ΑΥΤΗ, ΑΥΤΗ Η ΝΑΤΑΣΑ

1983, κάπου στην Εύβοια.

Καλοκαίρι, εγώ στα 21 και αυτή πιο μικρή.

Γνωριστήκαμε στην παραλία.

Σοβαρή από τότε. Αλλά με ένα χιούμορ που τσάκιζε κοκάλα.

Είχε ήδη πάει το πρώτο ταξίδι στην Αμερική για να σπουδάσει.

2007, κάπου στην Αθήνα

Πέρασαν κιόλας 24 χρόνια.

Μαζί κλάψαμε, γελάσαμε, αγαπήσαμε, πιστεύω πως αγαπηθήκαμε κιόλας.

Πάντα δίπλα μου, πάντα να με συγχωρεί και να με φροντίζει.

Πάντα να μου τα χώνει και να με συμβουλεύει.

Τι να πρωτοπώ και τι να πρωτοθυμηθώ.

Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι πάντα ξεχνάω να της πω ότι την αγαπώ.

Ότι πάντα ξεχνάω να της πω ευχαριστώ.

Ότι πάντα θα ευλογώ εκείνο το καλοκαίρι που μπήκε στην ζωή μου αυτή, αυτή η ΝΑΤΑΣΑ .

ΜΕΡΟΣ 1ον