KODAK MOMENTS

Χωρίς πολλά λόγια, άλλωστε όλοι τον ξέρετε και είμαι σίγουρος ότι τον επισκέπτεστε τακτικότατα! Σήμερα μαζί μας είναι ο ωραίος Ethan.

Kodak moments

Ξύπνησε σαν από χειμερία νάρκη πιο κουρασμένος από ποτέ. Στην κατάσταση του ο βαθύς ύπνος όχι μόνο δεν επέλυε τα προβλήματα αλλά λειτουργούσε σχεδόν επιβαρυντικά. Λογικό, όταν ανοίγεις τα μάτια σου εκείνα τα ελάχιστα δευτερόλεπτα που χρειάζεται το πέρασμα από την γλυκιά ουδέτερη νηφαλιότητα έως την συνειδητοποίηση της οδυνηρής πραγματικότητας που σε συνθλίβει. Δεν άκουσε το πρώτο ξυπνητήρι στο κινητό με αποτέλεσμα να παραμείνει ανενεργός, πανευτυχής μέσα στην άγνοια του, βαθιά κοιμισμένος για μισή ωρίτσα ακόμα. Η μικρή παράταση ύπνου τον ανάγκασε να πλυθεί και να ετοιμαστεί με γρήγορους ρυθμούς που όμως δεν έκρυβαν την απροθυμία που αισθανόταν. Έπρεπε να βιαστεί για τη δουλειά, το νέο σύστημα με τις κάρτες καταχωρούσε ως αργοπορημένους όσους προσέρχονταν στο κτίριο έστω και ένα λεπτό μετά τις 9. Τι μαλάκες! Κόπτονται για την τήρηση του ωραρίου ενώ γνωρίζουν πως κανένας δεν φεύγει κανονικά στις 5 αλλά πολύ αργότερα, λες και 8 ώρες εργασίας δεν είναι ήδη υπεραρκετές, όλοι ξαφνικά βρήκαν το χαμένο τους φιλότιμο στη δουλειά τρομάρα τους.

Βαδίζει σαν υπνωτισμένος μέχρι το Μετρό. Η καθημερινή 6λεπτη διαδρομή, από την είσοδο της γραφικής διπλοκατοικίας που ζεί εδώ και μια δεκαετία μέχρι το σταθμό Μοναστηράκι, που γνωρίζει με κλειστά μάτια σήμερα μοιάζει διαφορετική. Προσπερνάει την πάντα ευδιάθετη κόρη του περιπτερά χωρίς να απαντήσει στη χαρμόσυνη καλημέρα της, δεν γουστάρει να μιλήσει σε άνθρωπο σήμερα, όχι αν δεν είναι υποχρεωμένος να το κάνει.
Στο βαγόνι του συρμού παρατηρεί τα κουρασμένα πρόσωπα των συνεπιβατών του μέσα από ένα ζευγάρι γυαλιών ηλίου που του αγόρασε εκείνη για τα γενέθλια του. Τι ειρωνεία, νόμιζε πως πέταξε οτιδήποτε θα μπορούσε να ανασύρει εικόνες και παραστάσεις από την μέχρι πρότινος κοινή τους ζωή. Το άρωμα της, τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες από ξένοιαστα καλοκαίρια, το cd του Eros Ramazotti που απεχθάνεται αλλά δεν της το είπε ποτέ, της άρεσε να το ακούνε όταν κάναν έρωτα, το συρτάρι με τα λίγα προσωπικά αντικείμενα, ακόμα και την ξεφτισμένη οδοντόβουρτσα της στο ποτηράκι του μπάνιου. Αντιλαμβάνεται πως η κοπελίτσα που κάθεται στην διπλανή θέση κοιτάζει έντονα προς το μέρος του, περίεργο μαλλί έχει κατάμαυρο, εντελώς ασύμμετρο και φουντωτό, μάλλον είναι emo, ίσως και να διαισθάνθηκε την ταραχή του.

Μακάρι να διαισθανόταν την ταραχή του

Αναρωτιόταν μήπως θα ήταν καλύτερα εάν παρέμενε στην άγνοια. Αν οι κραυγούλες ηδονής της Ε. δεν έπαιζαν σαν επαναλαμβανόμενη ενοχλητική λούπα ξανά και ξανά μέσα στο κεφάλι του, σαν οξύς πόνος ήταν, πραγματικά πονούσε.

Τόση καύλα δεν είχε ξανανιώσει ποτέ

Μαζί του ποτέ δεν αντιδρούσε έτσι. Ωραίο Kodak moment σκέφτηκε προσπαθώντας μάταια να ευθυμήσει με την κατάσταση, η γυναίκα που είχε αγαπήσει περισσότερο κι από την ίδια του την ύπαρξη, στα 4 σα ζώο παραδομένο στις πρωτόγονες ορμές του με τους δύο μαθητές της σε ρόλο αναβατών, έδειχνε να διασκεδάζει ως το τιμώμενο μέλος ενός ιδιόρρυθμου ανθρώπινου σάντουιτς, αρρωστημένα προκλητικό το θέαμα, 2 γυμνασμένα εφηβικά κορμιά και η έμπειρη γητεύτρα τους με το σφριγηλό ερωτικό σώμα, να πάλλονται ρυθμικά, χυδαία σε απόλυτο συντονισμό μέχρι την ερωτική κορύφωση. Ένιωθε τόσο ηλίθιος, ανίκανος σχεδόν, δεν έβλεπε τα ολοφάνερα σημάδια μπροστά του, τις παραινέσεις από πλευράς της για μεγαλύτερη ποικιλία στο σεξ, τα βράδια που εξαφανιζόταν δήθεν με την κολλητή της, καλό πουτανάκι κι αυτή, στάνταρ την κάλυπτε όσο σκυλοπηδιόταν ποιός ξέρει με πόσους.

Τι ξεφτίλα, ένα ζωντανό κλισέ, αυτό είσαι!

Τουλάχιστον ήξερε πως είχε αντιδράσει σωστά. Το κουκλίστικο κεφαλάκι της πολτοποιημένο πάνω στον πάγκο της κουζίνας φάνταζε θελκτικό σαν ιδέα. Θα περίμενε υπομονετικά μέχρι να ολοκληρωθεί το ερωτικό πανηγύρι, μέχρι τα καμάρια της, οι καλύτεροι μαθητές της τάξης έλεγε, να αποχωρήσουν για τα σπίτια τους κατάκοποι και χορτασμένοι, είχε φροντίσει γι αυτό η "κυρία καθηγήτρια". Η χαλασμένη σανίδα του κρεβατιού που είχαν παραπετάξει στο αποθηκάκι θα έκανε μια χαρά τη δουλειά της. Πάντα μετά το σεξ, εκείνη κατευθυνόταν στο ψυγείο για να τσιμπολογήσει, κατά προτίμηση κάτι σε γλυκό. "Αγάπη μου γύρισα!" θα της έλεγε και μόλις εκείνη στρεφόταν έκπληκτη προς το μέρος του, θα της θρυμμάτιζε το κρανίο. Η σανίδα θα έπαιρνε τη μορφή ρακέτας με το παγωμένο πρόσωπο της λουσμένο μέσα σε αίματα και ζουμιά ως μπαλάκι για σερβίς, καλή σκέψη, μήπως να τοποθετούσε και καμιά πρόκα επάνω, θα εφαρμόζει καλύτερα, ναι θα της έσχιζε το μέτωπο στα δύο, ωραία εικόνα.
Για πάντα μου είχες πει

Μπήκε στον πειρασμό χωρίς αμφιβολία, ωστόσο τελικά επικράτησε η λογική. Δεν υπήρχε λόγος εξάλλου να περάσει την υπόλοιπη ζωή του στη στενή επειδή μια τυχάρπαστη που του πουλούσε αγάπες και λουλούδια ξαφνικά στα 30 της αποφάσισε να το παίξει εκκολαπτόμενη πορνοστάρ, άσε που φρίκαρε και στην ιδέα του αίματος.
Ωστόσο δεν επρόκειτο να την αφήσει ατιμώρητη. Από μικρό παιδί ακόμα δεν ανεχόταν να τον πιάνουν μαλάκα. Στο βιντεάκι που τράβηξε με την ψηφιακή διακρίνονταν ξεκάθαρα τα πρόσωπα των συμμετεχόντων με έμφαση σε αυτό της κεντρικής πρωταγωνίστριας. Έφυγε πριν προλάβουν να τον αντιληφθούν έκαναν σαν υπνωτισμένοι εξάλλου. Στο σπίτι συνέδεσε την κάμερα στο pc για να φτιάξει αντίτυπο με τα ντοκουμέντα. Αποπειράθηκε να αυνανιστεί στη θέα του home made video που μόλις είχε γυρίσει αλλά μάταια. Δεν άντεχε να την βλέπει με άλλους, αρρώσταινε με την ωμότητα των εικόνων

Πέρασε το αρχείο στο flashaki και κατευθύνθηκε στο πρώτο ανοιχτό καφέ με διαδικτυακή πρόσβαση, κανείς δεν θα μπορούσε να αποδείξει το παραμικρό, ακόμα και αν έψαχναν, τα logs από τον προσωπικό του υπολογιστή δεν θα τον ενοχοποιούσαν για την δόλια πράξη του. Μπήκε στο xtube, δημιούργησε λογαριασμό με ψεύτικα στοιχεία και στη συνέχεια ανέβασε ολόκληρο το βίντεο προσθέτοντας στα keywords τις δημοφιλείς λέξεις - κλειδιά greek raw pussy hard fuck, δεν έβρισκες πολλά ελληνικά βιντεάκια στο σάιτ οπότε στάνταρ το μίνι σκηνοθετικό του ντεμπούτο θα σάρωνε στα views. God bless the internet. Επέστρεψε στο διαμέρισμα του για τη δεύτερη πράξη του έργου. Έγραψε το βίντεο σε τρία σιντί που τοποθέτησε σε ισάριθμους φακέλους. Παραλήπτης στον πρώτο ο διευθυντής του σχολείου που εργάζεται τα τελευταία τρία χρόνια η λεγάμενη. Στο εσωτερικό μια κόλλα χαρτί με σημειωμένα τα ονόματα των μαθητών, τους γνώριζε, πριν μερικές μέρες είχαν φάει όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι, αι σιχτίρ τα κωλόπαιδα. Στους άλλους δύο οι διευθύνσεις των ανήλικων "μαθητευόμενων", τις βρήκε πανεύκολα από την τηλεφωνική υπηρεσία καταλόγου, τρελές χαρές θα κάνουν οι γονείς τους μόλις δουν τις μεθόδους διδασκαλίας που εφαρμόζει η αγαπητικιά του.
Στο γραφείο του ήταν αδύνατο να συγκεντρωθεί στα καθήκοντα του. Η γεύση της εκδίκησης γλυκόπικρη και τα γεγονότα της προηγούμενης ημέρας ακόμη νωπά μέσα του. Παραδόξως δεν αισθανόταν ιδιαίτερη ικανοποίηση, ένιωθε πραγματικά άδειος, άδειος και κενός, σχεδόν δεν είχε συνειδητοποιήσει όλα όσα συνέβησαν λίγες ώρες νωρίτερα. Ευτυχώς του ενέκριναν την άδεια, είχε υπόλοιπο από πέρυσι εξάλλου οπότε δεν μπορούσαν να του το αρνηθούν. Θα ταξίδευε ξανά στο αγαπημένο τους νησί, τη Σαντορίνη, εκεί που πρωτογνωρίστηκαν αλλά μόνος του αυτή τη φορά, οι φίλοι θα φρίκαραν με την απόφαση του και θα τον αποκαλούσαν ψυχαναγκαστικό, αλλά δεν τον απασχολούσε. Φόβους και απωθημένα πρέπει να τα ξορκίζουμε, αυτό ήταν το μότο του ανέκαθεν. Αν τα καταφέρει θα κλείσει και δωμάτιο στο ίδιο ξενοδοχείο που πάντοτε επισκέπτονταν μαζί. Και θα ξαναβρεθεί εκεί στις ίδιες παραλίες, όταν κανείς και τίποτα δεν μπορούσε να διαταράξει την ευτυχία του, όταν ένα χαμόγελο της αρκούσε για να πάρει μάκρια όλα τα προβλήματα, τότε που δύο καρδιές χτυπούσαν σαν μία και μόνο ο ήχος της θάλασσας μπορούσε να παρέμβει στην ηδονική τους γαλήνη.

Παρά τις αντίθετες προβλέψεις των μετεωρολόγων δεν έχει μποφόρ, ευτυχώς γιατί αναγουλιάζει με το ελάχιστο κούνημα στα πλοία. Το ζευγάρι που μοιράζεται το τραπέζι μαζί του στο business class δείχνει ερωτευμένο. Ο νεαρός άντρας, μάλλον συνομήλικος, δεν αφήνει στιγμή το βλέμμα του πάνω από την γλυκύτατη κοπέλα που λαγοκοιμάται στην αγκαλιά του.

Πιάνει τον εαυτό του να χαμογελά. Κανονικά θα ξέρναγε μπροστά σε αυτή την αυθόρμητη εκδήλωση αγάπης, ίσως και να ζήλευε ή να ανέτρεχε σε παρηγορητικές διαπιστώσεις τύπου "απολαύστε το όσο προλαβαίνετε, δεν θα κρατήσει". Δεν τα καταφέρνει όμως, όσο και αν προσπαθεί, δεν είναι τέτοιος άνθρωπος. Η κοπέλα αντιλαμβάνεται ότι έχουν γίνει θέαμα και κοκκινίζει στιγμιαία. Εκείνος κοιτάζει το όμορφο ζευγάρι συνωμοτικά και τους κλείνει το μάτι. Σηκώνεται από το τραπέζι και φεύγοντας τους αφήνει την κάρτα του ξενοδοχείου. "Είναι ότι πρέπει για ερωτευμένους. Θα το χρειαστείτε περισσότερο από μένα"


Υγ Και μιας και κάποιο παιδάκι γκρινιάζει εδώ μέσα, και γκρινιάζει πολύ, αλλά τον αγαπάμε γμτ μου, ο γιατρός μου, θα είναι μαζί μας την άλλη Παρασκευή. Άκουσες γιατρούλη;