ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ BLOGGERS Last part

update : ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ !!!
ΚΑΙ ΕΙΠΑΜΕ ΤΟ ΕΠΑΘΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Kαι φτάσαμε στην τελευταία συνταγή. Μια συνταγή από τις πρώτες που έλαβα, απλά θεώρησα ότι έπρεπε να έχει μιά ξεχωριστή θέση και την επέλεξα να την παρουσιάσω τελευταία.

29. Equilibrium

Υλικά για 2 άτομα (να προτιμάται. Όχι παραπάνω)

Αγάπη
Προσμονή
Μίσος
Ενδιαφέρον
Συμβιβασμός
Ανάγκη
Ηρεμία
Στοργή
Πάθος
Υπομονή
Επιμονή
Χημεία
Θυσία
Προσφορά
Ανιδιοτέλεια
Ζήλια
Φόβος
Ανασφάλεια
Καλοσύνη
Γενναιοδωρία
(Η δοσολογία επαφίεται στον/ην μάγειρα/ισσα)

Έρωτας στο φούρνο ή Αγάπη τσιγαριστή

Προθερμαίνουμε τον φούρνο της Καρδιάς μας στους 180 βαθμούς. Παράλληλα «ανοίγουμε» και τα δύο (ηλεκτρικά) μάτια (μας). Στο ένα τοποθετούμε μια κατσαρόλα με νερό για βράσει, ενώ στο άλλο ένα βαθύ σχετικά -και φυσικά αντικολλητικό- τηγάνι με λάδι. Όσο θερμαίνονται, εμείς ψιλοκόβουμε τα ματσάκια Επιμονής και Συμβιβασμού, να ’ναι έτοιμα. Σε ροδέλες, όχι πολύ λεπτές, κόβουμε το Πάθος για να το τσιγαρίσουμε καλά-καλά μόλις το λάδι ζεστάνει. Εντωμεταξύ αλείφουμε τον πάτο από ένα ταψάκι (ή καλύτερα γυάλινο πυρέξ) με δυο γεμάτες κουταλιές Προσμονή και το τοποθετούμε μες στο φουρνάκι για να λιώσει.
Σπάμε δύο Ηρεμίες και τις χτυπάμε καλά μέσα σε ένα μπολ, προσθέτουμε Ενδιαφέρον και χτυπάμε κι άλλο μέχρι το μίγμα να γίνει πηχτό μεν, αφρώδες δε. Όταν αποφασίσουμε ποιο άτομο θα συν-φάγει μαζί μας, είμαστε κι έτοιμοι να ανοίξουμε φύλλο. Κοπιώδης εργασία αλλά την έχουμε παρουσιάσει σε προηγούμενη συνταγή. Η Χημεία κι ο Έρωτας αποτελούν το βασικό συστατικό της, και προσέχουμε να μη ζαλιστούμε από το έντονο άρωμά τους… Ξαναβάζουμε το ταψάκι στον φούρνο, ανεβάζοντας κι άλλο τη θερμοκρασία, στους 250 καλά είναι. Αφήνουμε σε αυτή την υψηλή θερμοκρασία ίσα-ίσα για να πάρει χρώμα, αλλά όχι για πολύ, μην καεί… Στο βρασμένο νερό που έχουμε πασπαλίσει μια χούφτα Ζήλια, για να μην είναι άγευστο, ρίχνουμε τις ρίζες Προσφοράς, Ανιδιοτέλειας, Θυσίας και Γενναιοδωρίας για να αρχίζουν να μαλακώνουν και να μην μας πέσουν βαριές στο στομάχι αργότερα που θα αποφασίσουμε να τις πραγματοποιήσουμε … εμμ, να τις φάμε εννοώ. Τον Φόβο και την Ανασφάλεια που έχουμε στην κατάψυξη τα βγάζουμε άμεσα και τα καταπίνουμε επιτόπου ωμά χωρίς καθόλου να δώσουμε στον καλεσμένο μας. Είναι λίγο πικρά, αλλά πρέπει να γίνει. Χαμηλώνουμε δραστικά τη φωτιά στον φούρνο. Αφού τσιγαρίσουμε και την Υπομονή στο τηγάνι (θα γίνει λίγο δύσπεπτη αλλά δεν πειράζει) σουρώνουμε τα υλικά από την κατσαρόλα σε τρυπητό και τα ρίχνουμε να τηγανιστούν όλα μαζί.
Προσθέτουμε αλεύρι Αγάπης για να δέσει το μίγμα και να στεγνώσει. Τηγανίζουμε κάμποσο χωρίς να ανακατεύουμε (τα πράγματα) ιδιαίτερα, και λίγο πριν κλείσουμε και το 2ο μάτι πασπαλίζουμε με κόκκους Καλοσύνης. Το μπολ με την πηχτή σάλτσα του Μίσους που βλέπουμε δίπλα μας –το έχει ξεχάσει μάλλον ο προηγούμενος απ’ όταν είχε φάει μαζί μας και δεν του άρεσε (αρέσαμε)- δεν το αγγίζουμε καν, έχει πια μουχλιάσει… Το αφήνουμε στο ψυγείο, δεν το πετάμε, ίσως μας χρειαστεί σε πιο κατάλληλη συνταγή. (Πχ. σε κάποια απόπειρα τροφικής δηλητηρίασης σε μπλογκοφονία της Orestis). Με κλειστά και τα δύο μάτια (μας) πλέον βγάζουμε το ταψάκι και ρίχνουμε προσεχτικά το μίγμα από το τηγάνι. Το απλώνουμε στο μισό μέρος από τη ζύμη και με το υπόλοιπο το καλύπτουμε, αφού προσθέσουμε δυο φυλλαράκια Στοργής ως μυρωδικό. Σιγοψήνουμε. Θα πάρει ώρα αλλά στο τέλος θα ψηθεί όσο πρέπει και θα είναι νοστιμότατο. Σερβίρουμε συνοδεύοντας με ποτό Ανάγκη, αλλά μη πιούμε πολύ και μετά όντως μας γίνει ανάγκη!! Είμαστε έτοιμοι να συν-φάμε με τον καλεσμένο μας. Σερβίρεται και στο κρεβάτι. Η συνταγή επιδέχεται φυσικά αλλαγές: Προσθήκες κι άλλων συστατικών ή παράλειψη κάποιων. Εξαρτάται από τις προτιμήσεις του καθενός. Καλή μας όρεξη!

Come On In My Kitc...

Hosted by eSnips