14.2.09

ΕΠΟΧΕΣ ... ΕΜΜΟΝΕΣ

Μ' αγαπάς;
Άσε με να κοιμηθώ...
Αν θέλεις να κοιμηθείς πες το...
Να πω τι;
Μ' αγαπάς;
... Γέλια ...
Δεν το ξέρεις;
Το ξέρω.
Ε, τότε τι θέλεις;
Να το ακούω, πες το...

Εποχές που τα πάρτι χάλαγαν κόσμο, που ήμασταν ερωτευμένοι και όχι ερωτευμενάκια, που το βερμούτ, κύλαγε αργά στο λαρύγγι με ένα γλυκό βασανιστικό κάψιμο.

Εποχές που ο Sharif Dean χάλαγε κόσμο με το do you love me. Εποχές που ο κόσμος άγγιζε ο ένας τον άλλον, χορεύοντας blues, που φλέρταρε και δεν καθόταν μόνος σε έναν καναπέ, κουλουριασμένος και με το κοντρόλ στο χέρι.
Εποχές που τον έρωτα τον συναντούσαμε έξω και όχι πίσω από μία οθόνη υπολογιστή, κρυμμένοι στην ανωνυμία και στην ψεύτικη φωτογραφία την γεμάτη υποσχέσεις.

Εποχές που κρύβαμε ένα λουλούδι από τον κήπο στο βιβλίο που κάναμε δώρο, περιμένοντας μετά γεμάτοι αγωνία το νεύμα, το χαμόγελο, την κουβέντα την όλο υπονοούμενο.

Εποχές που βγάζαμε την γλώσσα αυθαδιάζοντας, στο κατεστημένο, στο βαριεστημένο, στο μίζερο.
Εποχές που είχαμε γιορτή κάθε μέρα, πάρτι κάθε Σάββατο, ρεφενέ, δεν είχαμε λεφτά, άλλος έβαζε το σπίτι, άλλος το ποτό, άλλος το ξηροκάρπιο, άλλος έφερνε την μουσική, συνήθως ένα πικ απ φορητό, μπαταρίας, με συλλογή από δισκάκια.

Εποχές που τα πάρτι στήνονταν στα σπίτια εναλλάξ, στις πλατείες, στις αυλές, με τα αστέρια και το φεγγάρι για φωτορυθμικά, με κεριά να τρεμοπαίζουν και με μία απίστευτη διάθεση για χορό, φλερτ, έρωτα.

Εποχές που οι γονείς κρυφοκοίταζαν από την μισάνοιχτη πόρτα, σαν τους δοσίλογους, λες και θα γινόταν στο σπίτι ρωμαϊκό όργιο. Μα δεν το είχαμε ανάγκη.
Εποχές που ο Βαλεντίνος, δεν ήταν γνωστός, που δεν χρειαζόταν μια μέρα για να προσφέρεις ή να δεχτείς.

υγ1 η γνωστή σε όλους Tamar, δέχτηκε να κάνει το μοντέλο για το συγκεκριμένο ποστ.

υγ2 αφιερωμένο σε όλους πρόλαβαν αυτές τις εποχές και δεν περιμένουν τις 14 του Φλεβάρη για να ακούσουν ή να πουν το σ' αγαπώ.

21 comments:

  1. Μνήμες όμορφα χαραγμένες..
    Να στε καλά (και το μοντέλο, η Ταμάρ εννοείται)..

    ReplyDelete
  2. αυτοί που ερωτεύουν και ερωτεύονται. αυτοί που προσφέρουν και προσφέρονται. το κάνουν. ανεξαρτήτου εποχής. ανεξαρτήτου μέσου.
    στα μπλουζ. με τα φώτα χαμηλά.

    ReplyDelete
  3. ευτυχώς ή δυστυχώς οι εποχές αλλάζουν, οι τρόποι προσέγγισης εξελίσσονται, αλλάζουμε και εμείς οι ίδιοι. τα θέλω μας, οι ανάγκες μας, οι εμμονές μας.
    χρόνια πολλά καθημερινά!

    ReplyDelete
  4. Τα μέσα διαφορετικά, οι συνήθειες επίσης!

    Χρόνια Πολλά και καλό ΣΚ!

    ReplyDelete
  5. Μια χαρά τα λες , υπήρξαμε τυχεροί και άτυχοι, τα ζήσαμε όλα αυτά αλλά πέσαμε σε άλλες εποχές.
    Η πολυθρόνα στέγνωσε ή να ξανάερθω;
    Να μου φιλήσεις την Ταμάρ καλό μου καλό μου

    ReplyDelete
  6. είναι όλα όπως τα λες
    εποχές...τώρα πια αυτή η λέξη έχει αντικατασταθεί από τι λέξεις "blog", "chat" "lol".....και ο κόσμος, μη νομίζεις, έπαψε να ψάχνει κάτι σταθερό και μόνιμο...ψάχνει μόνο να γεμίζει τις ώρες τις μοναξιάς του. Να λέει ότι θέλει κάποιον για σύντροφο, αλλά στην τελική απλά να τον θέλει για ντεκόρ ή μπιμελό, πέστο όπως θέλεις...όλοι έχουν βολευτεί με τη μοναξιά τους, ίσως και εγώ...όπως και να έχει.
    Eίναι όντως κρίμα να ζητάς να σου πούνε "Σ'άγαπώ" και να μη στο λένε και αν αυτό είναι "ακραίο" τότε είναι ακόμα πιο άσχημο να λές "Μου λείπεις" και να μη το ακούς από την άλλη πλευρά, παρά μόνο ένα κενό ...
    Ζούμε, μαθαίνουμε, προχωράμε..αυτό δεν άλλαξε και δε θα αλλάξει ποτέ, όσα χρόνια και αν περάσουν.

    καλήσπέρα!

    ReplyDelete
  7. Θα συμφωνήσω και εγώ με τον Basnia... ο έρωτας δεν χάνει την συναρπαστική δυναμή του σε καμία εποχή... και θα ψάχνουμε πάντα αφορμές να τον γιορτάζουμε... αφού αποτελεί την πεμπτουσία της υπαρξής μας!

    ReplyDelete
  8. no animals were harmed during the process of the post

    woof!

    ReplyDelete
  9. Ααααχ πού είναι αυτές οι εποχές; Και κυρίως, γιατί δεν είναι εδώ;

    ReplyDelete
  10. τα λευκοματα τα θυμασε???εγω εχω καπιο..τη κτηκτωρ ημουνα... η το αλλο που γραφαμε και τους πηγαιναμε σελιδες μπροστα.....εαν θες να μαθης πηγαινε στην σελιδα 21.....και στο τελος εγραφες ..το μυστικο...σε αγαπω....

    ReplyDelete
  11. Pavlo τι μου θύμισες;
    Αυτό το Do you love me, μαζί με το Οh mon amour (Christophe) και το Je t'aime (Jane Birkin) έφτιαχναν φοβερή ατμόσφαιρα την ώρα των blues.

    ReplyDelete
  12. μα καλα, πανω στο κρεββατι μου?

    Αν το ειχα διαβασει ατο χτες θα σου εκανα καζουρα που μου το παιζες και αντιρομαντικη γκομενα.

    αλλα που να προλαβεις να αρθρωσεις κουβεντα? σκαλοπινι το σκαλοπινι ο καημος μου.

    ReplyDelete
  13. Εσύ λες βερμούτ και εγώ διαβάζω μαργαρίτες. Χίλιες φορές καλύτερα τώρα... (κατανοείς...) Η Ταμάρ είναι το τέλειο μοντέλο, ποζάρει με απόλυτη φυσικότητα - ε, κάπου έπρεπε να μοιάσει το παιδί... Μην ξεχνάς ότι έχεις να δώσεις ένα μπριγιάν κάπου ;-)

    ReplyDelete
  14. Ωραίες αθώες εποχές που μένουν στην μνήμη μας, εποχές που η αγάπη ήταν ΑΓΑΠΗ και ο έρωτας ήταν ΕΡΩΤΑΣ.

    ReplyDelete
  15. Ο έρωτας είναι το ζητούμενο σε κάθε εποχή. Κι αν εμείς μάθαμε σε πάρτυ και όμορφες παρέες, θα συνηθίσουμε και τον καινούργιο τρόπο.
    Καλημέρα :)

    ReplyDelete
  16. συμφωνώ απόλυτα με το 2ο υστερόγραφό σου...

    καλή εβδομάδα καλέ μου!! φιλιά!!

    ReplyDelete
  17. Aχ, τι μου θύμισες πάλι βρε Παύλο! Τι μου θύμισες!

    Να κατεβάζουμε το βερμούτ σαν πορτοκαλάδα και να έχουμε αυτή τη γλυκιά έξαψη στα μάγουλα από το ποτό και τον έρωτα...

    Να χορεύουμε μπλουζ με το Epitaph (ευλογημένο τραγούδι, διαρκούσε πολύ!).

    Που γυρνούσα το βράδυ σπίτι και έκοβα λεμόνια από τις λεμονιές (ναι,τότε είχε αυλές με λεμονιές) για να περάσω τα χέρια μου να μην μυρίζουν τσιγαρίλα... (και να σκεφτείς ότι μόνο τότε κάπνισα...)

    Τελικά δεν περάσαμε κι άσχημα, έτσι;

    :))

    YΓ. Η Ταμάρ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!!!

    ReplyDelete
  18. που ήμασταν ερωτευμένοι και όχι ερωτευμενάκια

    αυτό με συγκλονισε

    ReplyDelete
  19. Πέρα του ότι ...παλιμπαιδίζεις, έχεις και ...ανασφάλειες!!!! χα,χα,χα
    Καλημέρα!!!

    ReplyDelete
  20. erwtaaaa moy erwtaaaaaaaa!!!!!!!!

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?