέχεστε ακόμη ευχές; Αν τις προσθέσω σε αυτές των ημερών; Τώρα βρήκα το κείμενό σας. Τι να πω ρε παιδιά; Μόνο ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ. Πολύ συγκινήθηκα απόψε. Και τις ευχές μου να τα εκατοστήσετε. Και χρόνια πολλά και δύναμη για τη χρονιά που έρχεται.

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?