17.6.08

ΕΝΑ ΚΑΛΟ TRIO ...

Τέτοια εποχή, έτσι στα μέσα του Ιούνη, χωρίς να ξέρω το γιατί, με πιάνει μια ανείπωτη μελαγχολία.

Ίσως που οι πολλές ζέστες, μακριά από την θάλασσα δεν είναι το φόρτε μου. Ίσως οι διακοπές που μου φαίνονται μακρινό κι άπιαστο όνειρο, για φέτος τουλάχιστον.

Ίσως η απόφαση να παραμείνω και να δουλέψω φέτος το καλοκαίρι, λόγω κάποιων ευκαιριών που παρουσιάστηκαν.

Όλα αυτά με κάνουν γκρινιάρη, κακότροπο αλλά και τεμπέλη. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε μια οθόνη μπροστά, ούτε για να γράψω δυό αράδες, αλλά ούτε και να κάνω μιας δραχμής δουλειά.

Το μόνο καλό οι φωτεινές αναλαμπές των 3ημέρων, άντε και καμιά φορά 4ημέρων στον βορρά και καμιά φορά και στον Μοριά.

Βέβαια η ιστορία πάντα με διαψεύδει, πάντα κάπου πάω την τελευταία στιγμή. Όλο και κάπου λιάζω το κορμί μου, έστω και σε μια πισίνα δίπλα.

Μπορεί να φταίει βέβαια που σήμερα συνόδεψα τον 5χρονο φίλο μου τον Γιώργη να βγάλει τα κρεατάκια του. Αντέχω σχεδόν στα πάντα. Στον παιδικό τον πόνο δεν αντέχω. Στο κρέμασμα από τον λαιμό για να μην τον πάρουν οι γιατροί. Και στα μάτια που σε κοιτάνε όλο προσμονή και ελπίδα, ότι δεν θα τους προδώσεις. Στο πεισμωμένο μουτράκι μετά.
Πολλά τα τσιγάρα της αναμονής, κι όλα αναμμένα με σπίρτα. Μ' αρέσει η μυρουδιά του τσιγάρου όταν ανάβω με σπίρτο. Μου θυμίζει κλεφτά τσιγάρα των μαθητικών μου χρόνων.
Ίσως αυτός να είναι και ο κυριότερος λόγος της κακοκεφιάς μου.

Το έτερον μου ήμισυ, που το χω και σε εκτίμηση χαζεύει το φεγγάρι να ξεπροβάλει πάνω από τις ταράτσες, την ώρα που πανηγυρικά χάνει η Γαλλία.

Ελλάς - Γαλλία συμμαχία. Τι μόνο εμείς; Και οι αγαπητοί μας εταίροι εκτός.

Όσο για την ιδέα που σας είπα στο post της Παρασκευής, θα σας ανακοινώνω από πριν το όνομα αυτού που θα του παίρνουμε συνέντευξη. Το πιο πιθανόν είναι ότι δεν θα είναι blogger. Εννοείτε ότι και θα αναφέρετε ποιος ρωτάει. Μένει λίγο να το στρώσω στο μυαλό μου και να σας ανακοινώσω τον πρώτο καλεσμένο μας.

Πάω να την πέσω. Μπορεί να είναι νωρίς ακόμα, αλλά νομίζω ότι μου χρειάζεται ένα καλό trio με το μαξιλάρι μου, το σεντόνι μου κι εμένα.

Fuoco - Adriano Celentano

18 comments:

  1. come on pavlos! μέχρι έγω έφτιαξα μουντ! μην πέφτεις εσύ τώρα! σφύριξε χαρούμενα! περαστικά στη γαλλία, εμείς είμαστε με τους άλλους! λολ!
    τρελλαίνομαι για τσελεντάνο! φουόκο!

    ReplyDelete
  2. Το καλύτερο τρίο! χεχε!
    Θα το κάνω και εγώ σε λίγο! :)
    Και επίσης τώρα που έφτιαξε ο καιρός δεν λέει να χάσεις τη διάθεσή σου! Είδες τι είπε ο tovene!? :)
    Αχ τα παιδιά όταν πέρνουν αυτό το λυπημένο ύφος είναι τόσο γλυκά και τα λυπάσαι ... :)

    ReplyDelete
  3. ο ένας μες την ανείπωτη μελαγχολία
    ο άλλος μες την ανείπωτη αισιοδοξία
    πενήντα πενήντα
    λολ!

    ReplyDelete
  4. Ο ανάδρομος Ερμής φταίει! Δεν εξηγείται αλλιώς. Σώπα, σήμερα - αύριο γυρίζει στα ίσια του και ελπίζω να δούμε προκοπή. Θα περάσει και η Πανσέληνος που μας έφερε και σεισμό καινούργιο και όλα καλά. Όσο για τις διακοπές... και οι δικε΄ς μου αργούν πολύ. Εδώ παρεούλα θα είμαστε να λέμε τον πόνο μας. :)
    Φιλιά και καλημέρα!

    ReplyDelete
  5. eimai eksartimenos me auto to trio. kai gw de 8a kanw diakopes fetos :(
    perastika sto mikro!!

    ReplyDelete
  6. Τριο?
    και με τρεις παιζεται η μπιριμπα.

    ReplyDelete
  7. Κι εγώ που ήλπιζα να διαβάσω κάτι της προκοπής... Δεν πειράζει, καλό και το μαξιλάρι (αν και ξέρω πως μ'άλλον το αλλάζεις)

    Αυτό με τη συνέντευξη θα είναι σούπερ. Περιμένω να κάνω τις πιο βρώμικες ερωτήσεις ever χιχιχι (πρέπει να τις ανεβάζεις, γιατί αλλιώς θα σε κράξω για λογοκρισία και δεν είναι trendy)

    Αλλο τριήμερο εδώ? Η θα σε προλάβω εγώ αυτή τη φορά :-P

    ReplyDelete
  8. σε καταλαβαίνω Παύλο μου.
    καλοκαίρι είναι και καλώς ή κακώς θα περάσει.
    Είναι παράξενη εποχή..ανακατατάξεων και αποφάσεων για την "νεα χρονιά"

    τα φιλιά μου

    ReplyDelete
  9. Μην το σκέφτεσαι! Ένα καλοκαίρι είναι, θα περάσει. Άσε που πολλές φορές τα τριήμερα είναι πιο ενιαφέροντα από πολυήμερες διακοπές.

    ReplyDelete
  10. Κανένα μπάνιο το σαββατοκύριακο, δεν παίζει;

    ReplyDelete
  11. Άκου "μιας δραχμής δουλειά".... τι μου θύμισες! τότε που με πεντακόσιες δραχμές [~2€] στην τσέπη όλο και κάτι μπορούσες να κάνεις.
    Ο παιδικός πόνος, το κρέμασμα απο το λαιμό, "Μαμά, δεν θέλωωωωωωω". Ψυχοφθόρο. Χίλες φορές καλύτερα να τα τραβάμε εμείς οι μεγάλοι παρά να παρακολουθούμε αμέτοχοι.

    Χαμογέλα:)

    ReplyDelete
  12. @ tovene Μάλλον ήταν της στιγμής, και ξανά προς την δόξα τραβά!!!
    @ hfaistiwnas Άστα έχω κάνει κάτι παρτουζίτσες με αυτό το τρίο που να στα λέω.
    @ basnia Μα αν είμαστε και οι δυό ταυτόχρονα στο ίδιο mood, φαντάζεσαι τι θα γίνει;
    @ μαρία Άντε να κάνουμε γκρουπάκι όσοι μείνουμε πίσω να πηγαίνουμε και για κανένα μπάνιο.
    @ p.o.v of a g join the club!!!
    @ x-oyranoy όλο λόγια είσαι...
    @ mad Να το λάβω ως απειλή ή ως προειδοποίηση;
    @ phoinix και τα δικά μου φιλιά και σε περιμένουμε σύντομα και από τα λημέρια μας
    @ turigr όντως πολλές φορές τα 3ήμερα είναι πολύ ενδιαφέροντα και αναζωογονητικά
    @ σοφία Ε, όλο και κάπου θα την κοπανάω!!!

    ReplyDelete
  13. @ mamma Η ηλικία και ο βήχας δεν κρύβονται όπως και να το κάνουμε, και κακά τα ψέματα αυτό τον καιρό τα έχω και τα δύο!!!

    ReplyDelete
  14. Λοιπόν με έχει πιάσει και εμένα τεμπελιά. Ούτε με το euro είχα όρεξη να ασχοληθώ.
    Φταίει η ζέστη μάλλον ή δεν θέλω να παραδεχθώ αυτό που είπε η mamma.

    ReplyDelete
  15. σε νιώθω... πίκρα! αλλά τι να πεις. καλή καρδιά
    υγ. την έκφραση "μιας δραχμής δουλειά" δεν την είχα ακούσει ποτέ και μου αρέσει πολύ!

    ReplyDelete
  16. Κι εγώ μελαγχολώ τέτοια εποχή, κάθε χρόνο. Σαν να είναι ένα σοκ που πρέπει απαραίτητα να περάσω. Μετά βέβαια συνέρχομαι. Πάντως, συμφωνώ πως δεν υπάρχει καλύτερο τρίο!

    Καλημέρα, Παύλο μου!

    ReplyDelete
  17. @ λάκων Ίσως να φταίει η ζέστη, για να δούμε από αύριο που θα φυσήξει βορριαδάκι.
    @ yo!reeka's καλή καρδιά ή καλή Πατρίδα σύντροφε;
    @ gatti Ίσως γιατί τα καλοκαίρια κλείνει ένας ακόμα κύκλος ζωής.

    ReplyDelete
  18. δε λέω, καλό και το τρίο, αλλά γιατί δε μάζεψες το έτερον ήμισυ απ'τη φεγγαράδα να κάνετε κάνα κουαρτέτο στο κρεβάτι? Τουλάχιστον έτσι, ανά δύο θα έπεφτε κάνα ζευγάρωμα...

    ReplyDelete

Πόσα μυστήρια να λύσω πια?