Τέλη της δεκαετίας του '70 αρχές '80 καθισμένοι μπροστά σε μια ασπρόμαυρη τηλεόραση, καθηλωμένοι, παρακολουθούσαμε με ευλαβική προσοχή, τι άλλο? Charlie's Angels.
Kate Jackson. Jaclyn Smith, Farah Fawcett. Το τι ξανθιά φράντζα και ατίθασο μαλλί, με ασορτί στρας μπλουζάκι με ανοιχτό ντεκολτέ έπαιζε δεν το συζητώ.
Από την άλλη τα Σάββατα, άσπρη κάλτσα, στενό τζιν παντελόνι, σκαρπίνι και στροβιλισμοί στην πίστα στους ρυθμούς του Off the wall και του Thriller.
Michael Jackson, ο απόλυτος άρχοντας των disco της εποχής. Όποιος αντέγραφε καλύτερα τις φιγούρες του ήταν και ο βασιλιάς της βραδιάς.
Ανοίγοντας το χαζοκούτι σήμερα η Farah και ο Michael δεν μένουν πια εδώ. Πέθαναν, και μαζί τους συνειδητοποίησα πως πέθαναν και τα νιάτα μου. Καλό τους ταξίδι.
το διάβασα χθες. και τα δύο. το ένα μετά το άλλο. και συνειδητοποίησα ότι μεγαλώνουμε και εμείς. ουφ! ο χαβάη 5-0 ζει; ο ιππότης της ασφάλτου πάντως καλά κρατεί.
ReplyDeleteκαλό τους ταξίδι...τι άλλο να πει κανείς...
Periergos minas o Iounis! Epatha sok xtes molis gyrisa spiti kai eida pantou na lene gia ton thanato tou agapimenou mou Michael, kai tis Farah pou episis latreva! R.I.P.! :-(
ReplyDeleteεγώ το πρωί έκανα χαβαλέ αλλά σιγά σιγά διαπιστώνω ότι τελικά είναι όπως τα λες...
ReplyDeleteυγ. όταν λες "αυτοί είναι πολύ σοβαροί" υπονοείς πως είναι φαιδρή;
Όντως μοιάζει σαν να μια εποχή να πέθανε σε μία μέρα...
ReplyDeleteΚαλό ταξίδι στη Φάρα, συγχωρεμένος ο Μάικλ...
οι παιδικές αναμνήσεις...
ReplyDeleteΤο MTV και το VH1 παίζουν συνέχεια τραγούδια του. Νομίζω ότι είμαι στο σχολείο... ότι πρέπει να διαβάσω για τη Δευτέρα..
ReplyDeleteΤρελή νοσταλγία.......
Oπως τα γράφεις, έτσι ακριβώς τα αισθάνομαι κι εγώ Παύλο μου.
ReplyDeleteΠεθαίνουν οι αναμνήσεις μας, πεθαίνουν τα νιάτα μας. Και είναι πολύ βαρύ γιατί αυτοί οι δύο "έφυγαν" την ίδια μέρα.
Κρίμα για τη Φάρα που ο θάνατος του Μάικλ επισκίασε την δική της απώλεια. Στάθηκε γενναία στην αρρώστεια της και προσπάθησε να βοηθήσει και άλλους ανθρώπους να την αντιμετωπίσουν.
Κρίμα για τον Μάικλ, δημιούργησε έναν μύθο, τον λάτρεψαν χιλιάδες, αλλά ο ίδιος υπήρξε μια μοναχική ψυχή. Θυμάμαι με πόση ανυπομονησία περίμενα το "Μουσικόραμα" για να δω τα απίστευτα βιντεοκλίπ του τότε που δεν υπήρχε άλλος τρόπος...
Δεν ήξερα για ποιον να πρωτολυπηθώ προχθές το βράδυ... Τους αγαπούσα και τους δυο...
@b|a|s|n\i/a
Ο "Χαβάη 5-0 (Jack Lord) "έφυγε" το 1998...
Καλημερα! Εχεις βαλει φοβερο τραγουδι.. Εγω δεν το πιστευω ακομα.. Πεθαινουν τετοιοι ανθρωποι?
ReplyDeleteΚαι σήμερα έμαθα για το θάνατο του πιο συμπαθητικού κακού του παλιού ελληνικού κινηματογράφου: του Σπύρου Καλογήρου.
ReplyDeleteΚαλό τους ταξίδι!
στο r.i.p. θα αφήσουμε τις ευχές;
ReplyDeleteαπό την άλλη γιατί όχι;
τα πάντα μέσα στην ζωή είναι.
χιλιόχρονος! πάντα γερός, δυνατός, όμορφος, ευτυχής, υγιής, ερωτευμένος, γελαστός!
χρόνια σου πολλά καλά πανέμορφα!