28.5.08

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΚΗ ...

Ξέρω, ξέρω
Σας έχω σπάσει τα νεύρα, αλλά δεν φταίω εγώ. Η δουλειά βλέπετε. Έτσι έκτακτα αυτή την εβδομάδα η ιστορία της Παρασκευής δημοσιεύεται σήμερα.
Ο λόγος απλός. Ανεβαίνω αύριο πουρνό, πουρνό στον βορρά. Αυτή την φορά μπορεί να προλάβω και να δω κάποιους χαζομπαμπάδες και χαζομαμάδες.
Υπόσχομαι από εβδομάδα που θα γυρίσω να είμαι ο παλιός καλός Παύλος. Έχω και μια έκπληξη που κάποιους θα τους χαροποιήσει ιδιαίτερα. Προς το παρόν ο καλεσμένος της άλλης Παρασκευής είναι η αγαπημένη So Far, που με δική της ευθύνη θα ανεβάσει μια συνέντευξη.
Αλλά ας απολαύσουμε την Φαβούλα μου, στην ιστορία του Λάκη!!!

Το αμύγδαλο που ήθελε να πεθάνει…

Ο Λάκης ζούσε σε ένα πλαστικό διάφανο κουτάκι AB, μαζί με πολλά άλλα αμύγδαλα. Όλα τους υποφέρανε από υπέρταση λόγω υψηλής συγκέντρωσης αλατιού στο αίμα τους. Είχαν υποστεί ψήσιμο και αλάτισμα για να είναι πιο γευστικά και να δένουν καλύτερα στο στόμα με το πικρό ουίσκι. Ο Λάκης ήταν πολύ ανυπόμονος, ήθελε οπωσδήποτε να βρεθεί σε ένα ωραίο Kosta Boda μπολ. Τα άλλα αμύγδαλα δεν μπορούσαν να τον καταλάβουν.

- Ρε μαλάκα Λάκη πας καλά? Θα σε φάνε ρε, θα σε φάνε…

- Ε και? Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα μέρες σε πλαστικό κουτί.

Ονειρευόταν την στιγμή που δυο βελούδινα γυναικεία δάχτυλα θα τον διάλεγαν ανάμεσα σε τόσα άλλα αμύγδαλα και αμέσως μετά θα ξάπλωνε σε μια ζεστή, υγρή γλώσσα…

- Και δε μας λες ρε Λάκη, και αν είναι παππούς με μασέλα και ξερό στόμα, αυτός που θα σε διαλέξει?

- Οι γέροι έχουν υπέρταση, δεν μας τρώνε.

Ξαφνικά, εκεί που μαλώναν, ένιωσαν ένα γερό ταρακούνημα. Άρχισαν να ανακατεύονται μεταξύ τους, μερικά φιλήθηκαν κατά λάθος, ανταμώσανε κάτι παλιοί γνωστοί, ουρλιαχτά, κλάματα… Χαμός…

- Μας πήρανε ρε… Πάει, πάει, θα μας φάνε το βράδυ. Όχι ρε γαμότο έχει γιουροβίζιον απόψε…

Ο Λάκης ένιωσε την ψίχα του να χτυπάει δυνατά… Επιτέλους, δύο δάχτυλα με κόκκινα γυαλιστερά νύχια, μια ροζ απαλή γλώσσα… και το όνειρο του θα γίνει πραγματικότητα.

……………..

Το βράδυ ήταν εκεί. Σε ένα κρυστάλλινο μπολ, παρέα με λίγα ψωνισμένα κάσιους, μερικά κουλτουρέ φουντούκια και αρκετά πρόστυχα αράπικα φιστίκια. Κανείς δεν μίλαγε, είχαν χεστεί όλοι πάνω τους.

Ο Λάκης όμως τραγουδούσε φωναχτά…

- Θα ζήσω ελεύθερο καρπή, και όχι κορόιδο στο κουτί…

- Πάει, το χει χάσει ο μαλάκας … Από τότε που τον ψήσανε περισσότερο απ’ όσο έπρεπε, έγινε η ζημιά.(είπε ένα φιστίκι)

- Όχι αγαπητέ, κάνετε λάθος, από το παραπάνω αλάτισμα το έπαθε. Καταστράφηκαν μερικά αμυγδαλικά κύτταρα και η ζημιά ήταν ανεπανόρθωτη. (είπε ένα φουντούκι)

- Πολύ ασχολείστε χρυσά μου. Απλά ο Λάκης είναι ένας βλάξ και μισός. That’s all.

(είπε ένα κάσιους)

- Ρε δε πα να γαμηθείτε? (είπε ο Λάκης)

Εκείνη τη στιγμή, η Φάβα, η καλύτερη γκόμενα στο πάρτι, άπλωσε τα υπέροχα δάχτυλα της και έπιασε τον Λάκη… Κόντεψε να πεθάνει πριν την ώρα του από την κάβλα, αλλά περίμενε την στιγμή που θα τον βάλει στο στόμα της.

Και ενώ όλα τα άλλα ξηροκάρπια τον μούντζωναν, αυτός από στιγμή σε στιγμή θα απολάμβανε τον πιο γλυκό θάνατο… Όμως επειδή η Φάβα πεινούσε πολύ, τον κατάπιε αμάσητο και έτσι πνίγηκε. Κάποιος την χτύπησε στην πλάτη και ο Λάκης εκσφενδονίστηκε με δύναμη και έσκασε στο κήπο δίπλα σε μια λεμονιά. Μερικά χρόνια μετά ο Λάκης είχε γίνει μια υπέροχη αμυγδαλιά γεμάτη καρπούς…

Και έτσι έζησε αυτός καλά και εμείς καλύτερα…

Ps. Αυτό το κείμενο το έγραψα ένα βράδυ που κόντεψα να πνιγώ με ένα αμύγδαλο…

amygdalia -

21 comments:

  1. Ειναι πολιτικα ορθο να λεγεται ενα αμυγδαλο ΛΑΚΗΣ?

    Οχι ρωτω.

    Επισης δεν μας ενημερωσες εαν ηταν αλμυρο η natural flavour.

    ReplyDelete
  2. Χαχαχα!! Εμπνευσμένο!

    Καλά να περάσεις Παυλή!

    ReplyDelete
  3. καλημέρα παύλο.
    αν θες στείλε μου mail στο phoinixxxx@yahoo.co.uk

    ReplyDelete
  4. Καλημέρα Παύλο! Αυτό θα πει να σου φτιάχνουν τη μέρα! "ένιωσε την ψίχα του να χτυπάει", "αμυγδαλικά κύτταρα ", λολολολ! Έχω πέσει κάτω! Τέλειο Φάβα!!

    Υγ. Να προσέχεις με τους ξηρούς .. είναι επικίνδυνοι!!

    ReplyDelete
  5. Αμυγδαλιά αμυγδαλιά,
    εσένα έχω στην καρδιά

    ReplyDelete
  6. χαχα ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιό δυνατό:):)
    ε από το αμυγδαλάκης δε βγένει;:):)
    χαχα πολύ καλό..:):)
    (ήλθα για να συνεχίσει να μου μιλά η φαβούλα..:))
    Την καλησπέρα μου:):)

    ReplyDelete
  7. Ε, είσαι απίστευτη!!! Το στέλνω παντού, τώρα :)))

    Προς Παύλο: μερικοί καλεσμένοι (η Φάβα, καλή ώρα) πρέπει να επανέρχονται!

    Φιλιά και στους δυό σας :)

    ReplyDelete
  8. Τέλειο! Τέλειο! Τέλειο!

    ΜΠΡΑΒΟΟΟ φαβούλα! Υπέροχη σύλληψη, φανταστική ιστορία, τέλειο φινάλε!

    Πέθανα από τα γέλια πάλι με την πάρτη σου! Με τρως στη στροφή κανονικότατα φιλενας! Δε φτουράμε τίποτα μπροστά στη φαντασία και στο χιούμορ σου ρεεε :-D

    ReplyDelete
  9. πολύ καλό! ένα σύγχρονο παραμύθι!

    ReplyDelete
  10. kala na peraseis kai na mas gyriseis ananewmenos!!!

    ReplyDelete
  11. χεχε!
    Καλώς να μας έρθεις φιλός αλλά χλωμό το βλέπω να βγαίνουμε για κανα καφέ!!! Ακόμα θέλει προσπάθεια για να βρούμε την ρέγουλα μας! Θα την βρούμε πάντως! Δεν αγχωνόμαστε!
    Καλά να περάσεις Παυλό!!!

    Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!!!!

    ReplyDelete
  12. Ναι βρε το Λακης από το Αμυγδαλάκης, χεχε :)
    Ελπίζω να σας άρεσε, και χαιρομαι που ευτυχως δεν πνιγηκα! χαχα :)
    Παυλίτο καλά να περάσεις!

    ReplyDelete
  13. Δες τώρα τι ωραία ιστορία μπορείς να γράψεις από ένα παρολίγον ατύχημα με έναν ξηρό καρπό!
    Παύλο, περιμένουμε την έκπληξη σου. Καλά να περάσεις.

    ReplyDelete
  14. Και σιγά μην ήσουν η καλύτερη γκόμενα στο πάρτι, θρούμπα

    ReplyDelete
  15. απ'τις εξυπνότερες ιστορίες... εύγε φαβούλα

    ReplyDelete
  16. σούπερ τέλειο, μπράβο φάβα!


    πολύ μου άρεσε. :-))

    ReplyDelete
  17. καλά έσκισες Φαβούλα! πολύ καλό μπράβο.

    Παύλο θενκς γιου που έφερες εδώ την καλύτερη γκόμενα του πάρτυ και μοιράστηκε μαζί μας την εμπειρία της με το Λάκη!!

    ReplyDelete
  18. Για μουσική υπόκρουση το Ετίναξα την ανθισμένη μυγδαλιά;

    ReplyDelete
  19. εμπνευσμένο... σούπερ!!

    καλό μήνα!

    ReplyDelete
  20. Καλημέρα και πολλά πολλά φιλιά ( τα χρωστούμενα βρε... )
    Αν λέμε και τα αμύγδαλα ΛΑΚΗΣ πάει το δώσαμε εντελώς...

    Ωραία ιστορία !

    Έρχεται η σειρά μου και αγχώνομαι !!!
    Μαμά φοβάμαι !

    ReplyDelete
  21. απίστευτα καλό όντως! Και ειδικά εκείνο το "Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα μέρες σε πλαστικό κουτί." Κορυφαίο. Άντε και εις ανώτερα!!!

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?