Όπως ίσως θα έχετε καταλάβει τον τελευταίο καιρό δεν πολυασχολούμαι με το blogging, ίσως δεν έχω θέμα, ίσως γιατί έχω πολλά θέματα, ίσως πάλι γιατί δεν μπορώ να πω ότι είμαι και στα καλύτερά μου. Έχω την αίσθηση ότι έχω χάσει το χιούμορ μου.
Κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή και έχω μια άρνηση να γράψω, να μοιραστώ, να σχολιάσω. Ίσως είναι η κρίση που περνάει κάθε μέσος blogger που σέβεται τον εαυτό του. Αυτό που ξέρω είναι ότι θέλω χρόνο. Θέλω χρόνο για μένα.
Θέλω χρόνο για να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη. Νομίζω πρέπει να ρωτήσω μήπως έχω καμιά σκατά διέλευση πλανητών και τσάμπα ανησυχώ.
Το ζουμί είναι ότι αποφάσισα να απέχω λίγο από την μπλογκόσφαιρα. Οι μόνες αναρτήσεις θα είναι οι καθιερωμένες μέρες ραδιοφώνου και η συνδρομή η δικιά σας τις Παρασκευές, που θα κρατάτε αυτό το blog ζωντανό.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσω να σας διαβάζω. Τώρα για το αν θα αφήνω σχόλια, δεν μπορώ να το εγγυηθώ. Αφιερωμένο σε σας το ομώνυμο τραγούδι του Πορτοκάλογλου, που τα λέει πολύ καλύτερα από μένα, με τους Φατμέ, την Χαρούλα και την Αφροδίτη Μάνου από μια συνεργασία του '89. Να είστε όλοι καλά.
Η ΑΓΑΠΗ ΙΣΩΣ ΞΕΡΕΙ
Παράξενος χειμώνας μπαίνει
παράξενη εποχή
Κανείς δεν ξέρει πού πηγαίνει
δεν ξέρει πού θα βγει
Βουλιάζουμε όλο και πιο κάτω
όλο πιο βαθιά
Πότε θα πιάσουμε επιτέλους πάτο... πια
Όλο κάτι άσχετοι κερδίζουν
με κόλπα και εφέ
και μας που λίγα μας χωρίζουν
δεν σμίγουμε ποτέ
Φατμέ, Χαρούλα, Αφροδίτη
πρώτη μας φορά
φέτος νοικιάσαμε το ίδιο σπίτι... να
Πες μου ποιος
την άνοιξη θα φέρει
σε τούτα εδώ τα μέρη
Κανένας πια δεν ξέρει πώς
Πες μου ποιος
το φως του θα μας δώσει
Ξανά να μας ενώσει
τα όνειρα να σώσει ποιος
Τώρα που πια κανείς δεν μοιάζει
για σοφός
Η αγάπη ίσως ξέρει πώς
Η αγάπη μόνο ίσως ξέρει
μα το 'χει μυστικό,
πώς λύνουνε χωρίς μαχαίρι
το γόρδιο δεσμό.
Η αγάπη μόνο ίσως έχει
το μαγικό κλειδί
να ξέρει μέσα απ' το λαβύρινθο... να βγει
Πες μου ποιος
το φως του θα μας δώσει
Ξανά να μας ενώσει
τα όνειρα να σώσει ποιος
Παράξενος χειμώνας μπαίνει
παράξενη εποχή
Κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει
δεν ξέρει πού θα βγει
Φατμέ, Χαρούλα, Αφροδίτη
πρώτη μας φορά,
φέτος νοικιάσαμε το ίδιο σπίτι... να
Παράξενος χειμώνας μπαίνει
παράξενη εποχή
Κανείς δεν ξέρει πού πηγαίνει
δεν ξέρει πού θα βγει
Βουλιάζουμε όλο και πιο κάτω
όλο πιο βαθιά
Πότε θα πιάσουμε επιτέλους πάτο... πια
Όλο κάτι άσχετοι κερδίζουν
με κόλπα και εφέ
και μας που λίγα μας χωρίζουν
δεν σμίγουμε ποτέ
Φατμέ, Χαρούλα, Αφροδίτη
πρώτη μας φορά
φέτος νοικιάσαμε το ίδιο σπίτι... να
Πες μου ποιος
την άνοιξη θα φέρει
σε τούτα εδώ τα μέρη
Κανένας πια δεν ξέρει πώς
Πες μου ποιος
το φως του θα μας δώσει
Ξανά να μας ενώσει
τα όνειρα να σώσει ποιος
Τώρα που πια κανείς δεν μοιάζει
για σοφός
Η αγάπη ίσως ξέρει πώς
Η αγάπη μόνο ίσως ξέρει
μα το 'χει μυστικό,
πώς λύνουνε χωρίς μαχαίρι
το γόρδιο δεσμό.
Η αγάπη μόνο ίσως έχει
το μαγικό κλειδί
να ξέρει μέσα απ' το λαβύρινθο... να βγει
Πες μου ποιος
το φως του θα μας δώσει
Ξανά να μας ενώσει
τα όνειρα να σώσει ποιος
Παράξενος χειμώνας μπαίνει
παράξενη εποχή
Κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει
δεν ξέρει πού θα βγει
Φατμέ, Χαρούλα, Αφροδίτη
πρώτη μας φορά,
φέτος νοικιάσαμε το ίδιο σπίτι... να
Παύλο, σε όλους συμβαίνει αυτό που λες. Κι εγώ πολύ πρόσφατα πέρασα μια αντίστοιχη φάση, και το καλύτερο ήταν που κατάφερα να κλέψω λίγο χρόνο για μένα και να συνελθω :) Αρκεί μόνο να μην συμβαίνει κάτι σοβαρό...
ReplyDeleteΦιλιά πολλά! Εδώ θα είμαστε :)
den tha pame pouthena...to exw kanei ouk oliges. na prosexeis kai mi xaneste!
ReplyDeleteΧαχαχα... Θα το κάνω copy να το ανεβάσω και στο δικό μου blog, γιατί εγώ ούτε αυτά δεν μπορώ να γράψω!!!....
ReplyDeleteΜα τόσο χάλια;;;......
Απ' την άλλη σκέφτομαι ότι το blogging δεν μπορεί να είναι ασχολία υποχρεωτική, ε; Δηλαδή αν σου άρεσε η καλαθοπλεκτική και κάποια στιγμή βαριόσουν για λίγο να ασχολείσαι μ' αυτήν, σε ποιον θα έδινες λογαριασμό;..
Πολλά έγραψα - είμαι θεά :)))
στην άννα. και μετά καπάκι κρινιώ. άντε λοιπόν!
ReplyDeleteμα να με προλάβει στο σχόλιο η δενδρογαλή; Ακριβώς αυτό σκεφτόμουν να γράψω καθώς διάβαζα το κείμενο.
ReplyDeleteΥπομονή. Θα συνέλθεις (ελπίζω).
Καλημέρα.
εξακολουθεί η διαίσθηση μου να μην με απατά.
ReplyDeleteκάτι δεν πάει καλά. δεν μου το βγάζεις από το μυαλό.
η αγάπη ΠΑΝΤΑ ξέρει
Καλησπέρα, η αγρανάπαυση είναι επιβεβλημένη... so take your time.
ReplyDeleteΦιλιά φίλε.
Πάρε το χρόνο σου, Παύλο μου. Είναι φυσιολογικό αυτό που σου συμβαίνει.
ReplyDeleteΕξάλλου, το blogging είναι θέμα διάθεσης. Οταν νοιώσεις την ανάγκη, επανέρχεσαι!
Φιλιά! :***
pavlo ...to exw kanei kai egw ayto...pisteyw oti einai logiko [edw mpainei to p.a.v.l.o.l.o.g.y sto paixnidi xexe]...tespa na deis ton eayto sou...na pernas kala...kai emeis edw 8a eimaste...opote epistrepseis...nomizw ftaiei kai o kairos...aa kai na pas na pareis to teleytaio download...8a sou aresei esena.
ReplyDeleteh.u.g.Z.z & k.i.s.s.e.s
pare kai merikes telitses etsi gia na yparxoun.......u never know!
ReplyDelete............................
............................
............................
:)
Einai mia fasi pou tin pername oloi osoi kanoume blogging, egw apo tous prwtous 4 mines ki arxisa na kourazomai ligo na grafw klp alla telika tin blogosfera de mporeis na tin afiseis etsi eykola:-) Take your time ki elpizo kapoia stigmi na kaneis dynamiki epanodo!
ReplyDeleteKalo apogevma
Kαλησπέρα Παύλο!!!
ReplyDeleteΠαρατήρησα ότι απέχεις, αλλά έτσι είναι αυτές οι φάσεις.. κρατάνε λίγο και φεύγουν..
το έχω περάσει πολλάκις...εμείς εδώ θα είμαστε,να περιμένουμε. μην χαθείτε όμως...
ReplyDeleteΕίμαι σίγουρος ότι θα επανέλθεις δριμύτερος! Μέχρι τότε να ξεκουραστείς και κυρίως να περνάς καλά.
ReplyDeleteΚαλή ξεκούραση και με το καλό να επιστρέψεις δριμύτερος!
ReplyDeletese katalavaino kai se niotho..
ReplyDeleteo kathe bloger thelei ena dialeima
na to kaneis..
mono oxi gia poli..
se perimenoume...
Όλοι την περάσαμε αυτή την φάση.. (Για να μην σου πω ότι εγώ την περνάω κάθε κάτι μήνες..) Χαλάρωσε λοιπόν και απόλαυσε την ... Εμείς εδώ θα είμαστε και θα σε περιμένουμε..:-)
ReplyDeleteεγώ πάντως έστειλα την συμμετοχή μου για αυτή την Παρασκευή.
ReplyDeleteΈτσι κάπως και στα δικά μας μέρη... :) Χαμόγελο συμπαθείας χωρίς πολλά πολλά λόγια. Ας ακούσω το τραγούδι πάλι καλύτερα.
ReplyDeleteΔεν είσαι ο μόνος δυστυχώς...μάλλον το μέσο περνάει κρίση. Ο ένας μετά τον άλλο κατεβάζει τα ρολά :-(
ReplyDeleteStick around.
να προσεχεις, ναι;
ReplyDeleteη bloggική κρίση επεκτείνεται βλέπω :(
ReplyDeleteνα είσαι πάντα καλά