ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ΤΑ ΓΙΑΣΕΜΙΑ

Boomp3.com

Είναι δύσκολο ν' αγαπάς

της Νατάσας Μπαστέα
εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, Πέμπτη 22 Ιουνίου 1995

Είναι πολύ καλός μου φίλος. Γνωριζόμαστε από μικροί, έχουμε γελάσει και κλάψει παρέα, έχουμε γίνει ¨ντέφι¨ από το ποτό κάποια βράδια, έχουμε πάει διακοπές, τηλεφωνιόμαστε επί μακρόν σε στιγμές συναισθηματικών ανακατατάξεων, βριζόμαστε σε ώρες έντασης, έχουμε δικούς μας κώδικες και ίδια γούστα : στη μουσική, στον κινηματογράφο, στους άντρες. Ε, στην πολιτική διαφέρουμε λίγο.

Είμαστε και οι δύο σ' αυτή την άχαρη ηλικία γύρω στα τριάντα, όπου δεν μπορείς να αποφασίσεις αν όταν ακούς την λέξη ¨νέος¨ απευθύνονται και σε σένα ή αν θα πρέπει να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε την σύνταξη, έχουμε εφηβικές παρορμήσεις αλλά σπεύδουμε να τις ελέγξουμε, κάνουμε σχέδια για βραδιές κραιπάλης μέχρι να θυμηθούμε ότι δεν αντέχουμε όπως παλιά και φυσικά καταναλώνουμε τον περισσότερο χρόνο μας συζητώντας για τις σχέσεις. Αυτές που έχουμε και αυτές που θα θέλαμε.

Τον παρακολούθησα όλα αυτά τα χρόνια να ακολουθεί τις επιλογές του, να αντιμετωπίζει με χιούμορ τα ειρωνικά σχόλια κάποιων που στην ουσία ήταν λιγότερο άνδρες από αυτόν, να ασφυκτιά σ' ένα περιβάλλον υποκριτικού καθωσπρεπισμού, να αφήνει ή να αφήνεται από εραστές, να προκαλεί μερικές φορές, έτσι, για να ταράξει τα νερά.

Πιθανότατα θα γίνει έξαλλος διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, ¨η ερωτική μου ζωή δεν αφορά κανέναν¨ θα πει και θα 'χει δίκιο. Κι όμως, αφορά. Όλους όσοι γνωρίζουν μόνο τα υστερικά στερεότυπα των ομοφυλοφίλων στα σίριαλ ή τα ωραιοποιημένα ¨πρότυπα¨ των φανταχτερών διαφημίσεων και των κοσμικών στηλών.

Μπορεί να είναι δύσκολο να είσαι ομοφυλόφιλος. Αλλά μόνο επειδή, ούτως ή άλλως, είναι δύσκολο να αγαπάς.

Λίγο ανορθόδοξα ξεκίνησε η σημερινή μου μέρα. Ψάχνοντας κάτι στο πορτοφόλι μου, έπεσε αυτό το κιτρινιασμένο απόκομμα εφημερίδας, που κουβαλάω πάντα μαζί μου, κάτι σαν φυλαχτό, που όποτε το φέρνω στο μυαλό μου με κάνει πιο δυνατό, όλα αυτά τα χρόνια. Όχι δεν έγινα έξαλλος, όταν το πρωτοδιάβασα. Ίσως δεν σου είπα και ποτέ ένα μεγάλο ευχαριστώ. Αλήθεια θυμάσαι πόσα απογεύματα έχουμε κάτσει στο συγκεκριμένο σημείο στο χωριό, κουβεντιάζοντας και βλέποντας το πορτοκαλί του ουρανού; Εκεί το πρωτοδιάβασα.

Το πικ-απ μας, σήμερα παίζει ¨Της μιας δραχμής τα γιασεμιά", του Αττίκ, με την φωνή της Έλσας Μαρέλι. Αφιερωμένο σε σένα που 14 χρόνια, φυλάς ολόκληρη την εφημερίδα.

Αφιερωμένο σε σένα, που με την ανάρτηση σου, με γύρισες πολλά χρόνια πίσω.

υγ 1 Αν θέλετε περισσότερα από την Νατάσα, κάθε Σαββατοκύριακο ζωντανά 8 με 10 το πρωί από τον city 99,5 ή από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Όσο για μένα, την έχω πάντα φύλακα άγγελο.

ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ΤΑ ΓΙΑΣΕΜΙΑ

Στων ραντεβού την ερημιά
στα μακρινά καφενεδάκια
της μιας δραχμής τα γιασεμιά
που μας πουλάνε τα παιδάκια

Μαθαίνουν τόσα μυστικά
που όταν χωρίζει κάθε ταίρι
μπαίνουν στον κόρφο βιαστικά
μην παραπέσουν ξαφνικά
σ’ ενός αδιάκριτου το χέρι

Της μιας δραχμής τα γιασεμιά
λένε στα ξένοιαστα ζευγάρια
που απ’ την αγάπη τους ποτέ
κανείς δεν ζει πολλά φεγγάρια

Κι έχει μια μόνην ασκημιά
ο έρως που όλους περιπαίζει
πως για μια νέα γνωριμιά
τα τελευταία γιασεμιά
ξεχνιούνται πάνω στο τραπέζι

Και τα δικά μας γιασεμιά
στο τελευταίο καυγαδάκι
χωρίς συγκίνηση καμιά
άφηκες στο καφενεδάκι

Κρυφά από σένα τρυφερά
εγώ τα μάζεψα κυρία
κι από ένα φάκελο ξερά
σου λένε τώρα θλιβερά
τη σύντομη μας ιστορία

Της μιας δραχμής τα γιασεμιά
λένε στα ξένοιαστα ζευγάρια
που απ’ την αγάπη τους ποτέ
κανείς δεν ζει πολλά φεγγάρια

Κι έχει μια μόνη ασκημιά
ο έρως που όλους περιπαίζει
πως για μια νέα γνωριμιά
τα τελευταία γιασεμιά
ξεχνιούνται απάνω στο τραπέζι

υγ 2 και εδώ το κατεβάζετε όπως ακούστηκε στην ομώνυμη ταινία του Ανδρέα Λαμπρινού του 1960, από τον Ορέστη Μακρή και την Τζένη Βάνου.

υγ 3 μια μέρα νωρίτερα η εκπομπή μας, αύριο λέω να πάω για μια μονοήμερη βόλτα, ξέρετε από αυτές για δουλειά, στην Τζιά!!!

υγ 4 και για να μην ξεχνιόμαστε, σήμερα είναι η Blog action day 2008, για την φτώχεια, δείτε το σχετικό video.

Blog Action Day 2008 Poverty from Blog Action Day on Vimeo.