ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ...

Από τις λίγες φορές που ένα κείμενο με κόλλησε τόσο, που ούτε τραγούδι μπορούσα να βρω, αλλά και ούτε δυο λόγια να γράψω. Ζαχαρούλα, το έκανες το θαύμα σου. Συνταγή περίμενα αλλά αντ' αυτού ένα γράμμα έλαβα. Να σαι καλά.

Την επόμενη εβδομάδα δεν θα έχουμε καλεσμένο blogger. Τι θα έχουμε θα το δείτε, υπομονή μέχρι τότε!!!

ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ...

Ότι διαβάσετε είναι που είχα γράψει σε μία πάρα πολύ δύσκολη φάση της ζωής μου… όταν έψαχνα να βρω την δύναμη να σταθώ όρθια στα πόδια μου και έναν λόγο για να το κάνω…..

ΠΑΙΞΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΜΗΝ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΑΖΙ ΣΑΣ!!!

Κοιτάω ώρα πολλή έξω από το παράθυρο.. Απέναντι μου η θάλασσα, μια φίλη πάντα εκεί να με περιμένει, μια φιλία χωρίς υποχρεώσεις!!! Ο ήλιος έχει δύσει από ώρα . Το σκοτάδι έχει απλωθεί παντού, τα φώτα στην απέναντι όχθη παραταγμένα σαν στρατιωτάκια, και οι βαρκούλες ελεύθερες να «σουλατσάρουν» στην ήρεμη και γαλήνια θάλασσα, εκεί όπου δεν χρειάζεται κανενός είδους άδεια να διαβείς… Τόσες σκέψεις στο μυαλό μου, θετικές - αρνητικές, ανάμικτα συναισθήματα! Από την μία αποφασιστικότητα και από την άλλη φόβος και μόνο φόβος! Ανάμεσα σε όλα αυτά και εσύ.. Σε αισθάνομαι δίπλα μου.. Βλέπεις υπάρχουν ένα σωρό τρόποι για να είμαστε και μαζί και χώρια ή να είμαστε χωριστά έχοντας την αίσθηση ότι είμαστε μαζί. Το να είμαστε μαζί σημαίνει «ο ένας με τον άλλο ταυτόχρονα», αυτό τουλάχιστον λέει το λεξικό. Μπορούμε να είμαστε μαζί σε χώρο πραγματικό ή χώρο νοητό!!

Αισθάνομαι τόσο καλά με τον εαυτό μου, τόσο δυνατή, μα πάνω από όλα «γεμάτη» να δώσω στον άλλο, με αντάλλαγμα ένα χαμόγελο, μία ματιά, ένα χάδι, μία αγκαλιά! Σε καμία περίπτωση δεν περιμένω ή όσο εγωιστικό κι αν ακουστεί, ΔΕΝ ΘΕΛΩ να ακούσω «Σ’ ΑΓΑΠΩ». Άλλωστε τα ωραιότερα λόγια μίας αγάπης κρύβονται πίσω από την σιωπή ενός βλέμματος… ότι δεν ακούγεται, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει!!!

Μία λάμψη.. σκοτάδι μετά ! ΦΕΥΓΑΛΕΑ ΟΜΟΡΦΙΑ!! Το βλέμμα σου μ’ έκανε ξαφνικά να ξαναγεννηθώ… Αγχώθηκα συνάμα.. Βλέπεις όταν ξεκινάμε μία…σχέση, κουβαλάμε ήδη ένα παρελθόν που δεν επιθυμούμε να ξαναζήσουμε.. Τρέφουμε μία ελπίδα αιώνια να γιατρέψουμε μία μοναξιά που φοβόμαστε ότι δεν θα τελειώσει ποτέ!!! Μας «κυνηγούν» Ερινύες από το παρελθόν, που κλασικά, έχουν την τάση να εμφανίζονται όταν δεν τις περιμένουμε!!!!! Είναι πολλές οι φορές που αναζητούμε μία χαμένη αγάπη, με την ελπίδα ότι θα μας δώσει επιτέλους αυτό που δεν είχαμε ποτέ ή αυτό που δεν έχουμε πλέον!!!!!

Έχω πλέον αποκτήσει έναν δικό μου τρόπο σκέψης, μία δική μου στάση ζωής.. Έτσι λοιπόν πιστεύω ότι όταν βρούμε ΑΥΤΟΝ που αναζητούμε εναγωνίως, πρέπει να προσπαθήσουμε αρκετά.. Πρέπει να καταλάβουμε αυτό που θέλουμε να βιώσει και αυτό που δεν θέλει, ώστε να πάψουμε να «απαιτούμε» από αυτόν, αυτό που δεν θέλει να ζήσει και να σεβαστούμε απόλυτα αυτό που επιθυμεί να ζήσει!! Να μην φοβόμαστε να αγαπήσουμε, να αγαπήσουμε με όλη μας την καρδιά αλλά να μην περιμένουμε τα ΠΑΝΤΑ από τον άλλο. Είναι αυτός που είναι. Αν θελήσουμε να είναι τα πάντα, δεν θα είναι τίποτα πια!!! Πρέπει να μάθουμε να δείχνουμε εμπιστοσύνη σε όσα μπορεί να μας προσφέρει: σίγουρα θα μας δώσει ότι μπορεί και αυτό είναι ήδη πολύ……

Πρέπει να ζούμε την στιγμή.. Όταν η ευτυχία είναι πιθανή, πρέπει να την ζούμε χωρίς να λυπόμαστε για ένα παρελθόν που πια δεν υπάρχει, ούτε όμως και να ανησυχούμε για ένα μέλλον που θα μας κάνει πάλι να υποφέρουμε!! Είναι καλό να δεχόμαστε την αγάπη που μας προσφέρεται χωρίς ενδοιασμούς! Να μην διστάζουμε να αγαπήσουμε, γιατί σίγουρα δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο θα εμποδίσουμε την δυστυχία! Το μόνο που θα πετύχουμε σίγουρα είναι να εμποδίσουμε την αγάπη να υπάρξει. Από το να μην ζούμε ποτέ τίποτα, είναι καλύτερα να κλαίμε για μία χαμένη αγάπη. Δεν χρειάζεται πανικός και άγχος ότι θα περάσουμε καλά και ότι, όταν αυτές οι καλές στιγμές γίνουν παρελθόν, θα είναι τότε ΚΑΙ αυτές μία πηγή δυστυχίας! Άλλωστε νομίζω ότι η ευτυχία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνον ευτυχισμένες στιγμές… Πιστεύω ότι πρέπει να «αρπάξουμε» την ευτυχία που περνάει από δίπλα μας.. Όσο πιο έτοιμοι είμαστε να την δεχτούμε, τόσο πιο ευτυχισμένοι θα είμαστε ότι κι αν συμβεί!

Δεν είναι σωστό να αντιμετωπίζουμε από την αρχή μία σχέση με δυσπιστία, με πολλές αναμνήσεις και επηρεασμένοι από το παρελθόν. Ίσως κάποιος πει, ότι δεν είναι διατεθειμένος να διακινδυνέψει να υποφέρει πάλι με έναν καινούριο σύντροφο!! Ίσως αυτός να είναι ένας λόγος να ψάχνει να βρει ότι , παραμικρό ίσως, τον δυσαρεστεί στην στάση του άλλου! Αν όμως κρίνουμε τον άλλο, δεν έχουμε χρόνο να τον αγαπήσουμε.. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν πιστεύω πια στον τέλειο έρωτα, αλλά σε μία πιθανή ευτυχία την οποία μπορώ να ΚΕΡΔΙΣΩ! Στην σχέση υπάρχει εκείνος που αγαπά κι εκείνος που αγαπιέται. Όμως είναι δύο κόσμοι εντελώς διαφορετικοί. Η αξία, η ποιότητα της αγάπης, ότι και να είναι, εξαρτάται αποκλειστικά από εκείνον που αγαπά!!

Κάθε γνωριμία έχει την ιστορία της, μία ιστορία – που γιατί όχι – αξίζει τον κόπο να την ζει κανείς. Ξέρω ότι χρειάζεται χρόνος για να γιατρευτεί κανείς από έναν αποτυχημένο έρωτα. Ξέρω ακόμα, ότι χρειάζεται τόσος κι ακόμα τόσος, για να συνηθίσουμε στην ιδέα της ευτυχίας !!!!!! Δεν είναι καλό να περιμένουμε από τον άλλο κάτι διαφορετικό από αυτό που μπορεί να μας δώσει.

Τελικά μάλλον είμαι πολύ «ερωτευμένη» με την ευτυχία μου και αγαπάω κάθε μέρα και πιο πολύ, ΑΥΤΟΝ που μου επιτρέπει να την ζήσω. Έχω επιτέλους βρει την γαλήνη μου. Αισθάνομαι ότι η αγάπη μου για τον εαυτό μου και η σιγουριά του τι θέλω, τι αναζητώ και τι προσδοκώ θα με προστατέψουν από κάθε κίνδυνο.

Ο έρωτας είναι τρέλα, ξεπέρασμα του εαυτού μας, ορμητικό πάθος… Ο έρωτας συναρπάζει, ρωτά, απαιτεί πάντα περισσότερα κι από τον άλλο κι από εμάς… Ο έρωτας, λέει η Κάρμεν, δεν γνωρίζει νόμους!

Τέλος, θεωρώ ότι πρέπει να μάθουμε να εκφράζουμε την επιθυμία μας, είτε είναι να μείνουμε στην σχέση, είτε είναι να φύγουμε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να την αφήνουμε να σβήσει προσπαθώντας να πνίξουμε τον αυθορμητισμό μας που είναι η μόνη εγγύηση των συναισθημάτων μας!!!!

Γι αυτό ΠΡΕΠΕΙ να ΑΓΑΠΑΜΕ ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ………..!!!!!!!!!!!!!!!!!