Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ... ΚΑΙ ΑΛΛΑ

Όταν ξεκίνησα δειλά, αυτό εδώ το blog, χωρίς να ξέρω την συνέχεια, το έκανα γιατί διάβαζα κάποιους από δω μέσα, και επειδή δεν μ' άρεσε ο ανώνυμος σχολιασμός.
Ένα blog που από την αρχή με κέρδισε ήταν της ψιλικατζούς. Σήμερα διάβασα ότι μας αφήνει. Δεν θα το παίξω μελό, άλλωστε δεν μου πάει το στυλ.

Μια ευχή για καλή επιτυχία σε ότι έχει αποφασίσει να κάνει και μια ελπίδα ότι θα αλλάξει γνώμη κάποια στιγμή.

Πίσω στα δικά μας τώρα παίδες!!! Δεν πρόλαβα καλά καλά να γυρίσω από το Σ/Κ και να μπω στους ρυθμούς της εβδομάδας, βρήκα να με περιμένουν όχι μία, αλλά δύο προσκλήσεις για παιχνίδια.

Η πρώτη από τον basnia, σχετικό με τα 7 κακά της μοίρας μου. Λοιπόν, έχουμε και λέμε :

1. αυθόρμητος
2. με εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, ακόμα κι αν με απογοητεύουν κάποιες φορές
3. ενθουσιάζομαι εύκολα
4. ανασφαλής
5. δεν λέω να μεγαλώσω, εννοώντας ωριμάσω
6. θέλω να μου το λένε ότι με αγαπάνε αλλά και να μου το δείχνουν
7. σπάταλος

Θα μπορούσα να γράψω άλλα τόσα, αλλά τέλος πάντων.

Η δεύτερη πρόσκληση ήρθε από τον etalon, σχετικό με την περιβόητη σελίδα 123. Παρ' ότι το έχω παίξει, το ξαναπαίζω ευχάριστα, γιατί έχουμε και κάποιες αδυναμίες σε κάποιους ανθρώπους :

ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
ΖΑΝ ΡΙΣΠΕΝ

Η Άρτεμις είχε ιερά μέσα σε δάση από βαλανιδιές, ελιόδεντρα, κυπαρίσσια, ιτιές. Ένα άγαλμά της ήταν τοποθετημένο μέσα στην κουφάλα ενός κέδρου, κοντά στον Ορχομενό, στην Αρκαδία και από τα ρυάκια και τα ποτάμια, η επιρροή της κόρης της Λητούς, απλώθηκε ως τα λιμάνια κι ως την ίδια τη θάλασσα. Έγινε η προστάτιδα θεά της ναυτιλίας, αυτή που παραστέκεται στους μισεμούς και στους γυρισμούς : για τούτο της αφιέρωσαν ιερά στα λιμάνια, στ' ακρωτήρια και στις ακτές.