15.4.08

ΟΛΑ ... Ή ΔΥΟ ΣΕ ΕΝΑ

Δυστυχώς γύρισα και γύρισα με κακή διάθεση.
Όχι, ότι πέρασα άσχημα. Αντίθετα πέρασα πάρα πολύ καλά. Βέβαια δεν είδα κάποιους φίλους, γιατί άλλοι την κοπάνισαν για αλλού μόλις έμαθαν ότι θα πήγαινα, και άλλοι είχαν τον πόνο τους, γιατί τεσσάρα βλέπετε αυτή.
Πρόλαβα όμως να παρακολουθήσω κι ένα σεμινάριο για τα όνειρα, αλλά και την σημασία των χρωμάτων κι αν θέλετε και παρακαλέσετε μπορώ να σας πω για το τι σημαίνει το κάθε χρώμα.
Ίσως να ήθελα κι άλλο. Δεν πειράζει όμως, καλό ήταν κι αυτό.
Στεναχωρήσαμε το είδωλο, βλέπω και αυτό με λύπησε πολύ. Αλλά τι να κάνουμε, σιγά μην κάτσετε μέσα με αυτό τον καιρό.
Αρχίζει κι ο Λαζό σε λίγο, αλλά έχει την στριμόκωλη κυπρία απόψε, και θα χάσουμε τον Πυρπασό. Άει σιχτίρ, να πάνε στην πατρίδα τους να κάνουνε καριέρα.
Αύριο θα προσπαθήσω να σας διαβάσω όλους. Να μάθω όλα τα κουτσομπολιά της μπλογκόσφαιρας και όχι μόνο.
Βλέπετε, σιγά μην άφηνα την σάουνα και την πισίνα, για να στηθώ μπροστά σε ένα pc.

Και εκεί που αμέριμνος, είπα να αρχίσω να σας διαβάζω, έσκασε μύτη και η πρόσκληση από την gatti. Εμμονές... Εμμονές;;; Εμμονές!!!

Στην αρχή είπα, εγώ όχι δεν έχω καμία!!!
Μετά το ξανασκέφτηκα, ε, βρήκα 2-3-4-...Αρχίζω λοιπόν την εξιστόρηση.
1. Λατρεία με την μουσική, με τα βυνίλια που κληρονόμησα από τον πατέρα μου,
το μπομπινόφωνο, που παίζει ακόμα παλιές αγαπημένες μουσικές και σπάνιες ζωντανές ηχογραφήσεις της χορωδίας Μυτιλήνης, μιλάμε για μπομπίνες του '65, αλλά και την μετέπειτα συλλογή από μένα από βυνίλια και cds.
2. Το σκυλί μου, η tamar, να μην το κάνουμε θέμα, εντάξει;
3. Τα κομπολόγια μου.
4. Τα ποτήρια μου, χιχιχιχι
5. Ε, και μία τελευταία, κάθε φορά που πάω στο super market, για ψώνια, άσχετα με το τι γράφει η λίστα, ναι φίλοι μου, με λίστα ψωνίζω, γιατί όσες φορές πήγα χωρίς, άφηνα ενέχυρο την ταυτότητα ... αγοράζω πάντα κονκασέ ντομάτας.
Αυτά προς το παρόν τα ολίγα αν και έχω και άλλες πιο αμαρτωλές εμμονές όπως sexy εσώρουχα σε όμορφα κορμιά, πρέπει να στρώσω τον κώλο μου και λίγο στην δουλειά, να βγάλουμε και κάνα φράγκο, να πάμε διακοπές το Πάσχα, όσο για τα της Θεσσαλονίκης, σε άλλο τεύχος...

υγ κλασικά δεν χώνω κανέναν

19 comments:

  1. Ναι ρε γαμώτο κι εμένα μου τη δίνει που χάνουμε τον Πυρπασό. Δεν τον πολυγουστάρω κιόλας τον Χατζηγιάννη...

    Ενα σίριαλ μου άρεσε κι εμένα φέτος και μας το δίνουν με το σταγονόμετρο.
    Αυτό με τα χρώματα με ενδιαφέρει. Οποτε έχεις κέφι στρώσου να μας πεις τι έμαθες στο σεμινάριο.
    Καλώς επέστρεψες και με το καλό να ξαναφύγεις.
    (το έχουμε ξεφτυλίσει το πράγμα, έτσι;) :-p

    ΥΓ. Λες και το κάνεις επίτηδες για μας που έχουμε κολλήσει στην Αθήνα...

    ReplyDelete
  2. Θέλω και παρακαλώ περί χρωμάτων και ονείρων.

    ReplyDelete
  3. Ποιο με τα χρώματα??

    οπότε θα σε έχουμε συχνά εδώ στα βόρεια?

    το χατζηγιάννη δεν τον θέλω στο νησί!
    άστον εδώ ή να τον στείλουμε να τραγουδάει στα αμερικανάκια στο Ιράκ.
    Τι σκατά τόσο έξυπνες βόμβες έχουνε...

    ReplyDelete
  4. Όλοι πάνε ταξιδάκια τελευταία! Άντε ξανά να εγκληματιστείς... κουράγιο!!!! Καληνύχτα!!!

    ReplyDelete
  5. Welcome back πατριώτη!!!

    ReplyDelete
  6. Tα ποτηράκια υπέροχα!
    Για την Ταμάρ, κλασικά τα έχουμε πει, είναι γλύκα!

    Αχ, τι μου θύμισες με τα βινύλια...

    Είχα ένα παλιό έπιπλο πικάπ - ραδιόφωνο παγκόσμιας εμβέλειας και ένα σωρό ανεκτίμητα 45άρια από τα νεανικά χρόνια της μαμάς μου. Ελειψα ένα καλοκαίρι, όταν χώρισαν οι γονείς μου και ο πατέρας μου τα χάρισε! Δίσκους και ραδιο-πικάπ!!!
    Δεν σώθηκε ούτε ένα! Κόντεψα να πάθω αποπληξία!

    ΥΓ. Ευχαριστώ που αποδέχθηκες την πρόσκλησή μου! :-)

    ReplyDelete
  7. A γυρισες? γι αυτο χαλασε ο καιρος.

    ReplyDelete
  8. Εγώ έχω εμμονή με το σκούρο μπλε ( τι σημαίνει αυτό για πες..)κι όλες τις αποχρώσεις του εν λόγω χρώματος.. δεν φαίνεται άλλωστε :P

    Καλώς μας ήρθες λοιπόν, η οικοσυσκευή σου μου άρεσε όπως και το σκυλάκι. Να μου το φέρεις να ζευγαρώσει με τον δικό μου.

    ReplyDelete
  9. Ρε συ Παύλο χίλια σόρρυ. Αλλά real life rocks! Θα σου πω από κοντά ;-)

    ReplyDelete
  10. wellcome back! poly wraies oi fotos

    o pyrpasos poios einai?

    ReplyDelete
  11. καλώς τον!!!
    Καλημέρα...

    ReplyDelete
  12. Θα μείνω στην πισίνα και τα ποτήρια. Καλώς ήρθες πίσω.

    ReplyDelete
  13. Ασε γιατί Βέροια ήμασταν και ήρθαμε άρον άρον για να πάω στο γήπεδο από όπου έφυγα άρον άρον στο 65 και πάλι καλά γλύτωσα τα δακρυγόνα που πέσαν!

    Βινύλια και μπομπινόφωνο!!!

    Καλημέρα!

    ReplyDelete
  14. καλή προσαρμογή! και αυτό με τα βινύλια. τι κόλλημα! ζελατίνα από δω, ζελατίνα από κει να μην φθαρεί το εξώφυλλο. και είναι και στο πατρικό ακόμα των γονιών πολλά. 45άρια. καλημέρες πολλές :)

    ReplyDelete
  15. Καλωςήρθες με τις εμμονές σου!
    Αμα έψαχνες τον MAD είχε πάει Syper Market! LoL
    Τα ποτήρια τα έχει και η mama μου την οποία έχω απειλήσει οτι θα της τα "φαω" κάποια στιγμη!!! Χεχεχε!
    Αυτό με τα ντοματάκια σημαίνει οτι μαγειρεύεις πολλά κοκκινηστά; μμμ! my favorites!
    A, και μην το ξεχάσω ... θέλω ανάλυση χρωμάτων ΤΩΡΑ!
    Καλή σου μέρα ;ο)

    ReplyDelete
  16. Α, δηλαδή εσύ ήξερες ότι δεν έχει Υπέροχα Πλάσματα!!! Όχι σαν και μένα που καθόμουν και περίμενα και μου 'ρθε η Πανδώρα στη μούρη :((

    Για τα χρώματα, πάω εκεί να τα πω..

    ReplyDelete
  17. Καλώς ήρθες! Τα βυνίλια είναι και δική μου εμμονή. Βλέπεις εγώ μεγάλωσα με αυτά και εξακολουθούσα να τα αγοράζω ακόμη κι όταν είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν τα cd's. Μετά δυστυχώς άρχισαν να φθίνουν, μέχρι που σχεδόν εξαφανίστηκαν. Ακόμη όμως τα ακούω και το πικάπ έχει θέση δίπλα στο cd player. Με τρελαίνει ο ήχος που ακούγεται κάθε φορά που κατεβαίνει η βελόνα και το απαλό χρατς που ακούγεται από τα αυλάκια ανάμεσα σε δυο τραγούδια. Σαν νανούρισμα. Το κομπολόι τέλειο και ο σκύλος σου μια γλύκα!

    ReplyDelete
  18. Α, και να μην το ξεχάσω! Μιλάς κι εσύ για τα Υπέροχα Πλάσματα που δε θα προβάλουν, εσύ που μας έχεις αφήσει εδώ και τόσο καιρό χωρίς νέο επεισόδιο από τις Ιστορίες του Σάκη; Ε όχι!

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?