16 Αυγούστου 1963, ώρα 21:45

Ο Μυστήριος έρχεται στον κόσμο, με όνειρα φιλοδοξίες, απωθημένα δεν είχε ακόμα, αργότερα τα απέκτησε. Είχε και ένα κρυμμένο χαρτί κάπου. Την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.

Τα χρόνια πέρασαν, ο Μυστήριος μεγάλωσε, έγινε 46. Για κάποιους μεσήλικας. Για τον ίδιο ακόμα έφηβος ή μάλλον καλύτερα παιδί.

Κάποια όνειρα πραγματοποιήθηκαν, κάποια παραμένουν ακόμα όνειρα, κάποια άλλα έγιναν απλά απωθημένα.

Στα χρόνια που πέρασαν πολλά συνέβησαν. Μπορεί ο Μυστήριος να πει ότι είχε, αλλά και εξακολουθεί να έχει πολυτάραχη ζωή.

Τυχερός ο Μυστήριος, γνώρισε κάποιους πολύ σπουδαίους. Αλλά και άλλους, πολλούς, που δεν ήταν σπουδαίοι, αλλά πολύτιμοι για αυτόν.

Το κρυφό του χαρτί, πάντα καλά φυλαγμένο. Ίσως αυτό να ήταν και το μεγάλο του προσόν. Η εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους. Και ίσως για αυτό και η ζωή του στάθηκε γενναιόδωρη. Και πολύ μάλιστα.


Στα 46, δεν υπάρχει απολογισμός. Δεν θέλει ο Μυστήριος να κάνει. Απολογισμός είναι η παρακαταθήκη φίλων. Ο πύργος του θα είναι πάντα ανοιχτός για αυτούς. Αυτούς που ακόμα μπορούν και βλέπουν κατάματα και δεν χαμηλώνουν το βλέμμα

Ο Μυστήριος, τα κάνει όλα με τον τρόπο του. His way, my way. Βαρέθηκε να υψώνει την φωνή. Απλά κλείνει την πόρτα. Έχει μάθει πια, ότι το κενό γεμίζει και γεμίζει πολύ όμορφα.

Κλείνει το μάτι στην ζωή, χαμογελάει στους ανθρώπους και σκέφτεται τι σκοπεύει να κάνει τα επόμενα 46 χρόνια.


Subscribe Free
Add to my Page