Η τελευταία φορά που δέχομαι χώσιμο για παιχνιδάκι.
Έχε χάρη που σου έχω αδυναμία, και την αποδέχτηκα.
Έχε χάρη που δύο καλοί φίλοι από εδώ είχαν γενέθλια και τους το αφιερώνω.
Στην αγαπημένη Εύη και στον Χρηστάκο μου.
ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ !!!
Έχε χάρη που λατρεύω και τον Νίκο Γκάτσο πόσο μάλλον μελοποιημένο από τον Σταύρο Ξαρχάκο. (Όχι δεν θα σας βάλω Χατζιδάκι ξανά ...)
ΤΟ ΔΙΧΤΥ
Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ - πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ.
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι.
Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που 'ναι γραμμένα σ' εφτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη.
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι.
Έχε χάρη που δύο καλοί φίλοι από εδώ είχαν γενέθλια και τους το αφιερώνω.
Στην αγαπημένη Εύη και στον Χρηστάκο μου.
ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ !!!
Έχε χάρη που λατρεύω και τον Νίκο Γκάτσο πόσο μάλλον μελοποιημένο από τον Σταύρο Ξαρχάκο. (Όχι δεν θα σας βάλω Χατζιδάκι ξανά ...)
ΤΟ ΔΙΧΤΥ
Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ - πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ.
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι.
Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που 'ναι γραμμένα σ' εφτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη.
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι.
αυτοβούλως!
ReplyDeleteυ.γ. πολύ καλό.
δε λέω, αγαπημένο (και πολύ μάλιστα)
ReplyDeleteΑχ τι καλά! γύρω μου βλεπω ποιητικές βραδιές... Τι κουλτούρα, τι επίπεδο είναι αυτό στη γειτονιά μας!!
ReplyDelete(βαρεθήκαμε όμως, άντε λίγο να ξεμαλλιαστούμε...)
Πολύ μου αρέσουν αυτοί οι στίχοι, απευθείας μες στην καρδιά μιλανε ρε συ.
(τι λέξη "χώσιμο-χώνω" ποσες φορές την είπες..? :PPP υπονοείς κάααατι? όχι, είπα!)
Δίχτυ η ζωή, δίχτυ και το να μηδενίζεις το κοντέρ. Ευτυχώς όμως έχει μεγάλα κενά, για να αναπνέουμε. Την καλημέρα μου.
ReplyDeleteΠαρακαλώ να αποφεύγετε τη συνεχή χρήση του ρήματος "χώνω" σε όλους τους χρόνους και κλήσεις. Υπάρχουν και αναγνώστες που απέχουν από το σεξ!
ReplyDeleteΕυχαριστώ πολύ!!!!!Φιλάκια...
ReplyDeleteκαι πάνω που σε προσκάλεσα και εγώ!!!
ReplyDeleteτώρα είδα ότι με πρόλαβαν άλλοι!!!
Αγαπημένο τραγούδι πάντως!
ReplyDeleteΠολύ αγαπημένο!
ReplyDeleteΟποτε το ακούω δεν μπορώ να αντισταθώ και το τραγουδάω και γω μαζί...
(ευτυχώς σήμερα που έτυχε να το ακούσω απο δω, ήμουν μόνη μου στο γραφείο) ;)
Happy New Layout!
ReplyDeleteευτυχώς που και κάποιος άλλος έβαλε τραγούδι για το πόστ ποίηση... Όσο για Γκάτσο-Ξαρχάκο τι να πώ...αγαπημένοι απλά.
ReplyDeleteΝα είσαι καλά.
Πώς τα καταφέρνεις κάθε φορά να με συγκινείς!!!
ReplyDeleteΤο δίχτυ είναι από τα πολύ αγαπημένα μου, όπως βέβαια και όλα τα τραγούδια από το "Ρεμπέτικο". Πιστεύω ότι είναι από τις καλύτερες δουλειές του Ξαρχάκου.
Για τον Γκάτσο τι να πω! Ερωτευμένη με τους στίχους του και ιδιαίτερα με την Αθανασία...
@ jimmy rose ευχαριστώ
ReplyDelete@ blueprints αυτό σου έλειπε
@ revqueer να 'σαι καλά
@ equilibrium άντε μην τα πάρω και σε βρίσω πάλι που με έχωσες
@ demon Αυτό είναι το καλό με το δίχτυ. Αφήνει τον αέρα να περνάει, αλλά σώζει και ζωές.
@ sikia Συγγνώμη κύριε ποιός είστε???
@ fevis Να σαι καλά και πάντα ευτυχισμένη.
@ stathis Σε πρόλαβε άλλος, ευχαριστώ για την πρόσκληση πάντως.
@ jo jo Ναι είναι από τα τραγούδια που δεν μπορείς να τους αντισταθείς. Αλλά γενικά, ποιός μπορεί να αντισταθεί στον κύριο Νίκο.
@ αντώνης ευχαριστώ, για να δούμε πότε θα το βαρεθώ κι αυτό ΛΟΛ
@ mahler Μα υπάρχει καλύτερο από μελοποιημένη ποίηση?
@ gatti Αν σου πω ότι και γω ανάμεσα σε αυτά τα δύο έπαιζα, αλλά θεώρησα ότι έχω βάλει αρκετό Χατζιδάκι.
το δίχτυ είναι ένα απο αυτά τα τραγούδια που μπορούν να σε κάνουνε λιώμα δίνοντάς σου ένα τόνο αισιοδοξίας και μια αίσθηση βαθειάς συγκίνησης, μοναδικό!
ReplyDeleteπωπω, αν ηξερες τι ειπες τωρα... μεγα συμπτωση! μεγα...
ReplyDeleteΘα κλαίω ρε γαμώτο σου
ReplyDeleteΑυτό το τραγούδι το έπαιζε και το τραγουδούσε ο πατέρας μου κάθε φορά που θυμόταν την Ελλάδα και τις στιγμές του εδώ. Μεγαλώσαμε US βλέπεις... και το άκουσμα αυτού του τραγουδιού με ανατριχιάζει κάθε φορά. Ειδικά από τότε που έχασα τον πατέρα μου και επέστρεψα στην Ελλάδα.
Φτου σου ρε. Φτου σου
PS: Equilibrium τώρα έχω και επίσημη δικαιολογία να πιω. Ναι, ναι... δε φταίει μόνο ο ΟΤΕ. Φταίει κι ο Παύλος