ΠΟΥ ΠΑΣ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΛΟΥΣΤΡΑΚΟ;

Αχ, επιτέλους καλύτερα σήμερα.
Ευτυχώς δηλαδή, γιατί κάποια ψυχή θα μου έκανε ευθανασία. Μέσα στην γκρίνια. Που δεν τον αφήσαμε να κοιμηθεί. Εγώ και το ζώο.

Εγώ γιατί όλο το βράδυ βόγκαγα, έκανα επικλήσεις ή έβριζα τα Θεία, ανάλογα με την περίσταση και το ζώο γιατί ήρθε κι αυτό να κοιμηθεί στο κρεβάτι μαζί μας, τεντώθηκε και τον είχε περιορίσει στην γωνία του κρεβατιού. Ούτε άρρωστος πια δεν μπορώ να γκρινιάξω.

Βέβαια δεν έχω παράπονο, μου έκανε ψαρόσουπα. Έτσι να πάθω και μια αλλεργία μετά, αλλά ευτυχώς παλιό γερό καλό σκαρί.
Κάποιοι άνθρωποι, δεν βάζουν μυαλό σε αυτή την ζωή. Πρώτος και καλύτερος εγώ. Δεύτερος και καλύτερος αυτός. Και για να μην δίνουμε και στόχο θα τον λέμε μικρό Βασιλάκη Καΐλα ή λουστράκο. Η επιλογή δικιά σας.

Που πας καλέ μου λουστράκο, όταν το πρώτο βράδυ σπίτι σου το περνάω τύφλα στην τουαλέτα και να ξερνάω; Αλλά και γω που πάω που ξύπνησα με Γρηγοριανούς ύμνους στο πικάπ; Μετά από τόσο μεθύσι νόμιζα ότι με είχε πάρει ο Χάρος.

Που πας καλέ μου λουστράκο, όταν ακούς τον άλλον από το δεύτερο βράδυ που είσαι μαζί του να σου λέει, άκου να δεις, αν θέλεις παιδιά να κάνεις μόνος σου, εγώ το σώμα μου δεν το χαλάω. Αν ήσουνα νορμάλ, έπρεπε να το είχες βάλει στα πόδια και να τρέχεις. Και να έτρεχες ακόμα. Δεν ήξερες. Δεν ρώταγες;
Που πας καλέ μου λουστράκο να τα βγάλεις μικρό αθώο και άμαθο όπως ήσουνα, πέρα με μια τσούλα της ζωής;

Εδώ που τα λέμε είμαι τυχερός. Αν έτρεχες τότε, ποιός θα μου έφτιαχνε σουπίτσα, θα μου έστιβε πορτοκαλάκια, θα ξύπναγε να μου δώσει την αντιβίωση, θα με έτριβε με οινόπνευμα, θα άντεχε τα νεύρα μου, αλλά και τον Σάκη;

I agapi thelei dyo...

Hosted by eSnips