Τσαγκαροδευτέρα σήμερις. Μετά από ένα δεκαήμερο, κουραστικό μεν, απολαυστικό δε, που ξεκίνησε όπως όλοι θα ξέρετε από την Σαλονίκη, αλλά κατέληξε στα Πούληθρα, μέσω Μονεμβασιάς, πάλι εδώ στο μαγκανοπήγαδο
Τι να πω, έξω ετοιμάζεται να ρίξει καρέκλες, ένας καιρός ίδιος με την διάθεσή μου. Μια διάθεση που ακροβατεί ανάμεσα στα γεγονότα των τελευταίων ημερών και στην κουζίνα που σιγοκαίει το αγαπημένο φαγητό της πουτάνας.
το σημαντικό είναι ότι μπορείς και μετράς τις στιγμές. και η γκρίνια και η μελαγχολία μέσα στο πρόγραμμα είναι. όπως και το λεωνίδιο. και το περπάτημα στη βροχή.
ReplyDeleteΝόμιζα ότι μπήκα σε λάθος μπλογκ με την αλλαγή! :D Ωραία, μ' αρέσει... μελαγχολικό το θέμα.
ReplyDeleteΝα κουρνιάζεις όπου νιώθεις ζωντανός. Είτε λέγεται Λεωνίδιο, είτε Θεσσαλονίκη, είτε Φωκίωνος. Εγώ αυτό ξέρω. :) Φιλάκια.
Φανταστικό σπίτι!!!
ReplyDeleteΆσε βρε Παύλο και εδώ τα ίδια ο καιρός λες και είναι Μάρτιος , κάνει και κρύο.. Σήμερα είναι δευτέρα γι' αυτό είσαι έτσι, απο αύριο θα είσαι καλά!
Τις τελευταίες μέρες δεν είναι να βλέπεις τιβί.. δεν μπορείς ή θα κλαίς ή .. θα κλαίς..
μακριά για να είστε καλά, όχι άλλος θρήνος..
Καλησπέρα!
Καλή βδομάδα αγορίνα.
ReplyDeleteΑλήθεια το "το αγαπημένο φαγητό της πουτάνας" πιο είναι????
Και μήν γκρινιάζεις βρέ, όλα καλά θα πάνε.
το σημαντικό είναι να υπάρχουν στιγμές. και οι καλές και οι λιγότερο καλές. όλες μας μαθαίνουν
ReplyDeleteβρε κουφαλα εμενα μεχρι την κορινθια με πηγες και αγγουρι ουτε φυτευτο δεν ειδα κι ηθελες να μου κρατηδεις κ μουτρα για το σεξ εν δε σιτι εγω δηλαδη τι πρεπει να κανω για το χοντρο μακαρονι το οποιο δε μπορει να χρησιμευσει κ σαν καλαμακι αν σου εχουν τελειωσει τα πλαστικα στο σπιτι
ReplyDeleteΕπιτέλους άλλαξες το template να μπορούμε να διαβάζουμε τα σχόλια άνθρωπε! χιχιχι
ReplyDeleteΑυτό με το φαγητό το έχεις πάντως. Είναι να μη στρωθείς πάντως... ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΖΑΦΕΙΡΩ?! ΠΟΥ? Ζ¨ητω οι δίαιτες! Κάτω τα πηρούνια! Ηρθε το καλοκαίρι ρεεε :-D
αφού αντέχεις και μετράς ούτε του παππά, ο απολογισμός και τα συν πλην είναι το δύσκολο (τελευταία ένα "αρνητικό" πρόσημο με κατατρέχει...)
ReplyDelete@ tovene592 ναι όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι, αρκεί να μπορο΄θμε να τα απολαμβάνουμε
ReplyDelete@ μαρία τον τελευταίο καιρό συνεχώς κουρνιάζω, φιλάκια
@ hfaistiwnas Ναι όχι άλλο θρήνος, ούτε για αυτούς που φεύγουν, αλλά ούτε και για μας που μένουμε πίσω
@ mahler76 Μα ποιό άλλο, μακαρόνια με κιμά!!!!
@ basnia αυτό άλλωστε είναι και η ζωή, ένα μεγάλο βιβλίο
@ x-oyranoy απαπαπαπαπα γκρίνια, την επόμενη φορά θα πάμε παρέα!!! και έχει και κάτι τεκνά, άλλο πράγμα
@ mad για σας τους ανορεξικούς και ασεξουαλικούς είναι αγόρι μου οι δίαιτες, χιχιχι, άσε που τα μπουτάκια σου βέβαια άλλα μαρτυρούν!!!!
@ blueprints μα τόσα χρόνια δεν μαθαίνεις!!! μα που θα πάει θα σε μάθω...
Καταπληκτικό το καινούργιο λουκ. Με γειά:))
ReplyDeleteΤο φαγητό της πουτάνας, το καλύτερο φαί!
Φωκίωνος με βροχή, αχ!
Και μόνο με τις δύο φωτογραφίες με έφτιαξες. Η πρώτη (με τη θάλασσα στο βάθος) ετοιμάζει για το καλοκαίρι και η δεύτερη δένει με τη φθινοπωρινή δροσιά που έβαλε σήμερα μετά τη βροχή.
ReplyDeleteΠολύ όμορφη η αλλαγή στο template. Εγκρίνω (και με βλέπω να ψάχνω και εγώ κάτι να μου ταιριάζει).
Με όλα αυτά που συμβαίνουν η βροχή ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Μακάρι να τα πάρει όλα μαζί της.
ReplyDeleteΥ.Γ. Νόμιζα ότι το "αγαπημένο φαγητό της πουτάνας" είναι το spaghetti alla puttanesca! Καλό βράδυ.
Ωραία τα Πούληθρα. Περάσαμε πέρσυ το καλοκαίρι από τα μέρη εκείνα και πολύ εντυπωσιάστικα με το συγκεκριμένο χωριό!
ReplyDeleteωωω αλλαγές... με γεια με γεια!!!
ReplyDeleteαυτές οι φωτό.. μου γέμισαν την καρδιά χαρά και αισιοδοξία!!! τυχερός που βρέθηκες εκεί..
καλημέρα!
"Τελικά το να μετράς στιγμές είναι κάτι μοναδικό". Πόση αλήθεια σ΄αυτή τη φράση!
ReplyDeleteΓια τι να σε πρωτο"κολακέψω"; Για το υπέροχο για άλλη μια φορά κείμενο;
Για το εκπληκτικό τραγούδι;
Για τις μαγικές φωτογραφίες;
Υπέροχες οι στιγμές Παύλο μου, υπέροχες!
Και ναι, είναι τόσο όμορφο να περπατάς χωρίς ομπρέλα μέσα στη βροχή!
και μενα μου αρεσει να περπατω στη βροχη ετσι... αχ τι ωραια μελαγχολία μου εβγαλες...
ReplyDelete(το βράδυ έχει σακη, δεν καταλαβα οτι ηταν σακης)
(μεγειες το κουστουμακι ;) )
filakia glykaaaaa
πολλές φορές σκέφτηκα αυτήν την ατάκα..."μετράω στιγμές".
ReplyDeleteΕίναι η ευτυχία μας στιγμές απλές και ανεπιτήδευτες,
που καμμιά φορά δεν τις δίνουμε σημασία και μένουμε να γκρινιάζουμε για το οτιδήποτε γιατί απλά, έτσι μάθαμε να κάνουμε.
πολύ όμορφες στιγμές!
το σπίτι, τα αγνά φαγητά, την καλή παρέα... τα ζήλεψα!
πολύ θα ήθελα και γω να ζω έτσι και κυρίως να έχει το παιδί μου την ευκαιρία να μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον.
Σε χαίρομαι που σου δίνεται η δυνατότητα να ταξιδεύεις τόσο συχνά.
Ακόμα κιαν είναι για δουλειά.
Φιλιά πολλά
Και η Δευτέρα θέλει την γκρίνια της πάντως. (Σχόλιο ετεροχρονισμένο)
ReplyDeleteΣυμφωνώ για Σεργιανόπουλο και Χατζιδάκι...
Καλημέρα
ΥΓ σου έστειλα το κείμενο με emai..
Μέτρα... Μέτρα... Μέτρα... Μη σταματήσεις ποτέ!
ReplyDeleteΗ γκρίνια είναι χαρακτηριστικό σου... έτσι κι αλλιώς γι αυτό σ'αγαπάω.... φιλάκια!
ReplyDelete