ΠΡΟΣΟΧΗ, ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ...

Τον τελευταίο καιρό ένα μεγάλο ουφ, ένα μεγαλύτερο αχ και ένα τεράστιο άντε γαμηθείτε όλοι σας, με βαραίνει.

Ένα ουφ, άντε πάλι κουτσά, στραβά τα βολέψαμε. Ας είναι καλά οι γονείς που μας έμαθαν πέντε πράγματα περί οικιακής οικονομίας.

Ένα αχ, για αυτά που μας ξημερώνει το αύριο. Παλιότερα κάναμε όνειρα, σχέδια, γελάγαμε. Το όνειρο διακόπτεται πλέον από το ξυπνητήρι στην καλύτερη και από τον θόρυβο του κομπρεσέρ στην χειρότερη. Τα σχέδια είναι ανάμνηση παλιά. Τι σχέδια να κάνεις, όταν δεν γελά μαζί σου πια μόνο ο Θεός αλλά και ο κάθε τυχάρπαστος που ξυπνά καυλωμένος και σκέφτεται πως θα μας γαμήσει όχι μόνο την μέρα, αλλά και την ζωή ολάκερη.
Γελάγαμε. Και τώρα γελάμε, αλλά με ένα γέλιο μάλλον ανάμνηση του παλιού, ξέγνοιαστου, ηχηρού μας γέλιου. Κάτι σαν φάντασμα γέλιου.

Κοροϊδία από παντού. Που να ξεκινήσω και που να τελειώσω. Από τους πολιτικάντηδες αυτής της χώρας, από τους τίμιους συνδικαλιστές μας, από την τίμια και ειλικρινή κουστωδία των τηλεαστέρων της δημοσιογραφίας, που κύριο μέλημά τους είναι η ενημέρωσή μας; Μεγάλη η λίστα.
Να συνεχίσω με εμένα, που ο καναπές με έχει βολέψει, αν και παλιός και δεν παίρνω τον κώλο μου να τους πάρω με τις πέτρες; Να συνεχίσω με φίλους σε μια ίδια παράξενη κατάσταση χειμερίας νάρκης που έχουν πέσει και αυτοί; Η φιλοσοφία του καναπέως, όπως λέει και μια φίλη.

Το άσχημο είναι ότι δεν υπάρχει όραμα ή μάλλον δεν υπάρχει αυτός που θα μας ξυπνήσει, που και τι δεν θα έδινα για να έβλεπα όχι 300 αλλά έστω έναν πολιτικό που να μην σκέφτεται ούτε την καρέκλα, ούτε τον θώκο, ούτε τα πολιτικά του κόστη, αλλά να έβλεπε την Ελλάδα.
Γιατί ρε φίλε να μπω σε θυσίες; Εσύ έκανες καλά την δουλειά σου και ζητάς από εμένα τις ευθύνες; Σε άλλη χώρα ήσουνα υπουργός και δεν ήξερες τι γινόταν, πριν στρώσεις την κολάρα σου στην πρωθυπουργική καρέκλα; Και αφού ρε φιλάρα είμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κάτι σαν σε πόλεμο δηλαδή, τι κάνεις; Έπιασες κανέναν; Δήμευσες καμιά περιουσία; Έχωσες κανέναν μέσα; Μόνο κάτι τελειωμένους, τύπου Άκη, τους ξεφωνίζεις και τι; Έκοψε η μαγιονέζα τους από την σύγχυση και αγοράζουν κρυφά από μαυραγορίτες το μπρικ τους. Βρε α, να μου χαθείς και συ για να μην πω τίποτα άλλο.
Διαβάζω ότι σε αγγλικές σχολές διδάσκονται τα Αρχαία Ελληνικά. Εδώ όχι μόνο δεν τα διδάσκουν, αλλά γαμάνε και την Ελληνική γλώσσα. Δεν σου λέω να διαβάζεις κείμενο από το πρωτότυπο, αλλά μια απλή καθαρεύουσα βρε ζώο. Που έχεις καταντήσει τα νέα παιδιά, να βλέπουν πρωτότυπο κείμενο του Παπαδιαμάντη και να νομίζουν ότι έχει γραφεί σε ξένη γλώσσα.

Αρνείστε την Ιστορία μας. Ρε, πούστη σαν τον Άδωνη ακούγομαι. Άντε και με εκπομπή στο Τηλεάστυ με βλέπω. Δεν έχετε ακούσει ποτέ σας να λένε ότι λαός χωρίς Ιστορία είναι λαός χωρίς μέλλον; Ή μήπως τελικά αυτό θέλετε; Να μην έχουμε μέλλον;
Και να μην πιάσω και στο στόμα μου και την αντιπολίτευση. Εκεί να δεις το μεγάλο μπάχαλο. Η Ντορούλα, μαλάκα, η Ντορούλα το παίζει σωτήρας. Πια η Ντορούλα. Ήμαρτον συχώρα με Θεέ μου. Να μην πω για την τιμημένη αριστερά, που σε τέτοιους καιρούς αντί να είναι ενωμένη, σαράντα πέντε Γιάννηδες και εξήντα Αλαβάνοι έχουν καταντήσει. Κουτσοί στραβοί με κόμμα. Βρε μπας και να κάνουμε και εμείς οι μπλόγκερς ένα κόμμα; Όλοι κάνουν και από ένα. Εμείς γιατί όχι; Άλλωστε αφού μαζί τα φάγαμε, ε, να μην έχουμε κι εμείς ένα κόμμα; Και να είναι ήρεμοι, δεν θα τους ξεχάσουμε, θα τους καλούμε στα τσιμπούσια μας.

Άντε μιας και πήρα φόρα, φόρα κατηφόρα, να πιάσω και τους εργατοπατέρες μας. Πάντα ήξερα το τι καθήκια ήταν. Τώρα το απόδειξαν περίτρανα. Έλα βρε να παίξουμε τις κουμπάρες, πήγες δεν πήγα, ήσουνα δεν ήμουνα. Αφού ήσουνα βρε μεγαλομαλάκα και το ήξερες ότι θα σε καρφώσουν, τι τις ήθελες τις δηλώσεις;
Και τελευταίοι οι αγαπημένοι μου. Οι αστέρες των 8. Δηλώνουν δημοσιογράφοι που μέλημα τους είναι να ενημερώνουν, να ξεσκεπάζουν σκάνδαλα, να στριμώχνουν με ερωτήσεις καλεσμένους και πολιτικούς. Μα γιατί γίνομαι κακούλης; Αφού τα παιδιά τα κάνουν όλα αυτά, όταν βέβαια δεν είναι καλεσμένοι σε γιότ, αεροπλάνα και βαπόρια. Τα κάνουν όταν έχει καθυστερήσει η δόση της επόμενης κρατικής διαφήμισης ή όταν το αντίπαλο 8, πάει καλύτερα σε νούμερα. Βρε ουστ, καλύτερο ρεπορτάζ κάνει η Πετρούλα, παρά όλοι εσείς μαζί.

Άντε να μου γαμηθείτε όλοι σας, που έχετε βαλθεί όλοι μαζί να με κάνετε ζόμπι των αποφάσεων σας. Κύριοι χθες ήταν η παγκόσμια ημέρα κατά της δουλείας. Προσέξτε γιατί πλησιάζει η μέρα, που με ή χωρίς αρχηγό, θα βγούμε στους δρόμους και όχι απλά θα σας πάρουμε με τις πέτρες αλλά θα σας γαμήσουμε κιόλας. Και ξέρετε τι απωθημένο βγάζει κάποιος που τον γαμάνε χωρίς την θέληση του τόσα χρόνια; Πιστέψτε με, δεν θέλετε να μάθετε.

Τα είπα και αμαρτία δεν έχω. Τουλάχιστον εγώ έχω ήσυχη συνείδηση. Τους έχω προειδοποιήσει.