15.9.09

ΝΑ ΄ΜΑΙ ΚΑΙ ΄ΓΩ...

Καλό είναι να χώνεις κόσμο να σου λέει ιστορίες, να του κλέβεις σελίδες από το ημερολόγιό του, να βγάζει τα εσώψυχά του. Όταν κάνεις το μεγάλο λάθος και λες την επόμενη εβδομάδα, εγώ, τι;

Μπροστά στον υπολογιστή, σε μια οθόνη που έχει αντικαταστήσει το χαρτί, να προσπαθείς να συγκεντρωθείς και να αποφασίσεις τι να γράψεις. Να γράψω σκέψεις, εσώψυχα για φίλους που έφυγαν; Ή μήπως να γράψω για ανθρώπους που γνώρισα, που με σημάδεψαν και εξακολουθούν να μου κάνουν παρέα τα κρύα βράδια του χειμώνα, μόνος με ένα ποτό στο χέρι; Μήπως πάλι να γράψω για κωμικοτραγικές ιστορίες που έχουν συμβεί κατά καιρούς; Ή το πως έχω καταφέρει να είμαι με έναν άνθρωπο σχεδόν δεκαπέντε χρόνια και να δώσω συμβουλές στους νεότερους.

Να μου πεις από την άλλη, εδώ ο κόσμος καίγεται, κυριολεκτικά και μεταφορικά, ή πνίγεται από την άλλη. Πάμε σε εκλογές για να έχουμε μια από τα ίδια, ίσως σε άλλη συσκευασία. Τους βρίζουμε αλλά την γαμημένη Κυριακή, όταν θα έρθει η ώρα των αποφάσεων, μια από τα ίδια σκατά θα βγάλουμε.
Μήπως να γράψω για άλλες εποχές που και εγώ σαν ενεργός πολίτης έτρεχα σε συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, ναι χαζέ μικρέ μου αναγνώστη, τότε τις κάναμε στο Σύνταγμα. Να πω για τις αφισοκολλήσεις και για τα μπουγέλα με τις άλλες, αντίπαλες ομάδες, που με το τέλος τα πίναμε παρέα μέχρι το πρωί; Ή να μιλήσω για τα πούλμαν της νίκης!!!

Μήπως να πιάσω κάτι πιο ιντριγκαδόρικο σαν θέμα; Να μιλήσω για απιστίες; Που έχω κάνει, αλλά και έχω δεχτεί; Ή μήπως να πιάσω το θέμα της φιλίας; 'Όσο και να πονάει. Γιατί φιλία δεν είναι μόνο γέλια, χαρές και πανηγύρια. Η φιλία είναι στα δύσκολα, στα ζόρια. Αλλά σε όποια της μορφή, σίγουρα η φιλία δεν έχει προδοσία. Πως αντιμετωπίζει κανείς κάποιον φίλο, που μαχαιρώνει μέσα στο ίδιο σου το σπίτι; Είναι τόσο εύκολο με ένα delete, να ξεχαστούν όλα;

Ή μήπως να γράψω για τα ρεφενέ πάρτυ στην Μυτιλήνη, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ΄70, με βερμούτ, ξηρούς καρπούς και τον Cristophe να ξελαρυγγιάζεται για το Girl from Salina; Τα πρώτα κρυφά φιλιά με την αδερφή του συμμαθητή μας, αλλά και τις κρυφές ματιές στα γαλάζια μάτια του Στρατή, χωρίς να ξέρεις το γιατί...

Κι όμως όλα αυτά πονάνε. Ακόμα και οι πιο όμορφες αναμνήσεις πονάνε. Για όλα αυτά τα ανέμελα που ζούσαμε. Για όλα αυτά τα όνειρα που κάναμε, τα σχέδια, τις ελπίδες για μια καλύτερη ζωή. Για ένα καλύτερο αύριο. Πονάνε οι φίλοι που έφυγαν, το κενό τους δεν γεμίζει εύκολα. Πονάνε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Πονάει πολύ που κοιτάμε αδιάφορα, αναίσθητα χωρίς να μπαίνουμε καν στον κόπο να τα αλλάξουμε. Μα πιο πολύ πονάει το να γελάω όταν μέσα μου κλαίω...

Όσο για την άλλη εβδομάδα, κρατηθείτε !!! Έρχεται η μία και μοναδική TANILA !!!

υγ Η φωτογραφία είναι δική μου και αφιερωμένη στην φίλη mindstripper... και για όσους ρωτάνε είναι ο ''φωταγωγός'' της γαλάζιας πολυκατοικίας των Εξαρχείων.

35 comments:

  1. Θέατρο για όλες τις ώρες..
    Για να μην φανερωθείς όταν το έχεις ανάγκη να βγάλεις ότι σε πονά...
    Και ο πόνος αυτός, αφόρητος...

    ReplyDelete
  2. Ti τραβάω η μαύρη η ταμ-ταμ-ταμ

    ReplyDelete
  3. ...den 8a sta8w toso sto keimeno...kairo eixame na se diavasoume etsi...kai mas aresei poly...ekei pou 8a sta8w einai h photografia...apla yperoxh...fantazome na einai dikh sou...einai foverh kai toso aplh...panta lew oti sta apla pragmata einai h megaliterh omorfia...to vlepw kai twra...thn kalimera mou...hugZz & kisses ;)

    ReplyDelete
  4. Ό,τι και να γράψεις, ωραίο θα είναι :-)

    ReplyDelete
  5. να γελάς μέχρι δακρύων. πονά περισσότερο όταν το πρόσωπο δεν συσπάται.

    ReplyDelete
  6. Kalimera kai welcome back, mas eleipses!!!
    Einai poly skliro otan mas prodidei kapoios filos, einai xeirotero ki apo tin apistia, eytyxws exw niosei mono to prwto pio palia alla eyxomai na eixa zisei to deytero telika:-)
    Akoloutha ti symvouli tou basnia, symfwnw, xamogelo panta akoma kai sta dyskola!

    ReplyDelete
  7. υπέροχη μουσική, υπέροχη φωτογραφία.
    πάω κι εγώ κάτω από κτίρια έτσι για να δίνω προοπτική.
    από τα καλύτερα και τα κείμενά σου.
    σαν να λέμε, δεν ξέρω τι να σας πω και σας τα λέω όλα και τίποτα

    ReplyDelete
  8. @ Hfaistiwna Και καταντάει θέατρο του παραλόγου!

    @ Tanila Χαχαχα!!! Ακόμα δεν έχεις δει τίποτα!!!

    @ .πavλοs Ναι είναι δική μου η φωτογραφία, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια σύνΠαυλε!!!

    @ Σοφία Ε, μην λέμε και ότι θέμε, χαχαχαχα!!!

    @ b|a|s|n\i/a Και όταν τα μάτια είναι θλιμένα...

    @ musicbug Και τα δύο δυστυχώς πονάνε πολύ, καμιά φορά δεν ξέρεις πιο από τα δύο πιο πολύ.

    @ tovene592 Είναι ο ακάλυπτος μιας πολυκατοικίας αυτό που βλέπεις. Από εσένα είναι πραγματικά κομπιμέντο!!!

    ReplyDelete
  9. για να παραφράσω παραπάνω σχόλιο (tovene) δε λέμε τίποτα και τα λέμε όλα, ας μένουν μόνο τα καλά - γενικώς...

    ReplyDelete
  10. Εγώ τώρα γιατί βούρκωσα;
    Και πού νά 'γραφες και σώψυχο δηλαδή. Αλλά καλά να πάθω, να μάθω να μιλάω.

    Ευχαριστώ πολύ-πολύ για την αφιέρωση. Το χαμόγελό μου είναι μεγαλύτερο από το μπλογκ σου αυτή τη στιγμή. :)

    ReplyDelete
  11. που γυρναγες εεεεεε?
    καλως μου το!

    ReplyDelete
  12. Και στην εξομολόγηση σου παιχνιδιάρης είσαι.

    Έμαθα και μερικά που δεν θα τα φανταζόμουν κι άλλα που τα φανταζόμουν αλλά ήθελα να βεβαιωθώ.

    (Αυτό με τη μπλε πολυκατοικία θα μου δημιουργήσει απωθημένο τελικά :-P)

    ReplyDelete
  13. ότι και να γράψεις σίγουρα θα το γράψεις υπέροχα!
    πολλά φιλιά!

    ReplyDelete
  14. ΟΚ είχα καιρό να μπώ και βλέπω προσεχώς πόστ Tanila. Η εσχάτη των γραιών θα κάνει και σε εσένα πόστ? Θα πεθάνω καλέ!!!

    Πολλά φιλάκια αγορίνα.

    Αλήθεια το βερμούτ κυκλοφορεί ακόμα?

    ReplyDelete
  15. Να γράψεις για τα mid-70΄s,να βγάλεις τους κρυμμένους θυμούς για τα πισώπλατα μαχαιρώματα,αλλά κυρίως να μνημονεύσεις αυτούς που πέρασαν απέναντι-όχι ότι λυτρώνεται έτσι η καρδιά από την απουσία,αλλά όταν ο Χρόνος θα αρχίσει το προδοτικό παιγχνίδι με τη μνήμη,αυτά θα είναι εκεί να μας θυμίζουν το πόσο μας έλειψαν κάποια πρόσωπα.
    Και το πόσο μακριά-ευτυχώς ή ατυχώς-μας πήγε εμάς το σαρκίο μας.

    ReplyDelete
  16. Σαν να διαβάσω απαγγελία του Χόρν με μουσική υπόκρουση το τραγούδι που έβαλες. Τίποτα λιγότερο.

    ΥΓ Μήπως να έγραφες κανένα θεατρικό; Το έχεις στα σίγουρα

    ReplyDelete
  17. @ blueprints Δυστυχώς δεν μένουν μόνο τα καλά...

    @ mindstripper Εσύ τώρα βούρκωσες γιατί είσαι βλαμένο, χιχιχι
    Θυμάσαι τι λέγαμε το προηγούμενο βράδυ? Κι αν πρόσεξες δεν έχω βάλει watermark στην φωτογραφία για να την "κλέψεις"!!!

    @ Aunt Donna Δεν έφυγα, εδώ γύρω τριγύρω, παρακολουθούσα...

    @ mamma Χαχαχα, έλα και θα σου δώσω το dvd με τις φωτογραφίες!!! Πρέπει να είναι πάνω από 500...

    @ maya Γειά σου βρε φιλενάδα με τις ματάρες σου!!!

    @ mahler76 Χαχαχα, πρόσεξε γιατί έχω σκοπό μετά την γραία να καλέσω την Ταναγραία!!!

    @ 7Demons Κάποια έχουν ήδη γραφτεί, κάποια άλλα ετοιμάζονται και κάποια άλλα δύσκολα λέγονται...

    @ island Θα πρωταγωνιστήσεις έτσι και το γραψω???

    ReplyDelete
  18. E καλά ντε δεν χειμώνιασε ακόμα!

    ReplyDelete
  19. τελικά είχες δεν είχες όλα κόντεψες να μας τα πεις :)

    ReplyDelete
  20. Πάρε ένα φιλί από πίξελ
    (και θύμισέ μου να σου δώσω κανονικό όταν σε δω)

    Φθινοπώριασε, μου φαίνεται...
    :)

    ReplyDelete
  21. Ποστ Παυλου με Π κεφαλαία :) Ετσι!

    ReplyDelete
  22. χμ μου έδωσες έμπνευση!!!

    ReplyDelete
  23. Πολύ ωραίο τραγούδι και πραγματικά είχε πλάκα που το άκουσα "στην ελληνική έκδοση" αυτό που ζω τώρα!
    Καλό σου βράδυ!

    ReplyDelete
  24. O,τι και να γράψεις, έχεις τον τρόπο σου, που είναι μοναδικός.

    Εγώ θα ήθελα λίγο περισσότερο από τα χρόνια στη Μυτιλήνη, που με ταξιδεύουν τόσο γλυκά όταν σε διαβάζω!

    :***

    ReplyDelete
  25. @ gay super hero Έλα που ο καιρός έχει άλλη γνώμη!!! Πάντως και οι φθινοπωρινές εξορμήσεις μια χαρά είναι!!!

    @ melissoula Έχω κι άλλα, έχω κι άλλα!!!

    @ νατασσάκι Μόλις φθάσουν οι κοχλιοί θα μου δώσεις όσα φιλιά θέλεις!!!

    @ φάβα Με κάνεις και κοκκινίζω, χαχαχαχα!!!!

    @ YO!Reeka's Εγώ έμπνευση σε σένα; Χαχαχα, δουλευόμαστε μεταξύ μας; Χαχαχα!!!!

    @ Drama Queen Τα τοπία αλλάζουν, τα συναισθήματα είναι ίδια!!! Καλό Σ/Κ

    @ gatti Θα πούμε και ιστορίες για την Μυτιλήνη, προβλέπεται μακρύς χειμώνας!!!

    ReplyDelete
  26. Καμία σχέση με παλιότερα. Κάποτε υπήρχαν και διαφορές ιδεολογικές. Τώρα μηχανή του κιμά.
    Εκτός των άλλων έτσι είναι και βαρετό.

    ReplyDelete
  27. "Ή μήπως να γράψω για τα ρεφενέ πάρτυ στην Μυτιλήνη, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ΄70, με βερμούτ, ξηρούς καρπούς και τον Cristophe να ξελαρυγγιάζεται για το Girl from Salina;"...

    Αχ τί μου κάνεις τώρα...

    Αν δεν άκουγα το "The girl from Slina", δεν έγραφα διαγώνισμα...

    Μια εποχή στα όνειρά μου...

    Καλώς ήρθες... (απάντηση στον τίτλο σου).

    Κώστας
    vloutis.blogspot.com
    vloutis.wordpress.com
    twiter.com/kostasvloutis

    ReplyDelete
  28. Καλημερα ομορφυνες την Κυριακη μου.. Φιλια στα μουτρα..

    ReplyDelete
  29. Mην περιμένεις κείμενο.
    Όποτε πατάω το σύνδεσμο για το ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο στο προφίλ σου, μου βγάζει error 404 o πρόξυ.
    Εκτός αν το γράψω εδώ, σαν σχόλιο.

    ReplyDelete
  30. @ Tanila Το mail είναι ramontamar@hotmail.com, απορώ που δεν μπορείς να μπεις, την στιγμή που μπορεί όλος ο κόσμος!!!!

    ReplyDelete
  31. Αχ, πού είναι ο μάλερ να σχολιάσει τις ικανότητες της γραίας!

    ReplyDelete
  32. ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ
    ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΙΝΩ ΑΠΟ ΠΡΟΞΥ

    ReplyDelete
  33. @ΠΑΥΛΟΣ
    Μα καλά απορείς που δεν μπορεί να στείλει μέηλ? εδώ για να φτιάξει καφέ χτυπάει πέτρες για να ανάψει φωτιά επειδή τα σπίρτα δεν έχουν οδηγίες χρήσης.

    Εγώ απορώ που προσπαθεί να σου στείλει κείμενο και όχι ένα σακί χάντρες, όστρακα και κόκαλα ζώων να πρέπει να κάνεις χρησμό για να δείς τι θέλει να πεί.

    @mamma
    άργησα άλλα το πέτυχα χαχαχα

    ReplyDelete
  34. πάνω που πήγα να σου γράψω πως με συγκίνησες, έπεσα πάνω στα σχόλια του μάλερ και ξέχασα τι ήθελα να πω. καλύτερα έτσι. :-)
    την καλησπέρα μου.

    ReplyDelete
  35. @sCaTterBraiN
    στο τέλος θα μου βγεί το όνομα πως κάνω καφρίλες στα πόστ των άλλων...

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?