11.9.07

ΜΑΥΡΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ

Τα πιο πολλά δραματικά γεγονότα και δεν ξέρω το γιατί έχουν γίνει Σεπτέμβρη
Το 1943 στην Κρήτη στην Ιεράπετρα
Το 1955 στην Πόλη
Το 1972 στο Μόναχο
Το 2001 στις ΗΠΑ και ο κατάλογος συνεχίζεται
Εγώ δεν θα μιλήσω για αυτά.
Θα μιλήσω για τους δικούς μου τους Σεπτέμβρηδες.
Που μέσα σε μία ακριβώς χρονιά, έχασα δύο φίλους, δύο αδέρφια, δύο Γιώργηδες.
04/09/2003 ο πρώτος και 34 χρονών
27/09/2004 ο δεύτερος και 38 χρονών
Και κανένας από τροχαίο.
Δεν μου βγαίνουν τα λόγια, δεν μου βγαίνουν οι λέξεις.
Δεν μου βγαίνει ούτε το γιατί.
Προσπάθησα πολύ με το γιατί.
Δεν υπήρχε.
Ο ένας άφησε πίσω μια κόρη 2 χρονών και έναν γιο στην κοιλιά της μάνας του.
Ο άλλος μία κόρη 5 χρονών.
Ασυνάρτητες οι λέξεις
Μόνο ο πόνος εκεί, εδώ, μέσα μου.
Δεν λέει να βγει, δεν λέει να φύγει.
Δεν μιλάω πια γι αυτούς
Και τι να πω
Περπατάω στον δρόμο και τους βλέπω σε πρόσωπα αγνώστων. Ακούω την φωνή τους.
Τους βλέπω στα μάτια των παιδιών τους.
Κλείνω τα μάτια και ακούω την καρδιά τους να χτυπά παρέα με την δική μου, σαν να θέλουν να πουν είμαστε εδώ, τι λες να κάνουμε το βράδυ? Πάμε για κανένα ποτό?
Δεν θα γράψω ιστορίες ζωής που πέρασα μαζί τους. Δεν νομίζει ότι αξίζει.
Θα τις πω κάποτε στα παιδιά τους, για το πόσο σπουδαίοι πατεράδες τα έφτιαξαν.
Αν και νομίζω ότι το ξέρουν καλύτερα από μένα.
Να με περιμένετε, θα τα πιούμε τα ποτά μας.
Get this widget | Share | Track details

Αυτό το ποστ δεν θα το ξαναδιαβάσω...

16 comments:

  1. ASXHMO NA XANEIS ANTHRWPOUS SOY.PONAEI PANTA.POLY KAI GI APOLY...EFH

    ReplyDelete
  2. Me dielyses.Agkalia. Einai to mono pou thelw na dinw averta aytes tis meres.
    Stay well.
    Kwstas

    ReplyDelete
  3. Από τον έναν έχω αμυδρές αναμνήσεις. Από τον άλλον πολύ περισσότερες. Δεν είναι καταπληκτικό πως ένα παιδί που δεν πρόλαβε να γνωρίσει ποτέ τον πατέρα του, μπορεί να γελάει σαν εκείνον, να κάνει μορφασμούς και εκφράσεις που σου τον θυμίζουν τόσο έντονα. Δεν το είχα συνδυάσει μέχρι τώρα Παύλο, ότι πέθαναν και οι δύο Σέπτέμβρη...
    Να θυμόμαστε να λέμε σ' αυτούς που ζουν πόσο τους αγαπάμε.

    ReplyDelete
  4. Na prosexeis mikrouli.

    .....................

    ReplyDelete
  5. έχει κάτι από τέλος ο Σεπτέμβρης, κι αν βάλεις ότι είναι καλοκαιριού τέλος - με την έννοια τη γενική- φέρνει σ' ένα χειμώνα βαρύ. Διάλεξες όμορφο τραγούδι να τους αφιερώσεις. Να είσαι καλά!

    ReplyDelete
  6. Μη μου πεις ότι είσαι προληπτικός...Κακά πράγματα συμβαίνουν όλους τους μήνες του χρόνου...Φέτος η τραγωδία μας βρήκε μέσα στον Αύγουστο οπότε δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε το Σεπτέμβρη (που τού χουμε και λίγο άχτι όσο νά ναι ;-)


    Υ.Γ. στις τραγωδίες του Σεπτέμβρη ξέχασες τον σεισμό του '99. Μακριά από μας!

    ReplyDelete
  7. καλά που έκλεισα τον ήχο γιατί ξέρεις πολύ καλά τι θα συνέβαινε...
    δεν έπρεπε να με πείσεις να το διαβάσω όμως :(

    ReplyDelete
  8. Ναι, να μην το ξαναδιαβάσεις. Κουβάλαει πονο και πίκρα και απογοήτευση. Αστο καλύτερα ρε Παυλο
    ριτς

    ReplyDelete
  9. Εσύ να μην το ξαναδιαβάσεις...
    Θα το κάνουμε εμείς για σένα, για να παραδειγματιζόμαστε... και να εκτιμούμε αυτά που έχουμε... Για να μην ξεχνάμε στην τελική

    ReplyDelete
  10. Είμαι σίγουρος ότι τους αγαπάς.
    Όσο έφυγε αυτή η αγάπη άλλο τόσο έφυγαν και αυτοί. Σωματικός είναι μόνο ο αποχωρισμός. Σκληρός αλλά προσωρινός.

    ReplyDelete
  11. ειτε το διαβάσεις , ειτε όχι , ο πόνος ειναι εκεί , η θλιψη , η σκέψη , η ανάμνηση και η πίκρα. Αυτό το γιατί???

    αυτό που ποτέ δεν πέρνει απάντηση και πως άλλωστε να πάρει... να τους θυμάσαι, είναι πάντα γύρω μας στη σκέψη και στις θύμησες.. Ετσι θα ναι πάντα.. και παντα θα λείπουν

    :( δυστυχώς

    αναπνοή

    ReplyDelete
  12. Οι άνθρωποι που αγαπάμε ή που αγαπήσαμε ζούν πάντα μέσα στην καρδιά μας όσο τους σκεφτόμαστε και τους νοιώθουμε δίπλα μας...

    ReplyDelete
  13. νομιζω δεν εχει να κανει ο μηνας αλλα μερικες φορες στο μυαλο μας κανουμε περιεργους συνειρμους..

    εγω καποτε ειχα κολλησει αρνητικα με μια διαφημιση της κοκα κολα γιατι ειχα ακουσει κατι κακο οταν την επαιζε η τιβι εκεινη την ωρα...κουλο ε?

    ReplyDelete
  14. κοιτα συμπτωση!αυτο συζητουσαμε με κατι φιλους πριν μερικες μερες!

    ReplyDelete
  15. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας, και στον καθένα ξεχωριστά. Παύλος

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?