9.6.08

ΜΕΤΡΑΩ ΣΤΙΓΜΕΣ

Τσαγκαροδευτέρα σήμερις. Μετά από ένα δεκαήμερο, κουραστικό μεν, απολαυστικό δε, που ξεκίνησε όπως όλοι θα ξέρετε από την Σαλονίκη, αλλά κατέληξε στα Πούληθρα, μέσω Μονεμβασιάς, πάλι εδώ στο μαγκανοπήγαδο

Τι να πω, έξω ετοιμάζεται να ρίξει καρέκλες, ένας καιρός ίδιος με την διάθεσή μου. Μια διάθεση που ακροβατεί ανάμεσα στα γεγονότα των τελευταίων ημερών και στην κουζίνα που σιγοκαίει το αγαπημένο φαγητό της πουτάνας.
metrao stigmes - Iro

20 comments:

  1. το σημαντικό είναι ότι μπορείς και μετράς τις στιγμές. και η γκρίνια και η μελαγχολία μέσα στο πρόγραμμα είναι. όπως και το λεωνίδιο. και το περπάτημα στη βροχή.

    ReplyDelete
  2. Νόμιζα ότι μπήκα σε λάθος μπλογκ με την αλλαγή! :D Ωραία, μ' αρέσει... μελαγχολικό το θέμα.
    Να κουρνιάζεις όπου νιώθεις ζωντανός. Είτε λέγεται Λεωνίδιο, είτε Θεσσαλονίκη, είτε Φωκίωνος. Εγώ αυτό ξέρω. :) Φιλάκια.

    ReplyDelete
  3. Φανταστικό σπίτι!!!
    Άσε βρε Παύλο και εδώ τα ίδια ο καιρός λες και είναι Μάρτιος , κάνει και κρύο.. Σήμερα είναι δευτέρα γι' αυτό είσαι έτσι, απο αύριο θα είσαι καλά!
    Τις τελευταίες μέρες δεν είναι να βλέπεις τιβί.. δεν μπορείς ή θα κλαίς ή .. θα κλαίς..
    μακριά για να είστε καλά, όχι άλλος θρήνος..
    Καλησπέρα!

    ReplyDelete
  4. Καλή βδομάδα αγορίνα.
    Αλήθεια το "το αγαπημένο φαγητό της πουτάνας" πιο είναι????
    Και μήν γκρινιάζεις βρέ, όλα καλά θα πάνε.

    ReplyDelete
  5. το σημαντικό είναι να υπάρχουν στιγμές. και οι καλές και οι λιγότερο καλές. όλες μας μαθαίνουν

    ReplyDelete
  6. βρε κουφαλα εμενα μεχρι την κορινθια με πηγες και αγγουρι ουτε φυτευτο δεν ειδα κι ηθελες να μου κρατηδεις κ μουτρα για το σεξ εν δε σιτι εγω δηλαδη τι πρεπει να κανω για το χοντρο μακαρονι το οποιο δε μπορει να χρησιμευσει κ σαν καλαμακι αν σου εχουν τελειωσει τα πλαστικα στο σπιτι

    ReplyDelete
  7. Επιτέλους άλλαξες το template να μπορούμε να διαβάζουμε τα σχόλια άνθρωπε! χιχιχι

    Αυτό με το φαγητό το έχεις πάντως. Είναι να μη στρωθείς πάντως... ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΖΑΦΕΙΡΩ?! ΠΟΥ? Ζ¨ητω οι δίαιτες! Κάτω τα πηρούνια! Ηρθε το καλοκαίρι ρεεε :-D

    ReplyDelete
  8. αφού αντέχεις και μετράς ούτε του παππά, ο απολογισμός και τα συν πλην είναι το δύσκολο (τελευταία ένα "αρνητικό" πρόσημο με κατατρέχει...)

    ReplyDelete
  9. @ tovene592 ναι όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι, αρκεί να μπορο΄θμε να τα απολαμβάνουμε
    @ μαρία τον τελευταίο καιρό συνεχώς κουρνιάζω, φιλάκια
    @ hfaistiwnas Ναι όχι άλλο θρήνος, ούτε για αυτούς που φεύγουν, αλλά ούτε και για μας που μένουμε πίσω
    @ mahler76 Μα ποιό άλλο, μακαρόνια με κιμά!!!!
    @ basnia αυτό άλλωστε είναι και η ζωή, ένα μεγάλο βιβλίο
    @ x-oyranoy απαπαπαπαπα γκρίνια, την επόμενη φορά θα πάμε παρέα!!! και έχει και κάτι τεκνά, άλλο πράγμα
    @ mad για σας τους ανορεξικούς και ασεξουαλικούς είναι αγόρι μου οι δίαιτες, χιχιχι, άσε που τα μπουτάκια σου βέβαια άλλα μαρτυρούν!!!!
    @ blueprints μα τόσα χρόνια δεν μαθαίνεις!!! μα που θα πάει θα σε μάθω...

    ReplyDelete
  10. Καταπληκτικό το καινούργιο λουκ. Με γειά:))

    Το φαγητό της πουτάνας, το καλύτερο φαί!

    Φωκίωνος με βροχή, αχ!

    ReplyDelete
  11. Και μόνο με τις δύο φωτογραφίες με έφτιαξες. Η πρώτη (με τη θάλασσα στο βάθος) ετοιμάζει για το καλοκαίρι και η δεύτερη δένει με τη φθινοπωρινή δροσιά που έβαλε σήμερα μετά τη βροχή.
    Πολύ όμορφη η αλλαγή στο template. Εγκρίνω (και με βλέπω να ψάχνω και εγώ κάτι να μου ταιριάζει).

    ReplyDelete
  12. Με όλα αυτά που συμβαίνουν η βροχή ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Μακάρι να τα πάρει όλα μαζί της.
    Υ.Γ. Νόμιζα ότι το "αγαπημένο φαγητό της πουτάνας" είναι το spaghetti alla puttanesca! Καλό βράδυ.

    ReplyDelete
  13. Ωραία τα Πούληθρα. Περάσαμε πέρσυ το καλοκαίρι από τα μέρη εκείνα και πολύ εντυπωσιάστικα με το συγκεκριμένο χωριό!

    ReplyDelete
  14. ωωω αλλαγές... με γεια με γεια!!!

    αυτές οι φωτό.. μου γέμισαν την καρδιά χαρά και αισιοδοξία!!! τυχερός που βρέθηκες εκεί..

    καλημέρα!

    ReplyDelete
  15. "Τελικά το να μετράς στιγμές είναι κάτι μοναδικό". Πόση αλήθεια σ΄αυτή τη φράση!

    Για τι να σε πρωτο"κολακέψω"; Για το υπέροχο για άλλη μια φορά κείμενο;
    Για το εκπληκτικό τραγούδι;
    Για τις μαγικές φωτογραφίες;

    Υπέροχες οι στιγμές Παύλο μου, υπέροχες!
    Και ναι, είναι τόσο όμορφο να περπατάς χωρίς ομπρέλα μέσα στη βροχή!

    ReplyDelete
  16. και μενα μου αρεσει να περπατω στη βροχη ετσι... αχ τι ωραια μελαγχολία μου εβγαλες...
    (το βράδυ έχει σακη, δεν καταλαβα οτι ηταν σακης)
    (μεγειες το κουστουμακι ;) )
    filakia glykaaaaa

    ReplyDelete
  17. πολλές φορές σκέφτηκα αυτήν την ατάκα..."μετράω στιγμές".
    Είναι η ευτυχία μας στιγμές απλές και ανεπιτήδευτες,
    που καμμιά φορά δεν τις δίνουμε σημασία και μένουμε να γκρινιάζουμε για το οτιδήποτε γιατί απλά, έτσι μάθαμε να κάνουμε.

    πολύ όμορφες στιγμές!

    το σπίτι, τα αγνά φαγητά, την καλή παρέα... τα ζήλεψα!
    πολύ θα ήθελα και γω να ζω έτσι και κυρίως να έχει το παιδί μου την ευκαιρία να μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
    Σε χαίρομαι που σου δίνεται η δυνατότητα να ταξιδεύεις τόσο συχνά.
    Ακόμα κιαν είναι για δουλειά.

    Φιλιά πολλά

    ReplyDelete
  18. Και η Δευτέρα θέλει την γκρίνια της πάντως. (Σχόλιο ετεροχρονισμένο)
    Συμφωνώ για Σεργιανόπουλο και Χατζιδάκι...

    Καλημέρα

    ΥΓ σου έστειλα το κείμενο με emai..

    ReplyDelete
  19. Μέτρα... Μέτρα... Μέτρα... Μη σταματήσεις ποτέ!

    ReplyDelete
  20. Η γκρίνια είναι χαρακτηριστικό σου... έτσι κι αλλιώς γι αυτό σ'αγαπάω.... φιλάκια!

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?