1η Πρόταση
Κάντε μια βόλτα από τον MONOHORO, εκεί θα σας περιμένει μια εξαιρετική έκθεση ζωγραφικής της Έλενας Αθανασιάδου. Αγ.Γεωργίου 24 στο Ν.Ψυχικό. Θα με θυμηθείτε!!!
2η Πρόταση
Από σήμερα και για είκοσι παραστάσεις, στο 104-1 Κέντρο Λόγου και Τέχνης, στην Θεμιστοκλέους 104 και Καλλιδρομίου, ξεκινάνε τα ΣΟΝΕΤΑ, του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
Από τα εκατόν πενήντα τέσσερα σονέτα που υπογράφονται από τον Σαίξπηρ επιλεγούμε και θεατροποιούμε, για πρώτη φορά,
είκοσι εννέα από αυτά και χτίζουμε μια ιστορία αγάπης.
«-Μόνος γίνεσαι κανένας;
Τι μπορεί να σημαίνει για έναν άνθρωπο -πέρα από ηλικία και φύλο- η ανάγκη να αγαπήσει, να αγαπηθεί, να δημιουργήσει μέσα από τον έρωτα και μέσα από αυτόν να νικήσει τους φόβους του;
-Ζεις για να ξεχαστείς;
Η ανάγκη της δημιουργίας.
-Με τι είμαστε πλασμένοι;»
Ερωτήσεις κάθε ανθρώπου για τις οποίες προσπαθούν όλοι να ανακαλύψουν μια λυτρωτική απάντηση.
Μέσα από μια θεατροποιημένη αφήγηση ο μαγικός λόγος του Σαίξπηρ μεταφέρεται στη σκηνή, φωτίζοντας την ερωτική σχέση δύο ανθρώπων.
Μια καθημερινή ιστορία αγάπης και μοναξιάς που αναζητά τη λύτρωσή της μέσα από τον ποιητικό του λόγο.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ : Διονύσης Καψάλης
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : Λευτέρης Γιοβανίδης
ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ : Μαργαρίτα Χατζηιωάννου
ΜΟΥΣΙΚΗ : Αριστείδης Μυταράς
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΙΝΗΣΗΣ : Πέτρος Γάλλιας
Με τους : Μάνο Καρατζογιάννη, Μαρία Κίτσου
Subscribe Free
Add to my Page
Ωραίες προτάσεις.
ReplyDeleteΤα Σονέτα υπέροχα.
ReplyDeleteΑν κι ο κόσμος λίγος λόγω Σακη.
Πέρασα να πω μια καλησπέρα και να ευχαριστήσω για το sms , πριν από λίγο το είδα
ReplyDeleteΦιλιά
So_Far
ReplyDeleteΚι εμείς που δεν είμαστε στην Αθήνα, τι κάνουμε;;; Ζηλεύουμε, θα μου πεις!
ReplyDeleteΠαιδιά, εδώ και 5 μήνες παρακολουθώ φανατικά τον τηλεοπτικό Καρυωτάκη. Από την αρχή μου κέντρισε την προσοχή η "Μαρία Πολυδούρη" της σειράς, Μαρία Κίτσου. Τα 300 χλμ που με χωρίζουν από την πρωτεύουσα δεν τα σκέφτηκα καν. Ήθελα να δω ζωντανά τη νεαρή ηθοποιό στο πρώτο της θεατρικό έργο που κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Και δεν έπεσα έξω. Η ερμηνεία της ήταν πειστική, με πάθος, χωρίς ίχνος υπερβολής. Αεικίνητη πάνω στη σκηνή, τα έδωσε όλα. 'Αψογη. Αψεγάδιαστη. Τα 45' της avant premiere με άφησαν ανικανοποίητο, αλλά θα ξαναπάω. Έχω την εντύπωση ότι τα λόγια που περήφανα ξεστόμιζε ο σκηνοθέτης Τάσος Ψαρράς, όντας καλεσμένος στην εκπομπή "Στην υγειά μας" (21/03/2009) για χάρη της Μαρίας, μόνο τυχαία δεν ήταν. "Αποτελεί κομμάτι του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού", είχε πει ο πολύπειρος σκηνοθέτης και δεν είχε καθόλου άδικο. Το έτερον ήμισυ της Μαρίας πάνω στη σκηνή, ο Μάνος Καρατζογιάννης δε με έπεισε. Αν και αντικειμενικά ίσως δεν ευσταθεί η όποια σύγκριση ανάμεσα στους δύο ηθοποιούς, η Μαρία φαίνεται μια κλάση παραπάνω από τον συμπαθητικό, κατά τα άλλα, Μάνο. Αξίζει να παρακολουθείσετε την παράσταση για να δείτε από κοντά ένα καινούριο αστέρι να ανατέλλει. Η απόδοση των 29 σονέτων στη γλώσσα μας κρίνεται αρκετά πετυχημένη, δεδομένης της υπάρχουσας αντικειμενικής δυσκολίας. Τα εύσημα συνεπώς στο Δημήτρη Καψάλη. Μοναδική, ίσως, παραφωνία η τιμή του εισιτηρίου. Τα 15 ευρώ σε συνάρτηση με τα 65' παράστασης κρίνονται μάλλον αρκετά για το μέσο Έλληνα και κυρίως για ένα νέο, σαν και μένα που θα 'θελε να παρακολουθήσει τα "29 Σονέτα".
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία των απόψεών μου και αναμένω με μεγάλη χαρά να διαβάσω και αυτές των υπόλοιπων αναγνωστών, όπως και μία άποψη του ιδίου του Αθηνοράματος.
υ.γ Η παράσταση παίζεται από Τετάρτη έως Κυριακή μέχρι και τις 17 Ιουνίου.(http://104.kastaniotis.com)
Βαγγέλης, ετών 21
Αν ήμουν Αθήνα θα πήγαινα σίγουρα. Σαίξπηρ... Μοναδικός. Είναι ρίσκο να πληγωθείς αν αυτό που θα δεις δεν καλύπτει τις προσδοκίες σου αλλά αυτό κάτι μου λέει πως είναι πολύ καλό. Καλημέρες!
ReplyDeleteΤελικά ξέρεις να ζεις Παύλο!!
ReplyDeleteΛοιπόν, Παύλο, πάει καιρός από τότε που είχα έρθει στην Αθήνα και έψαχνα να βρω καποια θεατρική παράσταση για εκείνο το σαβ.κο, θυμάμαι πως είχα πάρει το αθηνόραμα, έκανα αναζήτηση στα 29 Σονέτα και έπεσα πανω σου...και στα σχόλια των παιδιών. Είδα την παράσταση την τελευταία μέρα προβολής της.
ReplyDeleteΑς βάλλουμε τα πράγματα στην θέση τους. Όντως η Μαρία ήταν σαφώς καλύτερη στην ερμηνεία της, (ερωτεύσιμη)δεν ξέρω αν το είχε επιδιώξει ο σκηνοθέτης, μα νόμιζα πως ήμουν σε παράσταση μπαλέτου!!! καθόλου υπερβολική σε σχέση με τον Μάνο που σε κάποιες στιγμές οι μορφασμοί του υποδασκέλιζαν την τέλεια σωματική του κατάσταση-φιγούρα αερικό, έτυχε να διαβάσω αρκετά έργα του Σαίηπηρ και είμαι σίγουρος ότι αν ζούσε τον Μάνο θα επέλεγε για την απόδοση των έργων του!(αθωότητα, αγνότητα, σιωπηλή δύναμη, συγκρατημένη ενέργεια, και ΝΑΙ ο Μάνος τα είχε όλα +++++)
Νομίζω πως ταίριαζαν σαν ζευγάρι, οι φωνές τους γεμάτες λυρισμό. Η μουσική επίσης υπέροχη. Ο χώρος όχι τόσο φροντισμένος όσο θα έπρεπε. Η φράση -Τα καλοκαίρια έχουν πάντα προθεσμία- που συχνά επαναλαμβανόταν θαρρώ πως ήταν απόλυτα σωστή. Σήμερα αυτή η προθεσμία τελειώνει και έχω αγχωθεί...ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!