ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ
υγ εδώ την ακούμε να τραγουδάει την Προδομένη αγάπη σε στίχους και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, από το Τραγούδι του νεκρού αδερφού.
ΣΑΝ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ...
Από αυτή την εβδομάδα, το ταπεινό τούτο blog, αποφάσισε να το ρίξει στην μουσική. Τι θέλει να πει ο ποιητής. Μία φορά την εβδομάδα, θα θυμόμαστε πως ήταν το καλό Ελληνικό τραγούδι, θα σιγομουρμουρίζουμε παλιά αγαπημένα τραγούδια.
Όταν οι ποιητές μας έγραφαν και οι συνθέτες μελοποιούσαν. Κάπως έτσι. Θα το παίξουμε λίγο ραδιόφωνο. Όχι δεν ζήλεψα την δόξα του αγαπητού μας Άρη, αλλά ακούγοντας τον τα απογεύματα,λίγο μετά τις 5, πάντα από την βεράντα και πάντα στον Αθήνα 9,84, να βάζει τις μουσικές του, μου ήρθε η ιδέα.
Τραγούδια αφιερωμένα σε σας. Και αν κάποιος/α θέλει τις Πέμπτες να αφιερώσει σε κάποιον/α, το mail μου είναι ανοικτό.
Ραδιόφωνο μέσα από το blog, λοιπόν. Έτσι απλά να ταξιδέψουμε λίγο με την μουσική, όταν δεν υπήρχε η τηλεόραση και τα τραγούδια γινόντουσαν γνωστά από το ραδιόφωνο, τον κινηματογράφο αλλά κυρίως από τα χείλη αυτών που τα σιγομουρμούριζαν.
Έτσι θα ξεκινήσω σήμερα με ένα τραγούδι του Σταύρου Ξαρχάκου, που πρωτακούστηκε από τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στις διπλοπενιές, σε ποίηση του μεγάλου Νίκου Γκάτσου. Εδώ τραγουδισμένο από τον Σταμάτη Κόκοτα. Αφιερωμένο στον Άρη που μου έδωσε την ιδέα.
ΜΕ ΤΙ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Ν'ΑΡΝΗΘΩ
(Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ)
Με τι καρδιά να σ' αποχαιρετήσω
με τι καρδιά τραγούδι να σου πω
στον ουρανό με τ' όνειρο θα ζήσω
στον ουρανό σαν άστρο θα χαθώ.
Βάλε φωνή κοντά σου να γυρίσω
βάλε φωνή τη γη να θυμηθώ.
Με τι καρδιά τα μάτια σου ν' αφήσω
με τι καρδιά τον κόσμο ν' αρνηθώ
σε σκοτεινό γεφύρι θα καθίσω
σε σκοτεινό ποτάμι θα σταθώ.
Δος μου φωτιά τη νύχτα μου να σβήσω
δος μου φωτιά στον ήλιο να βρεθώ.
(Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ)
Με τι καρδιά να σ' αποχαιρετήσω
με τι καρδιά τραγούδι να σου πω
στον ουρανό με τ' όνειρο θα ζήσω
στον ουρανό σαν άστρο θα χαθώ.
Βάλε φωνή κοντά σου να γυρίσω
βάλε φωνή τη γη να θυμηθώ.
Με τι καρδιά τα μάτια σου ν' αφήσω
με τι καρδιά τον κόσμο ν' αρνηθώ
σε σκοτεινό γεφύρι θα καθίσω
σε σκοτεινό ποτάμι θα σταθώ.
Δος μου φωτιά τη νύχτα μου να σβήσω
δος μου φωτιά στον ήλιο να βρεθώ.
Και εδώ όποιος θέλει το κατεβάζει με την φωνή του Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
υγ Και από την άλλη Παρασκευή, ξεκινάνε πάλι οι ιστορίες σας. Πρώτος καλεσμένος ο αγαπημένος, λατρεμένος, κολασμένος, σέξυ ΠΡΟΒΑΤΟΥΚΟΣ!!!
υγ Και από την άλλη Παρασκευή, ξεκινάνε πάλι οι ιστορίες σας. Πρώτος καλεσμένος ο αγαπημένος, λατρεμένος, κολασμένος, σέξυ ΠΡΟΒΑΤΟΥΚΟΣ!!!
Θέλω το ραδιόφωνο. Το θέλωωωωωω! Με πέθανες. Το βασίλειό μου για το κόκκινο ραδιόφωνο.
ReplyDeleteΦοβερή ιδέα! Καλή αρχή λοιπόν :D Φιλιά!
ReplyDeleteΆχου το ξέρω αυτό!!!!! :)
ReplyDeleteΠολύ ωραίο!!
α δεν θα με τρελάνες εσύ! αφού σήμερα αρχίζουν τα σχολεία γιατί εγώ από την άλλη παρασκευή; γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ
ReplyDelete....(φιου φιου ανακούφισης)
πάντως θα σου έχω πρώτο πράγμα! χεχεχε!
τέλειο τραγούδι καυτό αγόρι! :-)
Α, όπως τα "Τραγούδια της Παρέας", που ακούγαμε κάποτε στο Δεύτερο...
ReplyDeleteΈχω σιχαθεί το σημερινό ραδιόφωνο, μιλάμε θα ξεράσω πάνω στο Δίεση καμιά μέρα!!! Πόσο Κότσιρα, Onirama, Πρωτοψάλτη και James Blunt να ακούσω πια ο άνθρωπος;; Χάθηκε ο Καλδάρας, ο Ξαρχάκος, ο Μούτσης;..
Μπράβο, μπράβο, μπράβο Παύλε :))
υγ: είμαι στο γραφείο και δεν μπορώ να ακούσω, αλλά το τραγούδι το ξέρω και το τραγουδάω μέσα στο μυαλό μου! Φιλιά!
και διαλεγει οποιος θελει;;;; γουσταρω!!!
ReplyDeleteμόνο σε μένα παίζει με διακοπές το τραγούδι;
ReplyDeleteωραία ιδέα! και μπλογκ και τζουκ μποξ!
Το λατρεύω αυτό το τραγούδι, το λατρεύω σου λέω!
ReplyDeleteΠολύ καλή ιδέα ή μάλλον εξαιρετική. Και το κόκκινο ραδιόφωνο, φοβερό! Καλό ξεκίνημα λοιπόν στις "εκπομπές" σου. Φιλιά!
ReplyDeleteΚράτησε μου μια Πέμπτη!!!!
ReplyDeleteχα! Γ@μ@τη ιδέα!
Φιλιά
Πολύ ωραία ιδέα Παύλο μου! Εχεις πολύ εφευρετικό μυαλό! Οσο για το ραδιοφωνάκι, τι να λέμε! Τα σπάει!!!
ReplyDeleteΠάει η Βέρα άλλα η μούμια η Βαλάκου ζεί.
ReplyDeleteShe should be the one to die instead.Κwλόγρια!
Τέλος πάντων..Ζωή σε λόγου μας..
Ο Παπαμιχαήλ πολύ ψάρι όμως.
Χειρότερο απο τη Βανδή δε τον λες αλλά έτσι όπως τον ακόυω είναι σα να τον πατάνε στην κοιλιά την ώρα της ηχογράφησης.
Κι όμως δενδρογαλή υπάρχει και σήμερα καλό ραδιόφωνο. Αν προσέξεις το Δεύτερο κινείται ακόμα στο πλαίσιο των τραγουδιών της παρέας. Ίσως να μην δικαιούμαι να μιλαάω πολύ γι' αυτό το θέμα, αλλά βρήκα εξαιρετικά συγκινητική αυτή την ιδέα του Pavlou. Γιατί για κάποιους το ραδιόφωνο είναι ζωή.
ReplyDeleteΓαμάτο τραγούδι και ιδέα..! Η Βέρα, ωστόσο, ποιά είναι..?
ReplyDeleteΑυτό είναι τραγούδι που ευτυχώς δεν άκουσα καθόλου τον περασμένο μήνα
ReplyDeleteστον ουρανό με τ' όνειρο θα ζήσω
στον ουρανό σαν άστρο θα χαθώ.
Α πα πα !!!!
Κατά τ' άλλα το κομμάτι είναι εξαιρετικό άσχετα αν εγώ αποτελώ εξαίρεση
super!!!!!!
ReplyDelete@ one of the people Έχεις δίκιο, το Δεύτερο είναι η αμέσως επόμενη επιλογή, μετά τον Μελωδία που τον ξαναβρήκα μετά από χρόνια... Στον Δίεση αναφέρθηκα, μ' αυτόν τα 'χω!
ReplyDeleteΚαλό της ταξίδι.. Θα σιγομουρμουρίσω κι εγώ!
ReplyDelete