ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ

Χθες το πρωί έκτακτα έφυγα για Εύβοια. Είχα αρκετό καιρό να πάω και η αλήθεια είναι το είχα πεθυμήσει το χωριό. Βέβαια για δουλειές ήρθα, μιας και έγινε μια ανακάλυψη στο χωριό και επειδή κάποτε κάτι είχα βρει και γω, πήγα να προσφέρω τις υπηρεσίες μου. Παίζει και ένα χωραφάκι που έχω εκεί δίπλα. Ε, δεν θέλει πολύ.
Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό. Στο ηρωικό χωριό μου, έβγαλε εμένα βρε, υπάρχει ένα ουζερί. Ο φίλος Γιώργος όμως και ιδιοκτήτης το ονομάζει ψαροταβέρνα. Κάνει πιο glamour. Αυτό μας μάρανε. Τέλος πάντων. Κάνει τους ωραιότερους μεζέδες και είναι κάτι σαν φόρος τιμής να πάω στο χωριό και να προσκυνήσω στην κουζίνα του. Είναι και ωραίο τεκνό, είναι και καλό παιδί και είναι και καλός φίλος. 3 σε 1 σαν να λέμε.

Μάζεψα τα καλά μου φιλαράκια, τα λίγα από τα πολλά που μείνανε, την Πέγκυ, την Δανάη, τον Στράτο με την γυναίκα του και την κουμπάρα μου την Ζωή και πήγαμε για να θυμηθούμε τα παλιά. Γεράσαμε βλέπεις και αρχίσαμε ιστορίες 20ετίας και βγάλε. Τι να πρωτοθυμηθείς τι να ξεχάσεις. Ποιός πήγε με ποιά, ποιός χώρισε με ποιά, ποιά πήγε με ποιά, ποιός πήγε με ποιόν. Αθάνατη ελληνική επαρχία. Ώρες ώρες νομίζω ότι πήγα Σουηδία και όχι στο χωριό.

Να τα βλέπουν στην Αθήνα και να σκάνε από την ζήλεια τους. Που τους τρώνε τα μπαρ και τα ιντερνετ. Βρε εκεί το έχουν λύσει το πρόβλημα. Έχουν βρει τον τρόπο. Να μου πεις όταν και εγώ αποφάσισα να μείνω με τον καλό μου μαζί και να νοικιάσουμε ένα σπίτι, ποιός έδωσε σημασία. Πιο πολύ εδώ στην Αθήνα μας κοιτάνε περίεργα στην πολυκατοικία παρά στο χωριό. Τεσπά.

Παρότι έκανε ψύχρα είχε λιακάδα και αποφασίσαμε να κάτσουμε έξω. Άρχισαν να έρχονται και μεζέδες. Θεέ μου προσκυνώ τον μάγειρα. Το καλό με τον Γιώργο είναι ότι επειδή ξέρει τι παραξενιά με δέρνει μπαίνει στην κουζίνα αυτοπροσώπως και φτιάχνει τα μεζεδάκια. Διαφορετικά φοβάται ότι μπορώ και να γυρίσω ένα πιάτο και 10 φορές αν δεν μ' αρέσει. Αυτός όμως ξέρει τα χούγια μου. Δεν θα πω τι φάγαμε. Απλά θα σας δείξω κανά δυό φωτογραφίες έτσι για το καλό.
Μας πήρε η νύχτα στο μαγαζί του Γιώργου. Τα ούζα και οι μεζέδες παρέλαση. Η κουβέντα να μην λέει να πάρει τέλος. Από τις 12 το μεσημέρι και είχε πάει 11 το βράδυ.

Και τώρα τι κάνουμε; Μα ρωτάτε; Στο κλασικό κωλόμπαρο για ποτό. Και κωλόμπαρο, όχι γιατί έχει γυναίκες στο μπαρ ή μπόμπα ποτά απλά έτσι από συνήθεια. Τα σκυλάδικα στην διαπασών. Βέβαια όταν πάω εγώ, άλλο ένα καλό, παίζει Αλκίνοο, την Ζήνωνος. Μπορείτε να το φανταστείτε; Μόνο αν το ζήσετε.

Τέλος πάντων. Τι ήθελα να πω; Δεν πειράζει όταν θα γυρίσω θα σας τα πω πιο αναλυτικά.

Υ.Γ. Αν περάσετε από το χωρίο καμιά φορά να πάτε να φάτε στο ΛΙΜΑΝΑΚΙ, στον Γιώργο. Και πείτε ότι σας στέλνω εγώ. Αν σας αρέσουν τα ψάρια και τα θαλασσινά θα φάτε σίγουρα πολύ καλά και φθηνά.

ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΙ ΕΓ...

Hosted by eSnips