ΑΥΤΗ ΑΥΤΗ Η ΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σ'αναζητώ στην Σαλονίκη ξημερώματα...
το λέει το τραγούδι, το λέω και εγώ, το λέει κι η Ελλάδα ολόκληρη.

Την προηγούμενη εβδομάδα είχα την χαρά να πώ, την τύχη να πώ, την κωλοφαρδία.
Τέλος πάντων.

Για δουλιές ανέβηκα και την χαρά μου βρήκα.

Να ναι καλά τα παιδιά από τα βόρεια. Άλλοι άνθρωποι.
Με το που περνάς Κατερίνη ανοίγει η καρδιά σου.

Λες και φυσάει άλλος αέρας.
Εδώ που τα λέμε Βαρδάρης είναι αυτός. Τον αισθάνεσαι από μακρυά. Αλλάζει την διάθεση, αλλάζει το φώς και το χρώμα του ουρανού, αλλάζει και τις καρδιές μας.

Πήγαμε στα μοδάτα και στα δήθεν. Χάλια μην πάτε. Κακή αντιγραφή της πρωτεύουσας.
Πήγαμε όμως και στον ΒΡΩΤΟ, δεν σας λέω που είναι, βρήτε το κρυμμένο πίσω από ένα περίπτερο. Πέντε τραπέζια στο πεζοδρόμιο, οι καλύτεροι μεζέδες, το καλύτερο service, οι πιο ζεστοί άνθρωποι. Να ναι καλά.

Βέβαια σας συστήνω ανεπιφύλακτα στην Καλαμαριά για ουζάκι και θαλασσινά τον Βράχο (αρνητικό παίζει συνεχώς Πάριο) αλλά για πιο ψαγμένα στο μεξικάνικο του Χρήστου. Δύσκολα θα τον πετύχετε εκεί, αλλά θα βρήτε την Κική την κόρη του που κάνει την καλύτερη μαργαρίτα ever, άσε το γουακαμόλε. Είχα να φάω τέτοιο από το σπίτι. Μην το μπερδέψετε με το άλλο, να πείτε στην Καλαμαριά δίπλα στο Μαϊάμι.
Οι 7θάλασσες καλύτερες από των Αθηνών και με κέφι.
Τέλος με αυτά αισθάνομαι σαν την Νταϊάνα Κοχυλά.

Πήγαμε και για μπάνιο. Το πρώτο για φέτος. Στην Επανωμή στο ναυάγιο, με μια καντίνα και δύο άλλες παρέες. Βλέπεις ήταν καθημερινή. Η θάλασσα κρύα, αλλά πως να αντισταθείς στο πρασινογάλανό της?

Και τώρα σειρά έχει η νύχτα η ξελογιάστρα, η νύχτα η όμορφη.
Αλλά σε άλλο κομμάτι να έχετε κάτι να με διαβάζετε βρε αδερφέ!

Δαρεία σε ευχαριστώ για ότι έκανες και για όσα μου έδειξες.
Στέφανε thanks for the colour!!!

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ