ΓΡΑΝΙΤΑ ΑΠΟ ΛΕΜΟΝΙ

Boomp3.com

Σήμερα, με τα πολλά, αποφάσισα να βάλω λίγη τάξη στον ορυμαγδό των εγγράφων που έχω μαζέψει πάνω στο γραφείο, αλλά και μέσα σε κούτες, συρτάρια, ντουλάπες και όπου αλλού μπορεί να βάλει ο νους σας.

Είχα που λέτε αγοράσει εδώ και κανένα μήνα πλαστικά κουτιά αποθήκευσης, τα είχα και αυτά μες την μέση, εεεεε, είπαμε. Έχω βλέπετε και το έτερον ήμισυ, να μην λινκάρω, ξέρετε εσείς, που κάθε μέρα, εδώ και ένα μήνα η λατρεμένη του ατάκα ήταν ...βλέπω προχωράς με το αρχείο, μπράβο..., έστρωσα τον κώλο μου και το έφτιαξα επιτέλους.

Καταϊδρωμένος από την πολύ δουλειά και με το μπλουζάκι να κολλάει πάνω στην κολασμένη κοιλιά μου, αποφάσισα να πιω μια παγωμένη μαργαρίτα, που μόνο το έτερον ήμισυ ξέρει να φτιάχνει, να κάνω ένα τσιγάρο και να ζαπάρω έτσι λίγο στην τηλεόραση.

Τι το ήθελα? 'Επεσα πάνω στο Grease!!! Την θυμάστε αυτή την ταινία με John Travolta και Olivia Newton John? Έφαγα τρελό κόλλημα, που λέτε. Όχι μόνο την είδα όλη, αλλά ανέβηκα πάνω στον καναπέ και χόρευα όλα τα τραγουδάκια σαν σχολιαρόπαιδο.

Γύρισα πίσω στο 1978, και όποιος πει ότι δεν είχε γεννηθεί τότε, και ξέρω ότι πολλοί κακεντρεχείς θα βρεθείτε, ένα σας λέω, εσείς χάσατε!!! Δεκαπεντάχρονος τότε, και όπως έχω ξαναπεί και παιδί της disco, γύρισα πίσω στην Χαλκίδα, στον κινηματογράφο Maya, που πάνω στα καθίσματα χορεύαμε προσπαθώντας να αντιγράψουμε το λίκνισμα της λεκάνης του John. Τώρα αυτός πάλι με τόσο κούνημα στα νιάτα του, πως κατάφερε να γίνει η ηθοποιάρα που είναι, αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο.

Γύρισα πίσω στο καλοκαίρι του 1979, όταν είχα βρεθεί με ένα πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών στο Tel Aviv, καλεσμένος μάλιστα από τον ίδιο τον Δήμαρχό του. Φοβερή εμπειρία, μέχρι και σε κιμπούτζ είχα μείνει, αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό.

Ή μήπως πάλι είναι? Θα δείξει. Ο Δήμαρχος λοιπόν για να μας ευχαριστήσει που είχαμε δεχτεί την πρόσκληση μας πήγε ένα βράδυ κινηματογράφο. Και μάλιστα στην πρεμιέρα. Εμένα που διαβάζετε, έχω περπατήσει στο κόκκινο χαλί από τα 16 μου. Όχι για να μην νομίζετε ότι είμαι και κανένας τυχαίος Τέλος πάντων.

Πήγαμε και είδαμε λοιπόν, μια ταινία που τότε έσπαγε ταμία. Την Γρανίτα από Λεμόνι. Εβραϊκή ταινία, που αναβίωνε την δεκαετία του 50-60. Με όλα τα τραγούδια της εποχής, κάτι σαν το Grease, αλλά στο εβραϊκώτερο!!!

Εννοείται ότι στήσαμε πάρτι την ώρα της ταινίας, μάλλον χαλάσαμε την πρεμιέρα, ο Δήμαρχος πρέπει να κατέβαζε καντήλια, ευτυχώς σε γλώσσα άγνωστη σε εμάς και οι εφημερίδες την άλλη μέρα μίλαγαν για την επιτυχία της ταινίας, αλλά και το κέφι των Ελλήνων μαθητών.

Γύρισα πίσω, τότε που υπήρχαν παρέες, τότε που στήναμε γλέντι από το τίποτα. Δεν ξέρω αν εγώ μεγάλωσα, αλλά για να χορεύω ακόμα πάνω στους καναπέδες, μάλλον η περδικούλα μου αντέχει ακόμα, δεν ξέρω αν φταίει που δεν υπάρχουν παρέες, αλλά μίζερες συζητήσεις και στησίματα με ένα ποτό στο χέρι.

Δεν ξέρω αν φταίει που τότε βγαίναμε ένα Σάββατο, αλλά βγαίναμε αποφασισμένοι να διασκεδάσουμε. Ίσως να είναι και η μουσική. Πάντως εγώ ένα πάρτι περασμένων εποχών θα το κάνω που να χαλάσει ο κόσμος!!!

υγ1 Και μην ξεχνάτε, έρχεται ο δεύτερος γύρος των ιστοριών σας, την άλλη Παρασκευή, με πρώτο καλεσμένο (ελπίζω και γουρλή) τον λατρεμένο πρόβατο.