ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Για κάποιον, που με τους στίχους του με ταξίδεψε,
εκεί στην Αλεξάνδρεια,
με τις ασκήσεις υποταγής,
σ' αυγουστιάτικο φεγγάρι,
έτσι απλά,
με μια μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων,
λέει, λέει, λέει,
ντροπή δεν είναι ν'αγαπάς,
πωλητής ιδανικών στιγμών,
πάει ξαναγυρνάει,
με το ποδήλατο,
τώρα μένω μόνος μου,
τι να κάνω,
θέλω την ελπίδα,
γιατί ζωή είναι ζωή μου η ζωή.

Κι ένα τραγούδι για να τον συντροφεύει στο νησί και να του θυμίζει παλιές πατρίδες.
XΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ κ.Α.Δ.